Αναμνήσεις απο την ΚΝΕ:Η δράση κορυφώνεται

Και κάπως έτσι φτάνουμε στα τέλη Φεβρουαρίου 2008 και στην πρώτη μου εξεταστική.
Αν και δεν διάβασα όσο έπρεπε και όσο μπορούσα,τα αποτελέσματα μόνο αρνητικά δεν μπορούσαν να χαρακτηριστούν.Απο τα πέντε μαθήματα είχα περάσει τα τέσσερα,την στιγμή που ο μέσος όρος του έτους μου θεωρούσε μεγάλη επιτυχία να έχει περάσει δύο άντε το πολύ τρία.Πολλοί συμφοιτητές μου δεν είχαν περάσει ούτε ένα.

-Άρε πούστηδες εσάς θα έπρεπε να είχε παιδιά ο πατέρας μου για να εκτιμούσε τι θησαυρό έχει....
-Ρε πούστη Μαθιέ και τι είναι το πτυχίο γκόμενα να το πάρουμε στα τέσσερα...χρόνια;
-Παιδιά ωραία τα πάρτι,τα ξενύχτια,τα γκομενικά,οι καφέδες και όλες οι κρεπάλες αλλά ήρθαμε εδώ πρώτα και κύρια για να σπουδάσουμε.
-Κοίτα τον ρε!Κατηγορεί τον πατέρα του που τον πρήζει και μας μιλάει όπως προφανώς του μιλάει και ο πατέρας του.Μια φορά είμαστε 18!!!Μια φορά είμαστε φοιτητές!!!!!Όταν θα τελειώσουμε έχει ο Θεός να δούμε τον κόσμο όσο σοβαρά,όσο τον βλέπεις εσύ.

Το ίδιο περίπου κλίμα επικρατούσε και μεταξύ των συντρόφων.Η ρήση του Φλωράκη,'πρώτοι στα μαθήματα,πρώτοι στον αγώνα',είχε πάει περίπατο.Το τελευταίο με δυσαρεστούσε.Δεν το έκανα για να δείξω πως ήμουν κάτι παραπάνω απο αυτούς γιατί για την ώρα κατάφερνα να είμαι καλός και στα δύο και να συνδιάζω πολλά πράγματα μαζί,αλλά γιατί πίστευα πως ο κομμουνιστής θα έπρεπε για να φέρει κόσμο στις τάξεις της οργάνωσης να δείχνει πρώτος το καλό παράδειγμα.Πολλές φορές τύχαινε να μην πηγαίνω σε μια γενική συνέλευση την ώρα που ξεκινούσε αλλά να περιμένω να τελειώσει το μάθημα και μετά να κάνω κουβέντα σε μερικούς συμφοιτητές να με ακολουθήσουν.
Η στάση μου αυτή φαίνεται πως είχε δυσαρεστήσει κάποιους απο τους συντρόφους μου,κυρίως αυτούς που είχαν οργανωθεί στην ΚΝΕ στο πανεπιστήμιο,εκ τους ασφαλούς δηλαδή,χωρίς να περάσουν απο μαθητική ΌΒΑ όπως είχα περάσει και εγώ.Spoiler alert!!!!Η συγκεκριμένη κατηγορία θα παίξει κομβικής σημασίας ρόλο στα γεγονότα που θα αναφερθούν στις επόμενες συνέχειες του αφιερώματος στα χρόνια της ΚΝΕ.

Πίσω τώρα στα γεγονότα που διαδραματίζονταν στις αρχές του '08.Ήθελα στην επόμενη ΟΒ να κάνω θέμα την στάση μας απέναντι στα μαθήματα και στις υποχρεωσεις της σχολής μας.Είχα αρχίσει να ετοιμάζω κάποιες σημειώσεις ωστε να να αναφερθώ στην κατάσταση αυτή χωρίς να θίγω ονόματα και υπολήψεις.Θα μου πείτε.Μα καλά και εσύ που τα έκανες όλα καλά τι κέρδισες τελικά;
Πολύ καλή ερώτηση!!!!Λογικά θα περιμένετε να σας πώ πως μετά την επιτυχία μου σε εκείνη την εξεταστική θα κατέρρεε και η επιχειρηματολογία του πατέρα μου για το θέμα της οργάνωσης.
Αμ δε!!!!Όχι μόνο δεν παραδέχτηκε πως ηταν λάθος αλλά μου ζητούσε τα ρέστα γιατί πέρασα τέσσερα και όχι και τα πέντε μαθήματα....
Το πράγμα έμπαζε απο παντού.Στο μυαλό του πατέρα μου θα έπρεπε να μην χρωστάω κανένα μάθημα,γιατί θα εμφανίζοταν σαν απο μηχανής θεός κάποιος κυνηγός ταλέντων(ιστορικών) και θα με αναδείκνυε σαν ανερχόμενο ιστορικό....
Δυστυχώς για εκείνον αλλά και για μένα,τα πράγματα δεν ήρθαν όπως θα έπρεπε.

