Πολιτισμικός Μαρξισμός:Ο καρκίνος της μεταπολιτευτικής Ελλάδας

Στην ιστορία της Ελλάδας είναι πολύ συνηθισμένες οι εποχές ακμής και παρακμής άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε σε μικρότερο βαθμό.Το γεγονός λοιπόν πως περνάμε σαν έθνος για άλλη μια φορά,περίοδο παρακμής και αντιπαραγωγικότητας δεν πρέπει να μας εκπλήσει.Το σημαντικότερο είναι να εστιάσουμε ποιές είναι οι αιτίες που φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.Και συγκεκριμένα θα μιλήσουμε για το εργαλείο που κρύβεται πίσω απο αυτή την κατάπτωση.
Απο το 1974 οι Έλληνες άρχισαν να υιοθετούν νέα ήθη και νέους τρόπους ζωής.Το φαινόμενο της αστικοποίησης εντάθηκε,οι παραδόσεις αντικαταστάθηκαν απο υπερκαταναλωτικά πρώτυπα,οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων άρχισαν να παρουσιάζουν κρίση που δεν άφησε ανεπηρέαστη την ελληνική οικογένεια.Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να παρουσιάσω τα πράγματα πρίν την μεταπολίτευση,η πρίν την χούντα ως μια ιδανική κατάσταση,υπήρχαν σαφέστατα αρκετές
παθογένειες και πολλά προβλήματα.Ηταν άλλωστε ταραγμένη περίοδος οι δεκαετίες '50-΄60.
Η μεταπολίτευση όμως που ακολούθησε τα ιστορικά γεγονότα όχι μόνο διέψευσε οικτρά τις όποιες προσδοκίες για μια δικαιότερη και ανθρώπινη κοινωνία,αλλά και αποτέλεσμα την πνευματική ψώρα της Ελλάδας.
Το όπλο που χρησιμοποιήθηκε και έφερε το αποτέλεσμα αυτό,υπήρξε ο πολιτισμικός μαρξισμός.
Όσοι διαβάζουν πρώτη φορά αυτό τον όρο,μην περιμένουν να βρούν κάποιον αντιπρόσωπο του ιδεολογικού αυτού ρεύματος να του αυτοσυστηθεί ως πολιτισμικός μαρξιστής και φυσικά δεν υπάρχει κάποια σχέση του πολιτισμικού με τον ορθόδοξο μαρξισμό.
Στην ουσία πολιτισμικός μαρξισμός(cultural marxism) είναι τα ιδεολογήματα που ξεπήδησαν απο το πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης την περίοδο του μεσοπολέμου και συγκεκριμένα απο το Ινστιτούτο Κοινωνικών Μελετών.Μια ομάδα ακαδημαϊκών αποφάσισαν να λειτουργήσουν ως τρίτος δρόμος μεταξύ καπιταλισμού και κομμουνισμού,καταδικάζοντας και τα δύο συστήματα της εποχής.Πιθανότατα πρόκειται για άτομα που προγενέστερα ανήκανε σε κάποια τροτσκιστική αίρεση και για αυτό οι δήθεν μαρξιστές υπήρξαν ενάντια στο σοβιετικό οικοδόμημα.
Για αυτούς άλλωστε υπήρχαν μεγάλες διαφορές με τους ορθόδοξους μαρξιστές.Για τους πολιτισμικούς μαρξισμούς το επαναστατικό υποκείμενο δεν είναι η εργατική/αγροτική τάξη,αλλά οι κάθε λογής μειονότητες.Στο ιδεολόγημα αυτό επικρατεί μια πραγματική λατρεία για κάθε λογής μειονότητα.Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.Το ελληνικό πνεύμα ουδέποτε υπήρξε μισαλόδοξο,όπως μισαλόδοξος δεν υπήρξε και ο αναγενησιακός ανθρωπισμός,που με την σειρά του στηρίχτηκε στο ελληνικό πνεύμα.Το πρόβλημα είναι όταν η 'λατρεία΄ αυτή καθοδηγείται απο βρώμικες σκοπιμότητες.
Για να γίνω πιο κατανοητός.Το παιδί που πέθαινε απο πείνα στην Ευρώπη,στην Ασία η στην Αφρική δεν ηταν θύμα καταπίεσης και ούτε καν λογαριάζοταν για θύμα.Θύματα για αυτούς ηταν οι ομοφιλόφιλοι που καταπιέζονταν να εκφράσουν ελεύθερα την σεξουαλικότητα τους,οι σεξουαλικά διεστραμένοι που δεν τους επιτρέποταν να εκφράσουν τα ζοφερά τους ένστικτα,οι ναρκωμανείς και οι αλκοολικοί που ηταν στο περιθώρειο της κοινωνίας και φυσικά διάφορες άλλες μειονότητες.
Είναι παραπάνω εμφανές απο τα παραπάνω πως ο εμπνευστής μια τέτοιας υποκριτικής και πρόστιχης θεωρίας υπήρξε σίγουρα κάποιος 'αριστερός' των σαλονιών και μάλλον με έντονα μισανθρωπικές διαθέσεις.Η κριτική θεωρία και τα υπόλοιπα ιδεολογήματα των οπαδών της σχολής της Φρανκφούρτης στηρίζουν την άποψη οτι ο άνθρωπος είναι υποχείριο κοινωνικών δομών που κατασκευάστηκαν και κατά συνέπεια του είναι αχροίαστες.Μερικές απο αυτές είναι οι έννοιες του έθνους,της πατρίδας,της θρησκείας,της παράδοσης,της οικογένειας,της ηθικής,των αξιών και οτιδήποτε προσδίδει ταυτότητα στον άνθρωπο.Δεν είναι τυχαίο πως όλα τα στοιχεία ταυτοτήτας πολεμήθηκαν και πολεμούνται σκληρά απο αυτούς τους ψευτοδιανοούμενους.
Ας δούμε μερικούς εκπροσώπους του ρεύματος αυτού μέσα απο τις καταγεγραμένες τους απόψεις.
Ο Χέρμπερτ Μαρκούσε υπήρξε ένα απο τα ιδρυτικά μέλη της σχολής σκέψης των πολιτισμικών μαρξιστών.Συγκεκριμένα έγραφε:


