Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο

Κατεβήκαμε στο συλλαλητήριο.Πολύς κόσμος,πολλοί μαθητές και μαθήτριες.Θα έλεγε κανείς πως θεωρούμασταν μια γενιά υπνωτισμένη,που το μόνο που την ενδιέφερε ηταν τα ακριβά ρούχα,τα ακριβά κινητά και το πως θα πουλήσουν μούρη.Αυτή η γενιά είμασταν αλλά εμείς αποτελούσαμε φωτεινές εξαιρέσεις.Μπορεί τα παιδιά της ηλικίας μου να είχαν υποστεί την οξεία πασοκίτιδα που είχαν κολήσει απο τους γονείς τους,αλλά υπήρχαν άλλα,που είχαν όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον για την χώρα.Μετά το συλλαλητήριο κατευθυνθήκαμε στο συνδικάτο οικοδόμων,για να κάνουμε το συμβούλιο του συντονιστικού.Μίλησα και εγώ και εξήγησα οτι πρέπει να είμαστε προσεχτικοί,γιατί άτομα απο την νεολαία συνασπισμού είχα στήσει τρελές προβοκάτσιες εις βάρος μας. Η ίδια εικόνα μεταφέρθηκε και απο άλλους συναγωνιστές,αλλά τα περιστατικά ηταν μεμονωμένα.Δυστυχώς για μένα έτυχε να βρίσκομαι σε σχολείο που είχε ισχυρό πυρήνα η ΔΑΜΑΣ.Τους συνέστησα επαγρύπνηση. Πρίν φύγουμε με έπιασε η καθοδήγηση.Της εξήγησα την κατάσταση. -Πρ

Το 1977 ο Γάλλος αιρετικός φιλόσοφος Αλαίν Ντε Μπενουά το έργο του '25 κανόνες ηθικής' που παραθέτω παρακάτω.Άσχετα αν συμφωνούμε η διαφωνούμε με κάποιες απο τις παρακάτω αρχές,αναμφισβήτητα το κείμενο αυτό παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον,γραμμένο όχι απο κάποιον κλασσικό φιλόσοφο της αρχαίας Ελλάδας,της Ρώμης,η της αναγενησιακής Ευρώπης,αλλά απο έναν Γάλλο την περίοδο που είχε ξεκινήσει η πνευματική κατάπτωση της Ευρώπης.Ας δούμε λοιπόν τι έλεγε τότε ο Μπενουά: Δεν έχω μεγάλη συμπάθεια στον όρο «ηθική». Γνωρίζω πολύ καλά την «γενεαλογία» της, την οποία θεωρώ ότι διαφώτισε αρκετά καλά ο Νίτσε. Τείνω άλλωστε να πιστέψω ότι υπάρχουν τόσες πολλές «ηθικές» όσα και τα επίπεδα της ανθρωπότητος, πράγμα που βεβαίως παραπέμπει σε έναν σχετικό αριθμό. Αντίθέτως, πιστεύω πολύ στις αρχές που μπορεί ν

   Του Χρήστου Τσούνια   Αγαπητοί φίλοι, στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσω να αναλύσω τους λόγους για τους οποίους το ανθρώπινο γένος οδηγήθηκε σε αυτήν την τρομερή και βαθειά κρίση που ζούμε όλοι σήμερα. Η κρίση αυτή όπως όλοι θα ξέρετε, δεν είναι μόνο οικονομική. Κατέληξε σε αυτήν τη μορφή της αφού πρώτα βιώσαμε και συνεχίζουμε να βιώνουμε μία βαθειά πολιτισμική, κοινωνική κρίση, μία κρίση αξιών, μία κρίση και παρακμή του ίδιου του ανθρώπου. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα σιγά σιγά από την αρχή.         Πριν από πολλά χρόνια, το 1882 ο τεράστιος Γερμανός φιλόλογος και φιλόσοφος, ο Φρήντριχ Νίτσε βγήκε και φώναξε: ''πέθανε ο θεος!'', ''πέθανε ο θεός!'', ''εμείς τον σκοτώσαμε!''. Τί εννοούσε με αυτήν του τη φράση; Ο ίδιος θα πει ότι πολλοί άνθρωποι διαβάζουν τα όσα γράφει αλλά κανένας δεν τα καταλαβαίνει. Πιθανότατα, αυτό να ίσχυε στην εποχή του. Πριν από λίγα χρόνια όμως ένας σπουδαίος Έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου, ο