Πίσω στα της οργάνωσης.Έρχεται λοιπόν η ώρα για να γίνει αυτή η πολυαναμένομενη ΟΒΑ.
Είχα ετοιμάσει αυτα που θα πώ και ξεκίνησα για το κτήριο της ΚΟΑ στην ομόνοια.
To λεοφορείο είχε καθυστερήσει και το ίδιο θα συνέβαινε και την άφιξη μου στα γραφεία.
Μάλιστα σκεφτόμουν πως θα μου τα χώσουν που άργησα για άλλη μια φορά.
Φτάνω λοιπόν μέσα και πρός μεγάλη μου έκπληξη,κανείς δεν μου λέει τίποτα.Η χαρά σύντομα θα μετατραπεί σε ανησυχία καθώς επικρατούσε μια κατάσταση πένθους στην ατμόσφαιρα.
Οι εισηγητές απο το κόμμα μιλούσαν ασυνάρτητα για πράγματα που δεν μπορούσα να καταλάβω.
Μετά απο πέντε λεπτά ακαταλαβίστικων οδηγιών και αναδρομών θα καταλάβαινα περί τίνος επρόκειτο.Η ίδια ΟΒΑ γινότανε ταυτόχρονα σε όλες τις οργανώσεις βάσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ πανελλαδικά.Τα στελέχη της σπουδάζουσας Θάνος Πάνος,Μάκης Πέτσας και Χριστίνα Προυκάκη,διαγράφονταν απο την οργάνωση λόγω αντικαταστατικών ενεργειών,φραξιονιστικής δράσης και μυστικές επαφές με παράγοντες του οπορτουνισμού.
Έπεσα απο τα σύννεφα όχι μόνο εγώ αλλά και οι υπόλοιποι σύντροφοι εκτός απο κάποια στελέχη που γνώριζαν καιρό πρίν τι συνέβαινε.Είχα διαβάσει για τις απανωτές φράξιες και διασπάσεις του ΚΚΕ,αλλά ποτέ μου δεν πίστευα πως θα ζούσα κάτι τέτοιο.Πίστευα (η ήθελα να πιστεύω) πως με την τελευταία διάσπαση του 1991 είχε έρθει η κάθαρση στο κόμμα και δεν θα ξαναζούσαμε κάτι παρόμοιο.Κατα καιρούς άκουγα για μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων που έφυγαν με πικρία απο το ΚΚΕ και το κόμμα,αλλά σε καμία περίπτωση δεν περίμενα απο τα ιδιαίτερα δημοφιλή αυτά στελέχη να τα στήσουν οι ίδιοι τους οι σύντροφοι στο κόμμα.Τους ήξερα και τους τρείς.
Η χρέωση μου απο την οργάνωση ήταν να είμαι εγώ αυτός που θα πηγαίνω τα ξημερώματα στην ΚΟΑ να εκτυπώνω εκατοντάδες προπαγανδιστικά υλικά για να τροφοδοτήσω όλα τα τμήματα της φιλοσοφικής.Για τον λόγο αυτό ήμουν σε άμεση επαφή και με τους τρείς.Είχα για όλους τους πολύ καλή εικόνα,όπως και οι όλοι οι σύντροφοι(ιδιαίτερα αυτή που τώρα περιέφεραν τα ονόματα τους στις κατά τόπους οργανώσεις βάσης για να τους σκυλέυσουν,ναί αυτούς που πρίν λίγες μέρες εκθείαζαν).Ιδιαίτερα για τον Μάκη Πέτσα μπορώ να πώ πως είχε την μορφή θρύλου στις τάξεις της οργάνωσης.Τόσο για την αγωνιστική του προσήλωση αλλά όσο και για τις σπαρταριστές ιστορίες του όσον αφορά τα ξυλίκια που έπαιζε με τους αριστεριστές και τα αναρχοφρικιά.
Να πώ την αλήθεια τον συμπαθούσα και τον θαύμαζα περισσότερο απο τους υπόλοιπους τρείς.Θυμάμαι πως πολλές φορές πήγαινα στον κάτω όροφο να του αφήσω στο γραφείο του τα υλικά που του ηταν αναγκαία είτε για καμία τομεακή συνδιάσκεψη,είτε για καποιά άλλη δουλειά.Λιτός ασκητικός,χαμηλών τόνων,με μια προδιάθεση αγριάδας αλλά πάντα ευγενικός με τους συντρόφους.Δεν ήταν απο τα στελέχη που το παίζανε ιστορία λόγω της θέσης τους.Αυτό με έκανε να τον εκτιμώ περισσότερο.Ο Θάνος Πάνος ηταν ο 'μορφωνιός' της ΠΚΣ.Γενικός Γραμματέας της σπουδάζουσας,ήταν απο αυτούς που είχαν καταφέρει με έναν πιο σύγχρονο λόγο και πρακτικές να δυναμώσουν τα τελευταία χρόνια τις δυνάμεις της ΚΝΕ και τα ποσοστά της ΠΚΣ στα Πανεπιστήμια.Χαμηλών τόνων σε γενικές γραμμές αλλά είχε την ελαφρώς της έπαρση του στελέχους.Πήγαινα και σε αυτόν υλικά.Τέλος η Χριστίνα Προυκάκη στέλεχος και αυτή της σπουδάζουσας και επικεφαλής της ομάδας στην φιλοσοφική.Αποτελούσε τον τελευταίο τροχό της αμάξης,λειτουργόντας περισσότερο υποστηρικτικά σε σχέση με τους άλλους δύο.
Πλέον τα στελέχη αυτά που τα είχαμε σε κάδρο,κάτι μεταξύ Τσαπάγεβ και Σταχάνωφ,πλέον αιφνιδιαστικά μας τα παρουσιάζαν σαν προδότες.Το σόκ ηταν τεράστιο.Αν και δεν θυμάμαι τι ακριβώς ειπώθηκε,δεν θα ξεχάσω ποτέ μου τα πρόσωπα των περισσότερων συντρόφων και συντροφισσών μου.Με το πέρας της ανακοίνωσης και της εισήγησης του κόμματος και της νεολαίας,πήγαμε στις τοποθετήσεις.Όσοι έλαβαν τον λόγο δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα αυτιά τους,αλλά κανείς τους δεν αμφισβήτησε το κόμμα.Το κόμμα άλλωστε είχε πάντα δίκιο στο μυαλό των περισσοτέρων.Όταν ήρθε η δική μου σειρά ζήτησα να μάθω τι άλλα στοιχεία είχαμε που να δικαιολογούν αυτή την αποπομπή(η καλύτερα διαπόμπευση).Οι απαντήσεις που έλαβα δεν ήταν ούτε κατά διάνοια ικανοποιητικές.Γενικότητες περί προσπάθειας αυτονόμησης της ΚΝΕ απο το ΚΚΕ,για διαφωνίες που προέκυψαν πάνω σε θέματα της τακτικής της οργάνωσης στα πανεπιστήμια και στο τέλος μια πηγή στην οποία(ανώνυμα)αναφέροταν πως υπήρχαν πληροφορίες πως μερικές μέρες πρίν έλαβε χώρα συνάντηση της Προυκάκη με τον Αλαβάνο του ΣΥΡΙΖΑ.