Οι μικρές και ανίσχυρες μειονότητες που παλεύουν ενάντια σε ψευδείς ταυτότητες και σε όσους επωφελούνται από αυτές, πρέπει να βοηθηθούν. Η συνεχιζόμενη ύπαρξη τους είναι πιο σημαντική από την διατήρηση της κατάχρησης δικαιωμάτων και ελευθεριών που παρέχουν συνταγματικές αρμοδιότητες σε εκείνους που καταπιέζουν αυτές τις μειονότητες.

Τι μας λέει εδώ ο Μαρκούσε;Πως αναγκαστικά οι μειονότητες είναι καταπιεσμένες κοινωνίες και οι πλειοψηφίες είναι πάντα καταπιεστές τους.Ψευδείς ταυτότητες για αυτόν είναι οι εθνικές,οι θρησκευτικές,πολιτισμικές και φυσικά το φύλο που καταυτούς(μεταμοντερνιστές)είναι τεχνητό κατασκεύασμα.Ο μηδενισμός για κάθε μορφή οργάνωσης που έχει η κοινωνία,ακόμα και αν αποτελεί αναπόσπαστο και χρήσιμο κομμάτι για αυτήν είναι κάτι που κυριαρχεί στη θεωρία τους.
Κάποιος καλοπροαίρετος αναγνώστης θα γυρίσει και θα με ρωτήσει γιατί ασχολούμαι με μια όμαδα 'διανοουμένων' που εισήγαγαν ένα φιλοσοφικό μοντέλο.Θα απαντήσω οτι μου αρέσει αυτή η ερώτηση.Πράγματι τι με έπιασε να ασχοληθώ με τις αμπελοφιλοσοφίες κάποιων αριστερών του χαβιαριού και των σαλονιών;Πολύ απλά φίλοι μου γιατί η Ελληνική καθώς και όλες οι Ευρωπαικές κοινωνίες(με φωτεινές εξαιρέσεις την Ρωσία και ελάχιστες άλλες χώρες της Αν.Ευρώπης) έχουν καταστεί δέσμιες των ιδεολογημάτων αυτής της σχολής.Το βλέπουμε παντού.Μια ματιά να ρίξουμε στην τηλέοραση και στα θεάματα είναι αρκετή.Οι πολιτισμικοί μαρξιστές πολέμησαν έντονα την εθνική κουλτούρα ως κάτι αντιδραστικό και φτιακτό.Την θέση της εθνικής κουλτούρας έχει πάρει η μαζική κουλτούρα.Ένα σωρό σκουπίδια που παρακολουθούμε παντού είναι το δημιούργημα των εγκεφάλων της σχολής της Φρανκφούρτης.Φτηνά ειδησιογραφικά δελτία,εμμετικά reality show,νοκιμαντέρ με θέμα υποθετικά τον άνθρωπο,αλλά στην ουσία φορείς των πιο μισανθρωπικών ενστίκτων.Mια άλλη πιρκή ιστορία είναι η τέχνη.Κακόγουστα και χωρίς νόημα έργα ζωγραφικής,γλυπτικής,θεατρικά και ταινίες απο άτομα 'υψηλής κουλτούρας'.Ένας σωρός απο σκουπίδια σε ένα μουσείο σύγχρονής τέχνης είναι αρκετός για να θεωρηθεί αριστούργημα και φυσικά να δικαιολογήσει την ύπαρξη ενός τεμπελχανά ατάλαντου που θέλησε να το παίξει καλλιτέχνης.Φυσικά είχε και τους κατάλληλους πατρώνες να τον στηρίξουν.
Φυσικά δεν έμειναν ανεπηρέαστες και οι ιδεολογίες.Απο τις ιδέες γαι εθνική και κοινωνική απελευθέρωση,για εργατικά δικαιώματα,περάσαμε στις θεωρίες για ανοιχτά σύνορα,για ελευθερία στα ναρκωτικά και στο σέξ καθώς και στο δικαιώμα της έκτρωσης.
Τα αποτελέσματα γνωστά:Ο υλισμός,τα ναρκωτικά,τα ψυχοφάρμακα,οι συντετριμένες ανθρώπινες σχέσεις,τα πολιτισμικά σκουπίδια που βλέπουμε γύρω μας είναι αποτέλεσμα αυτών.Ποτέ στην ιστορία της ανθρώποτητας οι άνθρωποι δεν είχαν τόσοι ευημερία και ταυτόχρονα ηταν τόσο δυστυχισμένοι.

