ΣΥΡΙΑ:Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

Έχουν συμπληρωθεί πέντε ολόκληρα χρόνια απο την στιγμή που ξεκίνησε ο πόλεμος στη Συρία.Και σίγουρα το Φθινόπωρο του 2011 κανείς δεν ηταν σε θέση να προβλέψει όχι μόνο την μεγάλη του χρονική διάρκεια,αλλά και τις ραγδαίες γεωπολιτικές αλλαγές που έτυχε να φέρει στον παγκόσμιο χάρτη.Τότε κανείς δεν μιλούσε για το ακραίο Ισλάμ και τον ISIS,άλλωστε για τα καθεστωτικά μίντια υπήρχε μόνος ένας κακός και αυτός ηταν ο νόμιμος πρόεδρος της χώρας Μπασάρ Αλ Άσαντ.Στην αρχή τον πόλεμο αυτό τον βαφτίσαν 'επανάσταση' κατά του 'τυρράνου' Αλεβίτη προέδρου.Στη συνέχεια οταν φάνηκε πως επεκτείνεται χρονικά η σύγκρουση μετονομάσανε την σύρραξη αυτή σε 'εμφύλιο' πόλεμο.Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική.Δεν υπήρξε ούτε επανάσταση και φυσικά δεν γίνεται να μιλάει κανείς για εμφύλιο,όταν ένα απο τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα αποτελείται σε συντριπτικό βαθμό απο ξένους μαχητές.Στις δυνάμεις της 'αντιπολίτευσης' το μεγαλύτερο μέρος των μαχητών που πολεμάνε το νόμιμο καθεστώς της Συρίας,αποτελείται απο ξένους μαχητές,στρατολογημένους απο φανατικούς μουλάδες σε διάφορες μουσουλμανικές χώρες,ακόμα και απο βαρυποινίτες απο τις φυλακές της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ.

Πρόκειται λοιπόν καθαρά για συμμοριτοπόλεμο και όχι για εμφύλιο.Τα νεοταξικά ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ,της ΕΕ,του Ισραήλ,χρηματοπιστωτικών οίκων και διεθνών τοκογλύφων,έβαλαν στο μάτι την Συρία γιατί το καθεστώς της έμπαινε εμπόδιο στα σχέδια τους.Σχέδια που στόχο έχουν την εδραίωση ενός παγκόσμιου καθεστώτος που δεν θα αφήνει περιθώριο για καμία ανεξάρτητη πολιτική οντότητα.Εγκαθίδρυση ενός ζοφερού μέλλοντος,που κανένα Έθνος δεν θα έχει Εθνική Ανεξαρτησία,Ελευθερία και φυσικά δυνατότητα διαχείρησης του πλούτου που παράγει.
Έτσι λοιπόν και το καθεστώς Άσαντ.Σαφώς και είχε πολλές αδυναμίες,σαφώς και έκανε πολλά λάθη,αλλά υπήρξε καθεστώς που διατηρούσε την Συρία ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος.Εδώ αξίζει να αναφερθεί πως η κεντρική τράπεζα της Συρίας είναι στα χέρια του κράτους,όπως στα χέρια του κράτους είναι και ο ορυκτός πλούτος της χώρας που μάλιστα είναι ιδιαίτερα μεγάλος καθώς τα εδάφη της χώρας είναι πλούσια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.Κάτι άλλο που πρέπει να κρατήσουμε είναι πως η Συρία είναι ίσως απο τις χώρες μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού,που δεν έχει χρέος πρός το ΔΝΤ.Επίσης πρόκειται για ένα καθαρά κοσμικό κράτος το οποίο διαθέτει ιδιαίτερα μορφωμένο(για τα αραβικά δεδομένα) εργατικό δυναμικό.Η γεωστρατηγική της θέση στην λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και η δυνατότητα που παρέχει στη Ρωσία να διαθέτει ναυτική βάση καθώς και η παραδοσιακή της αντιμπεριαλιστική,αντισιωνιστική της στάση,σε συνδιασμό με τα παραπάνω είναι μερικές απο τις αιτίες που τα γεράκια της παγκοσμιοποιήσης την έβαλαν στο στόχαστρο.