Μέσα μου τελούσα υπο σύγχυση.Απο την μια δεν μπορούσα να πιστέψω πως οι άνθρωποι αυτοί ήταν φραξιονιστές η ακόμα χειρότερα προδότες,αλλά απο την άλλη δεν μπορούσα να πιστέψω πως το κόμμα τα έβγαζε όλα αυτά απο την κοιλιά του.Τα πράγματα ακόμα ήταν πολύ καλά,η πολιτική του κόμματος είχε απήχηση στις μάζες,εσωκομματικά μέχρι στιγμής δεν υπήρχαν προβλήματα,οπότε με λίγα λόγια όταν κάτι λειτουργεί καλά περισσεύουν οι γκρίνιες.Έτσι λοιπόν όταν ήρθε η ώρα της ψηφοφορίας για την διαγραφή των τριών αυτών στελεχών,ψήφισα και εγώ υπέρ.Λίγο πρίν τελειώσει η διαδικασία μας ζητήθηκε απο την Τούλα την αντικαταστάτρια πλέον της Προυκάκη στη σχολή,να μην συζητάμε μεταξύ μας για το γεγονός αυτό!!!Ήταν η πρώτη φορά που γραμμή απο το κόμμα μου φαινόταν παράλογη.Επίσης σε περίπτωση που στη σχολή μας ρωτήσουν για τα στελέχη να απαντήσουμε πως διεγράφησαν γιατί λειτούργησαν τον τελευταίο καιρό εντελώς αντικαταστατικά.
Μετά το πέρας εκείνης της ιδιαίτερης ΟΒ,περπάτησα μόνος την πανεπιστημίου.Δεν πίστευα ποτέ πως θα ζούσα τέτοια κατάσταση.Περίεργες και επίπονες σκέψεις κατέκλυζαν το μυαλό μου.Και αν υπάρχουν και άλλοι φραξιονιστές;Και αν δεν τους έχουμε βρεί ακόμα και έχουν σκοπό να κάνουν κακό στο κόμμα;Αν αυτούς τους ξέρω;Είναι ο Ηλίας,είναι ο Πέρδικας μήπως και ο Αλέκος;Οι σκέψεις αυτές δεν με αφήνανε να ησυχάσω.Μήπως υπάρχουν κάποιοι που σκοπό έχουν να εκμεταλευτούν τους αγώνες που δίνω εγώ και οι σύντροφοι μου για να προωθήσουν δικές τους ατζέντες και υστερόβουλα συμφέροντα;

