9 Mαϊου σήμερα...

 

Μια ιδιαίτερα ιστορική επέτειος γιορτάζεται σήμερα,αυτή της λήξης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη.Για την ακρίβεια γιορτάζεται κυριώς σε κάποιες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ επίσημα και όχι σε επίπεδο κρατικών επετειακών ανακοινώσεων όπως στις υπόλοιπες χώρες,κυρίως στην Ρωσία και την Λευκορωσία.Παρελάσεις Στρατιωτικές,επετειακοί στολισμοί,οι ελάχιστοι εναπομείναντες βετεράνοι με τις στολές και τα παράσημα τους και σε οποιοδήποτε σημείο να διακρίνεται η κορδέλα του Αγίου Γεωργίου.Ένα σύμβολο Εθνοθρησκευτικό που παρέμεινε σεβαστό απο τον Τσάρο απο όπου και ανάγεται,απο την σοβιετική περίοδο και απο την σημερινή Ρωσία του Πούτιν.Το σύμβολο αυτό είναι μια κορδέλα με τρείς μάυρες και δύο πορτοκαλί λωρίδες.Κοσμούσε τα παράσημα των στρατιωτικών της τσαρικής Ρωσίας,εν συνεχεία της ΕΣΣΔ και έχει αναδειχτεί ως ένα απο τα σύμβολα της νίκης επι της Γερμανίας τον Μαϊο του 1945.Η κορδέλα αυτή αποτελεί ένα απο τα σύμβολα του σημερινού ρωσικού(η καλύτερα πανρωσικού εθνικισμού).Κάτα την διάρκεια των αντιδιαδηλώσεων που διοργάνωσαν οι φιλορώσοι Ουκρανοί,ενάντια στην ευρωναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας,στην Κριμαία αλλά και στις περιοχές του Ντόνετσκ,στις οποίες διεξάγεται αυτονομιστικό κίνημα απο πλευράς Ρωσόφωνων,η κορδέλα είναι απανταχού παρούσα.

 

 

 

Κορδέλες του Αγιού Γεωργίου μοιράζονται μαζικά ενόψη της γιορτής της 9ης Μαϊου

 

 

 

Λίγα λόγια για την επέτειο

Πρίν απο 71 χρόνια λοιπόν σαν σήμερα,η μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή που γνώρισε ποτέ η Ευρώπη έφτασε στο τέλος της.Το αποτέλεσμα:Νεκροί,καταστραμένες χώρες,φτώχεια και εξαθλιώση και φυσικά ριζική αλλαγή στο χάρτη και στο status quo της περιοχής.Τίποτα δεν θα μπορούσε πια να κάνει τα πράγματα να ξαναγυρίσουν στην πρό 1939 περίοδο.Η Γερμανία άλλωστε ως υπαίτιος αυτού του πολέμου,έχασε τα περισσότερα απο τα ανατολικά της εδάφη και προσφυγοποίησε μεγάλο μέρος του πληθυσμού της που κατοικούσε σε αυτά,που πέρασαν με την σειρά τους στην Πολωνία και την ΕΣΣΔ αντίστοιχα.Απο την άλλη μεριά μεγάλες υπερδυνάμεις όπως οι Μ.Βρετανία και η Γαλλία αν και βρισκόντουσαν στην πλευρά των νικητών ηταν παντελώς αδύναμες να ανακτήσουν την παλιά τους αίγλη καθώς οι οικονομίες τους είχαν καταστραφεί με την Γαλλία να πληρώνει επι πλέον και την ήττα και κατοχή της απο τους Γερμανούς,που ακόμα και σήμερα αποτελεί κυλίδα μελανή ντροπής,για μεγάλη μερίδα των Γάλλων.Οι Βρετανοί αν και δεν ηττήθηκαν στρατιωτικά και δεν γνώρισαν κατοχή,είχαν φτάσει πια σε σημείο εξάρτησης απο την βοήθεια των ΗΠΑ,που χωρίς αυτήν δεν θα αργούσε να ξιλωθεί κομμάτι κομμάτι,η υπερπόντια αυτοκρατορία.Τα εθνικιστικά κινήματα των υπόδουλων χωρών άλλωστε περίμεναν με ανυπομονησία για αυτή την στιγμή.Αγγλία και Γαλλία,οι δύο αποικιακές αυτοκρατορίες είχαν δείξει καθαρά τα τρωτά τους σημεία και πως δεν ηταν ανίκητοι αντίπαλοι.

Πίσω στην Ευρώπη τώρα...Με Αγγλία και Γαλλία εκτός λοιπόν,μένουν στο τραπέζι δύο νέοι ισχυροί παίχτες και μετέπειτα αντίπαλοι.Η ΕΣΣΔ και η ΗΠΑ.Με 23.000.000 νεκρούς και ανείπωτες καταστροφές η πρώτη και με τεράστια γεωπολιτική και γεωστρατηγική αναβάθμιση και ελάχιστες απώλειες η δεύτερη.Πλέον αυτοί οι δύο θα είναι οι κυριάρχοι της Ευρώπης για τα επόμενα 44 χρόνια.Και φυσικά η Ευρώπη θα χωριστεί και αυτή με την σειρά της στα δύο,ακολουθώντας η την ΕΣΣΔ η τις ΗΠΑ.Αυτή ηταν και η λήξη μια συμμαχίας εύθραστης και καιροσκοπικής καθαρά.Και η απαρχή ενός ανταγωνισμού όχι  μεταξύ δύο χωρών,αλλά  μεταξύ δύο διαφορετικών κόσμων.Και που δεν ηταν λίγες οι φορές που λίγο έλειψε ο ανταγωνισμός αυτός,να φέρει και τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο και φυσικά την εξάλειψη του κόσμου,τουλάχιστον όπως τον ξέρουμε.