Για να το πετύχουν αυτό χρηματοδότησαν διάφορους 'καλοθελητές' που πάτησαν σε υπαρκτά προβλήματα,με σκοπό να φέρουν στην χώρα την αναταραχή και με απότερο σκοπό την πτώση του νόμιμου καθεστώτος.Όταν συνειδητοποίησαν πως δεν μπόρεσαν να πετύχουν μια ανατροπή του Άσαντ,καθώς οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης,δεν κατάφεραν να αποκτήσουν  υποστήριξη απο ένα σημαντικά μεγάλο κομμάτι του λαού,στραφήκαν σε άλλη λύση.
Και βρέθηκαν και αυτή την φορά 'καλοθελητές'.Και μάλιστα οι χειρότεροι που θα μπορούσαν να βρεθούν.Φανατικοί ισλαμιστές,βαρυποινίτες απο φυλακές,λούμπεν στοιχεία προερχόμενα απο μουσουλμανικές οικογένειες της Ευρώπης,πράκτορες και προβοκάτορες ξένων δυνάμεων,κάθε λογής εγκληματικό και τυχοδιωκτικό στοιχείο επάνδρωσε τον στρατό του τρόμου γνωστό και ως ISIS.
Τα αποτελέσματα γνωστά.Μαζικές σφαγές Χριστιανών,Κούρδων και μετριοπαθών μουσουλμάνων και καθώς ανυπολόγιστες καταστροφές σε μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς,όπως έγινε και στην περίπτωση των αρχαιοτήτων της Παλμύρας.
Ο πόλεμος μεταδώθηκε και στο Ιράκ,ενώ στη μετεμφυλιακή Λιβυή ο ISIS απέκτησε δυνατά πατήματα,που μάλλον θα τα αξιοποιήσει περισσότερο σε περίπτωση προοπτικής ήττας του στη Μεσοποταμία,ώστε να μεταφέρει εκεί τους σκοπούς του για την δημιουργία του πολυπόθητου για αυτόν Ισλαμικού Χαλιφάτου.Μάλιστα οι προοπτικές επιτυχίας τέτοιου εγχειρήματος εκεί,είναι πολύ μεγάλες δεδομένης της αναρχίας που επικρατεί μετά την πτώση και δολοφονία του Λίβυου ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι.

Ελεύθερες Σκοπεύτριες του Συριακού Στρατού.Οι όμορφες και γεναίες αυτές κοπέλες αποτελούν τον τρόμο των τζιχαντιστών καθώς πολλοί απο αυτούς έχουν πέσει νεκροί απο τα θανατηφόρα ΄φιλιά' τους.Ο μελλοντικός ιστορικός του πολέμου στη Συρία είναι σίγουρο πως θα αφιερώσει πολλά κεφάλαια και πληθώρα εγκωμιαστικών σχολίων για την αυταπάρνηση και γεναιότητα των γυναικών του Συριακού Στρατού.

Και στην περίπτωση του ISIS όμως,ο Συριακός Λαός απέδειξε πως είναι αποφασισμένος να πολεμήσει για την ενότητα της χώρας του και για την διατήρηση του κοσμικού τρόπου ζωής του.Με λιγοστά εφόδια και δυνάμεις φθαρμένες απο τον πολυετή εμφύλιο κατάφερε να διατηρήσει τον έλεγχο στα μεγάλα αστικά κέντρα και σε άλλα στρατηγικά σημεία της χώρας.Βοήθησε σε αυτή την κατεύθυνση και η Ρωσική βοήθεια που δώθηκε στις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις.Μεγάλη βοήθεια επίσης δώθηκε και απο την λιβανέζικη σιιτική οργάνωση Χεσμπολάχ με χρήματα,όπλά και μαχητές.Και εδώ συνέβει ένα απο τα μεγάλα παράδοξα του πολέμου.Η Χεσμπολάχ που για τους δυτικούς είναι ακραία ισλαμιστική οργάνωση,δεν ηταν λίγες οι φορές που έριξε στη μάχη τους καλύτερους μαχητές της,με σκοπό να διασώσει χριστιανικές περιοχές απο τους ακραίους σουνιτές ισλαμιστές και φυσικά τους κατοίκους τους απο βέβαια σφαγή.Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα στελέχη της Χεσμπολάχ εκπαίδευσαν πολλούς μαχητές των χριστιανικων πολιτοφυλακών.
Όποιες απόψεις και να έχουμε για την ιδεολογία της Χεσμπολάχ,ωφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως πολλοί χριστιανοί ωφείλουν τις ζωές τους στους Σίιτες μαχητές της.