Πέρασαν μερικές μέρες.Ήμασταν λίγο πρίν τις εκλογές.Έπρεπε να ξεχάσω ότι είχε γίνει και να αφιερωθώ στην προετοιμασία.Ο Αντρέας,ο Λάζαρος και τέσσερα-πέντε άλλα παιδιά είχαν συμφωνήσει να μας ψηφίσουν και να μπούν στο ψηφοδέλτιο.Έπρεπε να καταφέρω τον Αποστόλη και να τον απεγκλωβίσω απο τους σάπιους του ΣΕΚ με τους οποίους είχε μπλέξει.Δεν χρειάστηκε τελικά και τόση προσπάθεια.Φαίνεται απο καιρό είχε κουραστεί με αυτούς και έψαχνε την ευκαιρία του τελικά να φύγει.Με τα πολλά,ατελείωτες κουβέντες,ώρες στην Rock Caffee,αλλά και στο Ραβαϊσι τον κατάφερα.Μάλιστα δεν άργησε να ανακοινώσει και στους πρώην 'συντρόφους' του,την αποχώρηση του.Στη λίστα με τους υποστηρικτές μας προστέθηκαν και άλλοι και ήδη μετρούσα διψήφιο ποσοστό.Με τα πολλά κατάφερα και έβαλα στο ψηφοδέλτιο μας τον Αντρέα και τον Λάζαρο.Όλα δείχναν πως μάλλον η ΠΚΣ σε αυτές τις εκλογές θα έβγαινε η πρώτη δύναμη στην μεγαλύτερη(σε αριθμό φοιτητών)σχολή στην Ελλάδα.Ο ενθουσιασμός ήταν έντονος.Η άνοιξη εκείνη του 2008 είχε ένα ιδιαίτερο άρωμα,μια ιδιαίτερη χάρη.Είναι απο εκείνες τις φορές που θυμάμαι τον εαυτό μου τόσο παραγωγικό,με τόσο πρόγραμμα φορτωμένο αλλά και τόσο ευτυχισμένο ταυτόχρονα.Πίστευα σε κάτι και ήλπιζα πως έβαζα και εγώ το λιθαράκι μου για έναν καλύτερο κόσμο.Η εικόνα μας μέχρι τότε ήταν ιδιαίτερα δυναμική.Σχεδόν κάθε εβδομάδα είχαμε νέα μέλη στην οργάνωση και τόσους άλλους που μπορεί να μην ήταν ΚΚΕ αλλά μας υποστήριζαν.Μας χώριζαν δύο εβδομάδες πρίν τις εκλογές.Για να ξελαμπικάρουμε λίγο,αποφασίσαμε με τον Ζαχαρία να πάμε για μερικές μέρες στο χωρίο του στον Κακόβατο Ηλείας.Θυμάμαι φύγαμε 25η Μαρτίου και επιστρέψαμε 1η Απριλίου.Στις 9 Απριλίου ηταν οι εκλογές οι πρώτες μου φοιτητικές εκλογές.
Ανάμεσα στις προεκλογικές εκδηλώσεις ηταν και μια συναυλία του Τσακνή.Έγινε στο αίθριο της Φιλοσοφικής μια απο τις καλύτερες συναυλίες που βρέθηκα ποτέ.Τραγούδησε μια σειρά απο παλιά αλλά και καινούργια τραγούδια και ευχήθηκε καλή επιτυχία στην παράταξη μας(πρίν πιάσει την καλή με την ΕΡΤ ο Τσακνής υποστήριζε ΚΚΕ).
Στη συναυλία αυτή έτυχε να συναντηθούν τα μάτια με αυτά μιας κοπέλας απο την απέναντι πλευρά του αιθρίου.Στην αρχή νόμιζα πως ηταν ιδέα μου αλλά διακριτικά συνέχιζε να με κοζάρει.Το κατάλαβε και ο Αποστόλης που καθόταν δίπλα.