Το σύστημα έκανε καλή δουλειά χρησιμοποιώντας τον πολιτισμικό μαρξισμό.Και φυσικά σε όποιον του σήκωνε ανάστημα,είχε στη φαρέτρα του και ένα άλλο όπλο αυτό της πολιτικής ορθότητας.
Η Ευρώπη του διαφωτισμού και της αναγένησης,που μια απο τις μεγαλύτερες κατακτήσεις υπήρξε η ελευθερία του λόγου,επέστρεψε σε έναν βάρβαρο μεσαίωνα.Και αυτό για τον πολύ απλό λόγο πως πολλοί άνθρωποι φοβούνται να εκφέρουν την άποψη τους μήπως και κακοχαρακτηριστούν.
Παρακάτω θα παραθέσω μερικούς διαλόγους ως παράδειγματα:


-Θεωρώ πως πρέπει να δούμε πόσους απο τους λαθρομετανάστες μπορούμε να κρατήσουμε ως χώρα είμαστε μόνο 10.000.000 αν έρθουν και εγκατασταθούν 2.000.000 Ασιάτες θα έχουμε πρόβλημα....
-Είσαι φασίστας!!!!Ρατσιστής!!!Νεοναζί!!!!Και ακροδεξιός!!!!

-Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με τους Τσιγγάνους στο Μενίδι μπαίνουν στα σπίτια και κλε...
-Ρατσιστή!!!Φασίστα!!!!!Όλοι είμαστε άνθρωποι πως τολμάς και λές τέτοια πράγμα.....

-Δεν έχω πρόβλημα με τις θρησκείες αλλά το Ισλάμ είναι μια θρησκεία που διδάσκει το μίσος και την μισαλοδοξία και....
-Ισλαμοφοβικέ!!!!Φασίστα!!!Μόνο ο Μιχαλολιάκος τα λέει αυτά!!!!Είσαι χρυσαυγίτης δεν μιλάω μαζί σου!!!!

-Ο Καθένας μπορεί να κάνει οτι θέλει στο κρεβάτι του αλλά στο δρόμο δεν μου αρέσει να βλέπω ντροπιαστικά για την ανθρώπινη φυλή θεάματα όπως αυτά του Gay Pride!!!
-Ψώφος κτήνος,είσαι ένα γουρούνι,ένας φασίστας ομοφοβικός και σεξιστής...
-Ρε σύρε και γαμήσου έκτρωμα!!!
(το τελευταίο αποτελεί 'πολιτισμένο' διάλογο μου με ένα υποκείμενο απροσδιορίστου φύλου)