Μια ματιά στην χάρτη της χώρας είναι αρκετή για να δούμε το δράμα που βιώνεται στη χώρα,απο τα πέντε συνεχόμενα έτη αυτού του ανελέητου συμμοριτοπολέμου.Με τους Ισλαμιστές να έχουν διόδους ενίσχυσης απο το Ιράκ και την Τουρκία και με συνεχόμενη βοήθεια σε 'μάρτυρες΄' και υλικό απο τους πετρελαιάρχες του Κόλπου.Τις τελευταίες μέρες όμως,οι διάδρομοι ενίσχυσης απο την Τουρκία έχουν σχεδόν κλείσει.Οι επιτυχίες των Κούρδων στο βόρειο μέτωπο της χώρας και η τιτάνια σύγκρουση που λαμβάνει χώρα στο Χαλέπι(στην πόλη που οι ιστορικοί του μέλλοντος θα την αναφέρουν ως Στάλινγκραντ της Μέσης Ανατολής),έχουν απομομονώσει τους Ισλαμιστές και τους έχουν στερήσει πολύτιμες εφεδρείες και εφόδια.Φυσικά η κατάσταση είναι δύσκολη και για τον συριακό στρατό,που έχει τεράστια έλειψη σε εφεδρειές.Αυτό ωφείλεται στο γεγονός των μεγάλων απωλειών μετά απο πέντε χρόνια σκληρών μαχών,αλλά και απο τον τεράστιο αριθμό των αντρών στρατεύσιμης ηλικίας που έχουν εγκαταλείψει την χώρα.Πάντα άλλωστε σε κάθε σύγκρουση,υπάρχουν αυτή που μένουν για να δώσουν την μάχη και φυσικά αυτοί που σπεύδουν να σώσουν τα τομάρια τους.Φυσικά αναφερόμενους στους τελευταίους,δεν εννοώ τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους που είναι άμαχοι και φυσικά δικαιούνται να επιβιώσουν απο την φρίκη που συντελείται στη χώρα τους.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να καταλάβουμε πόσες περισσότερες και φυσικά χειρότερες φωτογραφίες απο αυτές θα δούμε,σε περίπτωση που η Συρία πέσει στα χέρια των Ισλαμιστών.Αυτά είναι τα έργα κάποιων,που διάφοροι 'προοδευτικοί' θέλησαν να μας τους παρουσιάσουν σαν μαχητές της Ελευθερίας

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει η Συρία είναι η Αφγανοποιήση του πολέμου.Με τον όρο αυτό εννοώ την αιμοβόρα παράταση του πολέμου αυτού για μερικά χρόνια ακόμα,γεγονός που θα μετατρέψει την Συρία(η οτι απέμεινε απο αυτή)σε ένα Αφγανιστάν της Μεσογείου,με ότι συνεπάγεται κάτι τέτοιο για τις ευρωπαϊκές χώρες και πρώτα και κύρια για την Ελλάδα.
Ο πόλεμος αυτός είναι πόλεμος επιβιώσης του Συριακού Έθνους.Και πρέπει να τελειώσει σύντομα με νίκη των κυβερνητικών δυνάμεων,του νόμιμα εκλεγμένου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Και ο λόγος είναι γιατί πέραν απο νόμιμη,η κυβέρνηση αυτή είναι η μόνη που μπορεί να εγγυηθεί την σταθερότητα και την διατήρηση του κοσμικού τρόπου ζωής της,που πρίν τον συμμοριτοπόλεμο δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα πολλές δυτικές χώρες.

Δεν είναι μόνο η Συρία όμως.Αυτή την στιγμή ο πόλεμος γίνεται στο έδαφος της και φυσικά οι μαχητές των κυβερνητικών δυνάμεων πολεμάνε για την σωτηρία της πατρίδας τους,αλλά πίσω απο αυτούς περιμένουν με αγωνία και όλα τα Έθνη που δέχτηκαν και δέχονται πλήγματα απο την Νέα Τάξη Πράγματων,των νεοφιλελεύθερων απάτριδων πλουτοκρατών,που θέλουν να δημιουργήσουν έναν κόσμο φυλακή,για να μπορέσουν να περάσουν τα σχέδια τους για παγκόσμια πολιτική και οικονομική κυριαρχία.Αυτοί δημιούργησαν τον πόλεμο αυτό και θα δημιουργήσουν και πολλούς άλλους ακόμα.Απο κάθε ανοιχτή πληγή ενός σκοτωμένου τρέχει αίμα.Στα μάτια όμως αυτών τρέχουν δολάρια.Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά.Αν καταφέρουν και επικρατήσουν στη Συρία οι νόμιμες δυνάμεις,αυτοί θα είναι και η πρώτη τους μεγάλη ήττα και σε παγκόσμια μάλιστα κλίμακα.Και θα είναι πραγματικά ένα πολύ δυνατό χαστούκι,καθώς για την ανατροπή Άσαντ και την διάλυση της Συρίας ξοδέψανε πολύ κόπο και χρήμα.Αλλά αυτό το χαστούκι θα είναι άνεμος ελπίδας για πολλά άλλα Έθνη που στενάζουν κάτω απο το βάρος των αλυσίδων του αναρχοκαπιταλισμού που θέλει να εδραιώσει την κυριαρχία του στον πλανήτη.