-Έχει και τις κατακτήσεις του ο Μπολσεβίκος!
-Ναί ρε με κοζάρει συνέχεια.
-Και εσύ δεν πάς πίσω.
-Λές να είναι συντρόφισσα.Δεν την έχω ξαναδεί.Μόλις τελειώσει η συναυλία θα πάω να της πιάσω την κουβέντα.

Γιατί να μην το έκανα;Η ιστορία με την Ζάνα είχε τελειώσει άδοξα μερικές μέρες πρίν.Ήμουνα και πάλι ελεύθερος.Μετά το πέρας της συναυλίας,πήγα πρός το μέρος της να της μιλήσω.

-Καλησπέρα είμαι ο Μάριος.Σε παρατήρησα κατά την διάρκεια της συναυλίας.Θές να μου δώσεις το κινητό σου.
-Γειά σου,είμαι η Εύα.Σε παρατήρησα και εγώ.Βεβαίως θα στο δώσω....
-Είσαι συντρόφισσα;
-Ναί είμαι απο το Γερμανικό.Οργανώθηκα πρίν απο ένα μήνα.
-Και πώς και δεν σε έχω ξαναδεί;
-Λείπω πολλές φορές απο την Αθήνα.Είμαι απο την Πάτρα.
-Ωραία.Σου δίνω τώρα έναν λόγο για να κάθεσαι πιο συχνά.

Γέλασε γλυκά.Με αποχαιρέτησε και έφυγε.Καλή περίπτωση.Ψιλή μελαχρινή με λευκή επιδερμίδα.

-Μπολσεβίκε αν με αυτό το σοβιετικό καμάκι την ρίξεις σε παραδέχομαι.
-Έννοια σου Αποστόλη και δεν θα μου ξεφύγει.
-Με την Ζάνα τι έγινε;Δεν μου είπες γιατί ξεκόψατε.
-Να σου πώ δεν κατάλαβα ούτε εγώ.Τον τελευταίο καιρό είχε αρχίσει να ψυχραίνει το πράγμα μεταξύ μας.Ε αποφασίσαμε μιας και δεν τραβάει να το λήξουμε.
-Τι να σου πώ εσύ ξέρεις.Πάντως έτσι όπως μου την είχες περιγράψει ακούγοταν καλή περίπτωση.
-Ότι και να ήταν πάει τώρα.Στο κάτω κάτω εγώ της είχα πεί πως ήθελα σχέση.Αυτή μου τα μάσαγε.Ήθελε να το κρατήσουμε χαλαρό.Εγώ ξέρεις αυτά δεν τα μπορώ.Τι περίμενε δηλαδή να την παρακαλέσω;