Έτσι λοιπόν πολλοί άνθρωποι φοβούμενοι μην χάσουν τους φίλους τους,τον κύκλο τους ακόμα και την δουλειά τους,σωπαίνουν και δεν λένε την άποψη τους μην τυχών και θεωρηθούν κάτι κακό.
Οι πολιτισμικοί μαρξιστές για να κάνουν καλύτερο το έργο τους έκαναν κάτι πολύ έξυπνο.
Άρχισαν να επιβάλουν νέο λεξιλόγιο αντικαθιστώντας το παλιό,δίνοντας ένα νέο νόημα σε κάθε θεματική που τους ενδιέφερε.Έτσι λοιπόν ο λαθρομετανάστης έγινε παράτυπος μετανάστης,ο μαύρος αφρικανός βαφτίστηκε έγχρωμος(λές και οι υπόλοιπες φυλές είναι άχρωμες),το Καλά Χριστούγενα,έγινε Καλές γιορτές(να μην θιχτούν η μη Χριστιανοί),για τις φεμίνιστριες(αιχμή του δόρατος της Φρανκφούρτης)ο λευκός άντρας=με τον καταπιεστή/βιαστή άντρα και ένα σωρό άλλα τέτοια χαριστωμένα.
Μήπως αυτός ο έλεγχος του λεξιλογίου και η μετατροπή των λέξεων σε κάτι πιο βολικό για την εξουσία σας θυμίζει κάτι;Για να σας δω...


«Η νέα ομιλία διέφερε πραγματικά απο όλες τις γλώσσες σε τούτο : Κάθε χρόνο γινόταν πιο φτωχή αντι να εμπλουτίζεται. Κάθε αφαίρεση που της έκαναν , ήταν κέρδος, γιατί όσο λιγότερη ευχέρεια έχει κανείς να διαλέξει ανάμεσα στις λέξεις , τόσο μικρότερος είναι ο πειρασμός να σκεφτεί.
 Και μπορούσε να προβλέψει κανείς οτι με το καιρό η Νέα Ομιλία θα προφερόταν ολοένα και περισσότερο με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της γιατί ο αριθμός των λέξεων ολοένα θα μειωνόταν, η έννοια τους ολοένα θα περιοριζόταν και η ευκαιρία να τις χρησιμοποιήσουν με ακατάλληλο τρόπο ολοένα και θα λιγόστευε. Όταν η Παλαιά Ομιλία θα εκτοπιζόταν μια για πάντα θα έσπαγε και ο τελευταιος δεσμός με το παρελθόν»


Το παραπάνω απόσπασμα είναι απο το βιβλίο του George Orwell 1984.Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται μια δυστοπική κοινωνία,που οι άνθρωποι ζούνε σκλαβωμένοι κάτω απο την μπότα ένος απάνθρωπου καθεστώτος,το οποίο για να τους κρατάει σε καταστολή πολύ συχνά αλλάζει τις λέξεις και την σημασία τους.Η κατάσταση που περιγράφεται μέσα στο απόσπασμα αυτό δεν μοιάζει με αυτό που συμβαίνει και σήμερα με την πολιτική ορθότητα.Όσο και να διαφωνώ με τις ιδεές και το έργο του Orwell θεωρώ πως πρόκειται για ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.





 

Η σύγχρονη μεταμοντέρνα τέχνη και το 'κάλος' της....

Είναι φανερό πως οι μεταμοντέρνοι θεωρητικοί του πολιτισμικού μαρξισμού επηρέασαν όχι μόνο τον ακαδημαϊκό χώρο,αλλά και όλη την κοινωνία φτάνοντας σε επίπεδο κυβερνήσεων.Μαζί με την ακμή των ιδεολογημάτων αυτών βλέπουμε και τις κοινωνίες που πέσαν σε αυτόν τον ιστό της αράχνης να παρακμάζουν.Θυμάμαι ως φοιτητής στη σχολή μου και τους ντόπιους εκπροσώπους τους.
Η μονολιθηκότητα και η αντιεπιστημονικότητα τους υπήρξε παρομοιώδης.Δεν είχαν μόνο θέμα με την ελληνική ιστορία,είχαν θέμα συγκεκριμένα με την ιστορία.Ο καθηγητής Αντώνης Λιάκος ενολίγης έλεγε πως η ιστορία δεν μπορεί να θεωρηθεί κάν επιστήμη.Ένας τέτοιος ισχυρισμός πέρα απο αντεπιστημονικός είναι και ηλίθιος,καθώς αν ο συγκεκριμένος καθηγητής που την διδάσκει θεωρεί το αντικείμενο που του εξασφαλίζει τα πρός το ζείν μη επιστήμη,τότε εκείνος λογικά που την διδάσκει δεν είναι επιστήμονας,αλλά αρλουμπολόγος.Πέρα απο γραφικότητες τέτοιου περιεχομένου μην ξεχνάμε πως υπάρχουν και αυτοί που είναι πολύ πιο επικίνδυνοι.Χαρακτηριστικά θα αναφέρω τις περιπτώσεις της Ρεπούση,της Δραγώνα και της Φραγκουδάκη και το μίσος που βγάζουν για κάθε τι που έχει να κάνει όχι μόνο με την εθνική ταυτότητα και την συλλογική μνήμη αλλά και με την ίδια την επιστήμη.

