Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο

  Υπάρχουν φορές που οι ιστορικοί εορτασμοί και η απόδοση τιμής σε ηρωικά μαχόμενους μαχητές στην υπηρεσία του Έθνους όχι απλά πρέπει να γίνονται,αλλά πρέπει να είναι και επιβεβλημένοι.Απο τα χρόνια της αρχαιότητας μέχρι σήμερα,το Ελληνικό Έθνος έδωσαν αμέτρητους αγώνες και μάχες για την επιβίωση του.Σε κάποιες θριάμβευσε και σε κάποιες νικήθηκε κατα κράτος.Είναι λοιπόν επιβεβλημένο να τιμούμε τους προγόνους μας,για τις μάχες που έδωσαν άσχετα αν κατέληξαν σε νίκες και ήττες.Και πρέπει να το κάνουμε έντονα γιατί οι σημερινοί καιροί είναι πονηροί.... Υπάρχει όμως και μια επέτειος που γίνεται κάθε χρόνο και με το πέρασμα τον χρόνων αυτή η επέτειος βρίσκει όλο και περισσότερους οπαδούς που σπεύδουν να την γιορτάσουν.Για πρακτικούς λόγους.Για την ακρίβεια αυτή η επέτειος δεν έχει σταθερή ημερομηνία και εορτάζεται δύο φορές,καθώς αυτή την επέτειο την εορτάζουν δύο διαφορετικών πολιτικά αποχρώσεων άνθρωποι.Για τους μέν είναι κάπου αρχές Ιουλίου για τους δε μια μέρα σαν σήμερα 28

 Tamo daleko,εκεί μακρυά....Με αυτό τον στοίχο ξεκινάει το ομώνυμο σερβικό παραδοσιακό και πατριωτικό τραγούδι.Μέσα σε αυτό εξιστορείται ο 'αλβανικός γολγοθάς',η πορεία των ηττημένων σερβικών στρατιωτικών δυνάμεων απο τις δυνάμεις των Κεντρικών Αυτοκρατοριών(Γερμανία,Αυστροουγγαρία και Βουλγαρία),δια μέσου της Αλβανίας στην Κέρκυρα το 1915,μετά απο ένα χρόνο ηρωικής αντίστασης απέναντι σε υπέρτερες αριθμητικά δυνάμεις. Η πορεία του σερβικού στρατού μέτα απο λυσσαλέα καταδίωξη αλλά και λόγω των ακραίων χειμερινών καιρικών φαινομένων,αποτελεί μέχρι και σήμερα τραγική αλλά ταυτόχρονα και ηρωική στιγμή για τους Σέρβους.Οι κακουχίες,η κακή διατροφή,τα κακοτράχαλα σημεία,καθώς και οι επιθέσεις Αλβανών ανταρτών εναντίον του σερβικού στρατού,είχαν σαν αποτελέσμα απο τους 180.000 (στρατιώτες,πολιτικοί,κρατικοί υπάλληλοι και πολίτες) που ξεκίνησαν,να φτάσουν ζωντανοί οι 110.000.Απο το Δυρράχιο και την Σκόδρα της Αλβανίας κάποιοι απο αυτούς πέρασαν στην Ιταλία,ενώ το μεγαλύτερο μ

Έχουν συμπληρωθεί πέντε ολόκληρα χρόνια απο την στιγμή που ξεκίνησε ο πόλεμος στη Συρία.Και σίγουρα το Φθινόπωρο του 2011 κανείς δεν ηταν σε θέση να προβλέψει όχι μόνο την μεγάλη του χρονική διάρκεια,αλλά και τις ραγδαίες γεωπολιτικές αλλαγές που έτυχε να φέρει στον παγκόσμιο χάρτη.Τότε κανείς δεν μιλούσε για το ακραίο Ισλάμ και τον ISIS,άλλωστε για τα καθεστωτικά μίντια υπήρχε μόνος ένας κακός και αυτός ηταν ο νόμιμος πρόεδρος της χώρας Μπασάρ Αλ Άσαντ.Στην αρχή τον πόλεμο αυτό τον βαφτίσαν 'επανάσταση' κατά του 'τυρράνου' Αλεβίτη προέδρου.Στη συνέχεια οταν φάνηκε πως επεκτείνεται χρονικά η σύγκρουση μετονομάσανε την σύρραξη αυτή σε 'εμφύλιο' πόλεμο.Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική.Δεν υπήρξε ούτε επανάσταση και φυσικά δεν γίνεται να μιλάει κανείς για εμφύλιο,όταν ένα απο τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα αποτελείται σε συντριπτικό βαθμό απο ξένους μαχητές.Στις δυνάμεις της 'αντιπολίτευσης' το μεγαλύτερο μέρος των μαχητών που πολεμάνε το νόμιμ