Οδεύαμε ολαταχώς πρός τις εκλογές.Ελάχιστες μέρες μας χωρίζανε.Θυμάμαι εκείνες τις μέρες να επικρατεί στην σχολή ένας πυρετός.Ανακοινώσεις,αφισοκολήσεις,πυρετώδεις προετοιμασίες.Εκείνες τις μέρες μου ανακοινώθηκε πως ο Ηλίας δεν θα ήταν πια ο καθοδηγητής μου αλλά η Ασημίνα.
Η αλήθεια είναι πως αυτό δεν μου άρεσε καθόλου.Πέρα απο το γεγονός οτι η σχέση μου με τον Ηλία ηταν άψογη,έβαζαν να με καθοδηγήσει πλέον η Ασημίνα η οποία ηταν νέα συντρόφισσα.Είχε οργανωθεί μερικούς μήνες πρίν,συγκεκριμένα τον Νοέμβριο.Ποτέ μου δεν κοίταξα την καρέκλα και τα οφίτσια αλλά με πείραζε το γεγονός πως έβαλαν να με καθοδηγήσει ένα άτομο,που του έριχνα ήδη δύο χρόνια στην οργάνωση.Δεν θέλησα να το δείξω και σκέφτηκα πως κάποιο λόγο θα έχει το κόμμα για να το κάνει.Μια μέρα πρίν τις εκλογές και αφού έχουμε τελειώσει και τις τελευταίες προετοιμασίες δίνουμε ραντεβού για τις 06:00 το πρωί τα ξημερώματα στην σχολή.Έπρεπε να δώσουμε δυναμικό παρών.Το πρόβλημα είναι πως θα ερχόμουνα απο την Νέα Σμύρνη μέχρι το Ζωγράφου απο τόσο νωρίς μιας και τα λεωφορεία ξεκινούσαν στις 05:30.Να φτάσω Ζωγράφου χρειαζόμουνα αισίως μια ώρα και είκοσι λεπτά.Την λύση έμελλε να μου δώσει ο Αποστόλης.Μου πρότεινε να πάω να κοιμηθώ σπίτι του,ώστε καπάκι την άλλη μέρα να είμαι στην σχολή.Ήταν απο αυτούς που έμεναν Ζωγράφου.Γύρω στις 16:00 το μεσημέρι πήγα για το σπίτι μου.Έκανα ένα μπάνιο και ανακοίνωσα στους γονείς μου πως θα διανυχτερεύσω σε φιλικό σπίτι για τις αυριανές εκλογές.Αν και έδειξαν την δυσφωρία τους δεν είπαν τίποτα.Κατά τις 19:00 συνάντησα τον Αποστόλη στο Μοναστηράκι.Πρίν πάμε για το σπίτι του μου ήρθε μια απίστευτη ιδέα.Εκεί κοντά πουλούσαν σημαίες.Είχα μπανίσει πρίν λίγο καιρό και την σημαία της ΕΣΣΔ.Σκέφτηκα λοιπόν να την αγοράσω,ώστε σε περίπτωση νίκης μας στις εκλογές να την κυματίσουμε μπροστά στις μούρες των δαπιτών,των πασπιτών και φυσικά των εαακιτών(για συριζαίους τότε ούτε σκέψη,απλά ήταν ανύπαρκτοι).Έτσι λοιπόν το λάβαρο της επανάστασης που μου κόστισε μόλις 10 ευρώ θα ανέμιζε στην ταράτσα της φιλοσοφικής,όπως τότε στο Ραϊχσταγκ έναν αιώνα και κάτι παραπάνω πρίν.
Ο Αποστόλης τότε είχε και αυτός μια ιδέα.Ως απάντηση στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου,μερικές μέρες πρίν,να αγοράσει μια σερβική σημαία και να την ανεμίσει και αυτός ως μήνυμα συμπαράστασης στους Σέρβους αδερφούς.Ζητάει λοιπόν απο τον πωλητή την σέρβικη σημαία.Ο πωλητής όμως αν και πουλούσε σημαίες δεν φαίνεται πως το είχε ιδιαίτερα με την γεωγραφία.