Η όλη προσπάθεια των πολιτισμικών μαρξιστών έχει να κάνει με την διάλυση των ταυτοτήτων των Ευρωπαϊκών Εθνών.Και σε αντίθεση με τους ορθόδοξους μαρξιστές δεν αποβλέπουν σε μια σοσιαλιστική/κομμουνιστική κοινωνία,αλλά σε έναν καπιταλισμό ακόμα πιο δυστοπικό απο αυτόν που ζούμε σήμερα.Ο άνθρωπος που δεν έχει ταυτότητα,δεν έχει παραδόσεις,δεν έχει πεποιθήσεις παρά μόνο το υπερκαταναλωτικό πρότυπο τότε αυτός ο άνθρωπος,μεταπέφτει σε παθητική στάση χωρίς να αποτελεί κίνδυνο για το σύστημα.Και μοιραία αυτός ο άνθρωπος όταν δεν θα μπορέσει να φτάσει εκεί που θέλει,θα θελήσει να βρεί άλλους τρόπους να καλύψει το κενό του όπως ναρκωτικά,αλκοολισμός διάφορου τύπου διαστροφές και άλλες καταχρήσεις.Οι καπιταλιστές λοιπόν όταν θα έχουν μετατρέψει τους λαούς της δύσης σε άμορφη μάζα καταναλωτών,θλιβερών και δυστυχισμένων υπάρξεων δεν θα έχουν καμία αντίσταση.Καμία ιδεολογία και καμία ιδέα δεν θα τους πολεμήσει.Τότε θα μιλάμε πραγματικά για το τέλος της ιστορίας.

Το πως να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση;Ούτε θα πάρουμε τα όπλα,ούτε θα σφάξουμε κανέναν(ακόμα).Απέναντι σε αυτό τον σκοταδισμό είναι αναγκαίο οι άνθρωποι που θέλουν να αντισταθούν,να αντιτάξουν μια νέα πολιτιστική επανάσταση.Θα πολεμήσουμε τα σκουπίδια της εκφυλισμένης τέχνης των πολιτισμικών μαρξιστών με την πραγματική τέχνη που θα έχει κάλος,θα είναι στρατευμένη και θα έχει κάτι να σου πεί.Στις θλιβερές θολοκουλτουριάρικες παραστάσεις τους,θα ανεβάσουμε  έργα με πραγματικό νόημα με αισθητική που ταιριάζει στον λαό μας και που είναι κατανοητός απο το σύνολο των υγιώς σκεπτόμενων ανθρώπων.Στην προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας,θα είμαστε παντού εμπόδιο τους.Στα ανιστόριτα μαγειρέματα τους,θα απαντάμε με ιστορικά γεγονότα και αποδείξεις.Δεν βλέπουμε τις μαλακίες που μας φορτώνουν με το τσουβάλι στην τηλεόραση και που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.Αξιοποιούμε το τελευταίο για να έχουμε μεγαλύτερη πρόσβαση σε πηγές.Προσπαθούμε μέσα απο εκεί να ενημερώσουμε.Όποιος θέλει να κάνει κτήμα των άλλων ανθρώπων την ιστορία,ας κάνει ένα ιστορικό μπλόγκ,όποιος θέλει να επιδείξει την τέχνη του στη λογοτεχνία,ας ανεβάσει ένα μυθιστόρημα,όποιος θέλει να ανεβάσει ένα θεατρικό έργο ας μαζέψει μια ομάδα ανθρώπων και ας βρούν έναν συνοικιακό χώρο και όποιος είναι ζωγράφος η γλύπτης και θέλει να εκθέσει τα έργα του,ας πράξει παρόμοια με τον φίλο μας τον θεατράνθρωπο.Λύσεις υπάρχουν.Αρκεί να υπάρχει και η διάθεση.Έχουμε όλοι ας την ευκαιρία να συνεισφέρουμε σε αυτό,ο καθένας με τον δικό του τρόπο.