Ξεπεσμένε μου εαυτέ Πλέον θα έχεις περάσει τα 40 και σίγουρα κάνεις έναν απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής σου. Γνωρίζεις πολύ καλά άλλωστε πως οτι πιο ενδιαφέρων μπορούσες να ζήσεις,το έχεις ήδη ζήσει. Θα ήθελα να έχεις ζήσει καλά μέχρι τώρα,αλλά δυστυχώς ξέρω πολύ καλά πως τα πράγματα δεν είναι έτσι.Ζείς μια ζωή μέσα στη ρουτίνα και την μιζέρια,ακριβώς την ζωή που με τόσο πάθος και λίγο θράσσος χλεύαζες και κατηγορούσες.Βέβαια τότε ήσουν πιτσιρικάς. Αν και μπαρουτοκαπνισμένος απο μικρός,δεν είχες βγεί στα πραγματικά βάσανα της ζωής. Δεν χρειαζότανε να δουλέψεις,δεν είχες γυναίκα και παιδιά και ούτε υποχρεώσεις και μαύρες τρύπες που έπρεπε να καλύψεις.Η μόνη σου υποχρέωση ηταν να αφιερωθείς στο αντικείμενο των σπουδών σου που τόσο αγαπούσες και να ζήσεις όσο πιο καλά και ποιοτικά ηταν δυνατό,τα φοιτητικά σου χρόνια. Εσύ όμως είχες αλλά σχέδια.Αυτό που σε ένοιαζε πρώτα ηταν να βρείς την πραγματική αμοιβαία αγάπη της ζωής σου και μερικούς καλούς φίλους.Στη συνέχεια αυτό που

Αν ψάξουμε μέσα στον νέο ελληνικο κινηματογράφο θα ανακαλύψουμε το χάος.Σε αντίθεση με τις προγενέστερες περιόδους,ο νέος ελληνικός κινηματογράφος νοσεί απο όλα τα κακά στοιχεία που του κληροδότησε η μεταπολίτευση.Η Θολοκουλτούρα,η δηθενιά στο μεγαλείο της,οι ιδεοληψίες και φυσικά η λογική άρπα-κόλα,με μόνο στόχο να ακολουθηθεί το ρεύμα της εποχής και να χαιδευτούν τα αυτιά της πλειοψηφίας.Ανάμεσα σε αυτό το χάος όμως υπάρχουν και κάποιες ταινίες,που δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό μας είναι άγνωστες για τον λόγο πως θέλησαν να περάσουν υπαρκτά μηνύματα και να μιλήσουν για υπαρκτά προβλήματα και όχι να πουλήσουν κουλτούρα και ψευτοάποψη. Η ταινία στην οποία θα αναφερθώ σήμερα δεν είναι άλλη,απο την αριστουργηματικότερη απεικόνιση των σημαντικότερων δεινών της ελληνικής παιδείας και εκπαίδευσης.Το καναρινί ποδήλατο,είναι μια ταινία που με απλοϊκό και δυνατό τρόπο μας θύμισε ποιά είναι η ρίζα όλων των προβλημάτων που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία.Η έλειψη παιδείας των Ελλήνων