-Σέρβικη εεε;;;Πώς είναι αυτή η σημαία ρε παιδιά;
-Δεν θυμάμαι ακριβώς.Ρε Μάριε θυμάσαι εσύ;
-Ναί έχει τρείς λωρίδες.Μπλέ,Άσπρη και κόκκινη.
-Αααα κατάλαβα ποια θέλετε.Έρχομαι αμέσως!
-Ωρίστε παιδιά.

Αφού λοιπόν κάναμε τα ψώνια μας,περπατήσαμε με τα πόδιο μέχρι την πανεπιστημίου για να πάρουμε το λεωφορείο για το σπίτι του.Αφού φτάσαμε Ζωγράφου,πήγαμε απο το Ραβαϊσι να πάρουμε σουβλάκια να φάμε γιατί ήμασταν νυστικοί.Φτάσαμε στο σπίτι του.Μας περίμενε η αδερφή του.Αν θα χαρακτήριζα αυτό το σπίτι θα το αποκαλούσα σπίτι-βιβλιοθήκη.Ένα σπίτι με κλασσική επίπλωση και όπου έπεφτε το μάτι σου βιβλία.Πολλά βιβλία,μερικά απο αυτά ιδιαίτερα σπάνιες εκδόσεις.Λίγο πρίν κοιμηθούμε θελήσαμε να τσεκάρουμε αν η σημαία που αγόρασε ο Αποστόλης ηταν όντως η σωστή.Εκεί μας περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη.Η σημαία της Σερβίας ηταν κόκκινη,μπλέ,άσπρη και στα αριστερά της κοσμούσε τον δικέφαλο αετό με την κορώνα.Η σημαία που θυμόμουνα εγώ ως σερβική ήταν αυτή της Σερβίας-Μαυροβούνιο,η οποία λόγω της απόσχισης του Μαυροβουνίου είχε αλλάξει δύο χρόνια πρίν!!!Και ακόμα χειρότερα!!!Η σημαία του Αποστόλη δεν ηταν ούτε κάν της ένωσης Σερβίας-Μαυροβουνίου αλλά ηταν η Ολλανδική!!!!Σερβία-Ολλανδία σύγχυση σημαιών,συνωμοσία η παιχνίδι της τύχης με μυρωδιά Σρεμπρένιτσα;Ποτέ δεν θα μάθουμε.Γύρω στις 01:00 έπεσα να κοιμηθώ.Θα έπρεπε να ξυπνήσω στις 05:00 οπότε είχα δεν είχα τέσσερις ώρες.Θυμάμαι ο ύπνος μου ήρθε δύσκολα.Όταν ξύπνησα χαιρέτησα τον Αποστόλη που κοιμότανε και του είπα να μην ξεχάσει να έρθει να ψηφίσει.Μέσα στον ύπνο του μου απάντησε πως θα ερχόταν γύρω στις 10:00.Ξεκίνησα με τα πόδια μέχρι την σχολή.Θυμάμαι ήταν σκοτάδι ακόμα.
Δεν άργησα να φτάσω στην σχολή.Μια σχολή που 06:00 η ώρα και ήταν γεμάτη όχι μόνο απο εμάς,αλλά και απο τις άλλες παρατάξεις.Οι δαπίτες το είχαν πάρει πατριωτικά δεν ήθελα με τίποτα να χάσουν την σχολή.Ετοιμάσαμε τραπεζάκια,παραβάν,ψηφοδέλτια και περιμέναμε...Γύρω στις 10:00 έσκασαν ο Αποστόλης μαζί με τον Αντρέα.Αργότερα ήρθε και ο Λάζαρος.Όσοι μου είχαν πεί ήρθαν τελικά να ψηφίσουν.Απο την ΟΒ μου ηταν όλοι ικανοποιήμενοι.

Έκανες καλή δουλειά σύντροφε!'Μου έλεγαν οι περισσότεροι.