Ο πρόεδρος Άσαντ αποτελεί την μόνη ηγετική δύναμη που μπορεί να διατηρήσει την ενότητα την τάξη και τον πολιτισμό στη Συρία.Πέρα απο τα λάθη και τις αδυναμίες του,διαχειρίστηκε μέχρι τώρα με τον καλύτερο τρόπο τον συμμοριτοπόλεμο που διεξάγεται στη χώρα του.

Το αποτέλεσμα της Μάχης του Χαλεπίου θα κρίνει πιθανότητα και τον πόλεμο αυτό

Η ήττα λοιπόν αυτών των κέντρων και φυσικά των πετρελαιάδων σφουγγοκολάριων τους,θα δώσει θάρρος και δύναμη σε πολλούς λαούς να πολεμήσουν και αυτοί για τα δίκαια τους.Όλο και περισσότερο θα αμφισβητείται η παντοδυναμία της Νέας Τάξης και φυσικά αυτό θα αποτελέσει καίριο κτύπημα για αυτήν.Τις στιγμές που πληκτρολογώ αυτές τις γραμμές,πληροφορούμαι πως στο Χαλέπι είναι σε εξέλιξη μεγάλη μάχη,με συνεχόμενες επιθέσεις και αντεπιθέσεις του συριακού στρατού και των ισλαμιστών.Όλα κρέμονται απο μια κλωστή.Οι κυβερνητικές δυνάμεις επιθυμούν να περιορίσουν τους ισλαμιστές στο ανατολικό τμήμα της πολής,αποκόβοντας τους κάθε γραμμή ανεφοδιασμού,γεγονός που θα τους οδηγήσει σε βέβαια ήττα,ενώ οι ισλαμιστές που το γνωρίζουν αυτό προσπαθούν να ανοίξουν τις γραμμές αυτές και παράλληλα να φθείρουν όσο περισσότερο μπορούν τον συριακό στρατό.Η σύγκρουση είναι σφοδρή.Αν τελικά ο συριακός στρατός καταφέρει και κατελάβει την πόλη,πλέον η πλάστιγγα του πολέμου θα είναι φανερό προς ποιά μεριά θα γύρει και μάλιστα πολύ πιθανό αμετάκλητα.

Η απελευθέρωση του Χαλεπίου απο τον κυβερνητικό στρατό θα αποτελέσει τεράστια επιτυχία του,καθώς μέσα στην ερειπωμένη πόλη οι ισλαμιστές διατηρούν τις καλύτερες δυνάμεις τους.Επίσης το Χαλέπι βρίσκεται σε στρατηγική θέση στα σύνορα με την Τουρκία και αποτελούσε πρίν τον πόλεμο την οικονομική πρωτεύουσα της χώρας.Η απώλεια του Χαλεπίου για τους ισλαμιστές θα είναι ένα δυσαναπλήρωτη όχι μόνο στρατιωτικά αλλά και ηθικά.Και φυσικά αυτό οι ίδιοι το γνωρίζουν καλύτερα απο όλους.Η μάχη στο Χαλέπι θα κρίνει κατά πάσα πιθανότητα και τον πόλεμο.
Τον πόλεμο ενός ηρωικού Έθνους απέναντι σε σκοτεινά ιμπεριαλιστικά κέντρα που απο 1990 και μετά νομίζουν πως ο κόσμος είναι πασαλίκι τους.Η κατάληξη της σύγκρουσης αυτής θα έχει άμμεσες συνέπειες παγκόσμια,για αυτό και η μάχη του Χαλεπίου και της Συρίας γενικότερα είναι πιθανό να χαρακτηριστεί και ως η Μάχη Των Εθνών.