Η ιστορία επαναλαμβάνεται και αν ναί με ποιόν τρόπο;Τον τελευταίο μήνα είναι αλήθεια πως ζήσαμε κοσμοϊστορικά γεγονότα.Το βροντερό ΟΧΙ του Βρετανικού λαού ήρθε να επιβεβαιώσει όλα όσα ετοιμαζόντουσαν χρόνια τώρα.Όλα αυτά που οι εγχώριοι ευρωπαϊστές προσπαθούσαν να μας πείσουν πως δεν ισχυούν.Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας υπερεθνικός οργανισμός που βασίζεται αποκλειστηκά στα κέρδη των μονοπωλείων και των αγορών.Καρφί δεν της καίγεται για τα προβλήματα των Εθνών που την αποτελούν.Και για να καταφέρει να εξασφαλίσει σε μια αχόρταγη ολιγαρχία ολοένα και περισσότερα κέρδη και προνόμια,είναι διατεθιμένη να φτψχοποιήσει τους λαούς της.Η Ευρώπη των Εθνών είναι ένας μύθος.Ουδέποτε εφαρμόστηκε και ουδέποτε θα εφαρμοστεί,σε οποιοδήποτε μάλιστα σύστημα,είτε αυτό λέγεται Καπιταλισμός,είτε Κομμουνισμός,είτε Φασισμός είτε οτιδήποτε άλλο.Και αυτό για τον πολύ απλό λόγο,πως οι ανάγκες και τα συμφέροντα του Έλληνα,του Ιταλού και του Ισπανού,δεν δύναται να ταιριάξουν με αυτά του Γερμανού,του Σουη

Είμαι απόλυτα βέβαιος πως κανένας δεν έχει ακούσει για αυτόν.Η αλήθεια είναι πως ούτε και εγώ μέχρι που διάβασα ένα άρθρο για αυτόν σε μια σερβική ενημερωτική ιστοσελίδα. Πρόκειται για τον Μαρίνο Ριτσούδη,Έλληνα αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού,που το 1999,αρνήθηκε να επιβιβαστεί στη Φρεγάτα 'Θεμιστοκλής' που θα έπλεε στην Αδριατική με σκοπό να συμμετέχει στο Νατοϊκό θαλάσσιο αποκλεισμό της Γιουγκοσλαβίας.Συγκεκριμένα αιτιολόγησε την στάση του,δηλώνοντας πως ως Χριστιανός Ορθόδοξος δεν μπορούσε να συμμετάσχει σε επιθετική ενέργεια εναντίον μιας φίλης,ομόδοξης και αδερφής χώρας.Για την απόφαση και στάση του αυτή καταδικάστηκε απο το ναυτοδικείο Πειραία σε δύομιση χρόνια φυλάκιση με αναστολή τριών χρόνων.O Ριτσούδης υπήρξε ένας απο τους πολλούς Έλληνες αξιωματικούς και οπλίτες που αρνηθήκαν να στρέψουν τα όπλα τους εναντίον του φίλου Σερβικού Λαού.Ο Ριτσούδης απλά έτυχε να πληρώσει την απόφαση του αυτή.Έκανε όμως αυτό που θεώρησε σωστό.Και φυσικά αποτελεί παράδειγμα αντ

Τι συνδέει δύο ανθρώπους και μια ημερομηνία μεταξύ τους.Η Ιστορία και η μοίρα παίζουν περίεργα παιχνίδια.Γιατί σαν σήμερα το 1945 σκοτώνεται ο Άρης Βελουχιώτης ενώ σαν σήμερα το 1928 γενιέται ο επαναστάτης-θρύλος,Ερνέστο Τσέ Γκεβάρα.Και οι δύο μεγάλες προσωπικότητες που αγαπήθηκαν και μισήθηκαν όσο λίγοι.Ο ένας Έλληνας και ο άλλος Αργεντίνος.Ο ένας πολέμησε τον Άξονα,τους Βρετανούς και τους κολαούζους τους και ο άλλος τις διεφθαρμένες δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής και τον Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό.Και οι δύο υπήρξαν λαϊκοί ήρωες.Και οι δύο πέθαναν νέοι,προδομένοι μάλιστα απο υποτιθέμενους συναγωνιστές τους.Και οι δύο υπήρξαν ιδεολόγοι και έντονα Πατριώτες σε βαθμό μάλιστα που προσέγγισαν τα όρια του Εθνικισμού.Ταγμένοι βέβαια στην Κομμουνιστική ιδεολογία την οποία υπηρέτησαν μάλιστα με απόλυτη συνέπεια.Οραματίστηκαν ελεύθερες πατρίδες που οι λαοί θα ηταν αφέντες στον τόπο τους και θα κατέλυαν κάθε είδους εκμετάλευση απο όπου και αν αυτή προέρχεται.Είναι αλήθεια πως γι