Σημαία Σερβίας απο το 2006

  

Σημαία Νέας Γιουγκοσλαβίας(Σερβία-Μαυροβούνιο)Αυτή την σημαία μαθαίναμε στο σχολείο ως σημαία της Σερβίας και αυτή ηταν ως το 2006

     

Σημαία Ολλανδίας(αυτή που μας πούλησαν ως σέρβικη στο μοναστηράκι)

Έμελλε μόνο να δούμε και το συνολικό αποτέλεσμα πιο θα είναι.Το απόγευμα στις 19:00 έκλεισαν οι κάλπες.Θα ανοίγανε σε δύο ώρες περίπου,ίσως και παραπάνω.Περιμέναμε.Κατά της 22:00 ξεκίνησε η καταμέτρηση,καταμέσης συνθημάτων και τραγουδιών,η ποιοτική υπεροχή των οποίων ηταν υπέρ μας.Οι δαπίτες στα συνθήματα ακολουθούσαν αισθητική γηπεδική και όλο βρίζαν.
Βρίζαν γιατί το σκατό τους είχε φτάσει στην κάλτσα.Το Ιστορικό,το ΦΠΨ,τα ξενόγλωσσα(εκτός απο το γαλλικό)φαίνεται πως τα είχαμε πάρει.Το ίδιο και τα μουσικοθεατρικά τμήματα.Το πρόβλημα μας το δημιουργούσε το φιλολογικό.Αυτό και το γαλλικό ηταν απο τα κάστρα της ΔΑΠ.
Τελικά σε μια εφιαλτική καταμέτρηση που κράτησε μέχρι της 04:00 το ξημέρωμα ήρθε το τελικό αποτέλεσμα.Η ΔΑΠ είχε κρατήσει την σχόλη για μόλις εφτά ψήφους.Και μάλιστα αφού είχε ακυρώσει σε αγαστή συνεργασία με τα ΕΑΑΚ δεκατέσσερις περίπου δικές μας ψήφους,που όπως φαίνοταν ήταν έγκυρες.Μπορεί να χάσαμε μια μάχη σκέφτηκα αλλά όχι τον πόλεμο.
Με τόσο βρώμικο πόλεμο,με τα εσωτερικά μας πρόβληματα και φτάσαμε ούτε μια ανάσα.
Του χρόνου θα τους δείξουμε εμείς.Ο κόσμος βλέπει και θα κρίνει.Λίγο περισσότερο να επιμείνουμε και θα έρθουν τα πράγματα όπως τα θέλουμε.Αυτά σκέφτηκα..Με ενοχλούσε όμως το γεγονός πως την σημαία που είχα πάνω δεν μπορούσα να την κυματίσω στην ταράτσα της σχολής.Την πίκρα μου αυτή την μοιράστηκα με τον Αλέκο και ένα σύντροφο απο την Σάμο που δεν τον ήξερα πολύ καιρό.
-Τι και αν πήραν την σχολή πέταξε την έξω!!!
-Είμαι μέσα μάγκες.Αλλά τι θα πεί το κόμμα αν προβούμε σε αυτή την κίνηση μπορεί να μην την εγκρίνει.
-Πέτα την εσύ και βλέπουμε!!!

Έτσι λοιπόν και εγώ την έβγαλα απο την τσάντα μου,την έδεσα σε ένα κοντάρι σκούπας και την ανέμισα αγέρωχα και περήφανα στην μεριά των δαπιτών.Εκείνοι αν και φάνηκαν αρχικά ανήσυχοι απο την κίνηση μου αυτή,δεν έδωσαν παραπάνω σημασία.Δεν είχαν και λόγο.
Ήταν τελικά νικητές.Έστω και με αυτό τον τρόπο είχαν νικήσει και δεν τους ένοιαζε και απο πάνω.
Αποφάσισα τελικά να ανέβω στην ταράτσα να την ανεμίσω με σκοπό να ανεβάσω το ηθικό των συντρόφων.Με ακολούθησαν ο Αλέκος,ο Σαμιώτης και ένας άλλος σύντροφος που δυστυχώς δεν θυμάμαι καθόλου.Βγήκαμε στην ταράτσα ο ήλιος μόλις που είχε ανατείλει.Στερέωσα πρός την κατεύθυνση του,το κοντάρι της σημαίας και δύο βήματα πίσω παρακολουθούσα την σημαία μιας χώρας που δεν υπήρχε πλέον αλλά η οποία καθρέφτιζε την ιδεολογία μας,να κυματίζει με τα πρώτα χρώματα της αυγής.Βλέποντας το όμορφο αυτό θέαμα στο μυαλό μου ερχόντουσαν οι στοίχοι ενός τραγουδιού που είχε πεί ο Τσακνής μερικές μέρες πρίν.
'Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε αυτό έχω μόνο να τους πώ,τα όνειρα των έραστων δεν σβήνουν...'