Τώρα ένα σημαντικό ζήτημα που τίθεται και μάλιστα περισσότερο τα τελευταία χρόνια,είναι το ποιός μπορεί να υπερηφανεύεται για την συνεισφορά του στην λήξη του πολέμου αυτού με την συγκεκριμένη κατάληξη.

Σαφέστατα αυτός που έχει κάθε δικαίωμα είναι η ΕΣΣΔ.Με 23.000.000 νεκρούς,τόσους άλλους σακατεμένους τεράστιες υλικές ζημειές και φυσικά με την αίγλη πως οι μάχες που έκριναν τον πόλεμο(Μόσχα,Λένινγκραντ,Στάλινγκραντ,Κούρσκ,επιχείρηση Bagradion) έγιναν στο έδαφος της και κερδήθηκαν απο τους Σοβιετικούς στρατιώτες.Το μεγαλύτερο μέτωπο που υπήρξε ποτέ στην ιστορία είναι το Ανατολικό Μέτωπο,το οποίο και 'φιλοξένησε'τον μεγαλύτερο αριθμό στρατιωτών που υπηρέτησαν ποτέ σε θέατρο επιχειρήσεων.Και η ΕΣΣΔ αντιμετώπισε την Wermacht.Tην ισχυρότερη και τρομερότερη πολεμική δύναμη που γνώρισε ποτέ ο κόσμος και η οποία μέχρι τότε ηταν ανίκητη.Η απαρχή της πτώσης του Γ'Ραϊχ βρίσκεται στην στιγμή που οι Γερμανοί αποτυγχάνουν να καταλάβουν την Μόσχα τον Δεκέμβρη του 1941.Αυτή ηταν και η πρώτη αποτυχία τους στον πόλεμο.Μέχρι τότε είχαν συντρίψει κάθε εχθρό που βρέθηκε στο περάσμα τους.Πλέον τα πράγματα δεν θα ηταν ποτέ ίδια.

Καλό είναι σημειωθεί εδώ πως απο τα 23.000.000 μόνο τα 8.000.000 ηταν στρατιώτες.Τα 15.000.000 ανήκουν σε πολίτες που εξοντώθηκαν απο τους Ναζί στα πλαίσια της πρακτικής άσκησης της 'Αρείας Υπεροχής' καθώς και ως αντίποινα σε αντιστασιακές δράσεις.

Ένας ολόκληρος λαός κάθε ηλικίας και ανεξαρτήτως φύλου πολέμησαν και μάτωσαν μαζί όχι μόνο για να διώξουν τον εχθρό απο την Πατρίδα τους,αλλά και για να τον τσακίσουν στην ίδια του την χώρα,απελευθερώνοντας και όλα τα υπόδουλα Έθνη.

Και τα κατάφεραν!!!Ο Εορτασμός και το γόητρο της έκβασης αυτού του πολέμου ανήκει δικαιωματικά στους Ρώσους και στα υπόλοιπα Έθνη που απαρτίζαν την ΕΣΣΔ!!!

 

 

 

 

Έλληνες στρατιώτες εφορμούν εναντίον Ιταλικών θέσεων κατά το πόλεμο του '40

 

 

 

 

Η ελληνική περίπτωση

Η αλήθεια είναι πως στην περίπτωση μας εμείς αποτελούμε μια ιδιαίτερα εξαίρεση.Και μάλιστα εξαίρεση που προκαλεί παγκόσμια μεγάλη εντύπωση.Καθώς δεν γιορτάζουμε την λήξη του πολέμου και την συνεισφορά μας στην νίκη αυτή,αλλά την είσοδο μας στον πόλεμο!!!!!Δεν είναι κάτι που θεωρώ κακό,ειδικά αν σκεφτούμε πως τον πόλεμο δεν τον επέλεξε η Ελλάδα,αλλά οι ιμπεριαλιστικές ορέξεις της Ιταλίας του Μουσολινί.Αλλά θεωρώ απαράδεκτο να μην εορτάζεται και η 9η Μαϊου ανάλογα.Άλλωστε βάλαμε και εμείς ένα σημαντικό ληθάρι στην ευτυχή έκβαση αυτού του πολέμου.Το πλήγμα που δέχτηκε η εικόνα του Άξονα μετά την αποτυχία των Ιταλών στα βουνά της Αλβανίας και η ακούσια καθυστέρηση των Γερμανών να ξεκινήσουν την επιχείρηση Μπαρμπαρόσσα,εναντίον της ΕΣΣΔ,υπήρξαν μοιραία για αυτούς.Οι Γερμανοί απέτυχαν να καταλάβουν την Μόσχα και να φθείρουν τις ένοπλες δυνάμεις της ΕΣΣΔ,πρώτιστα και κύρια λόγω της μαχητικότητας,της φιλοπατρίας και της γεναίοτητας του Σοβιετικού μαχητή,αλλά και σε μεγάλο βαθμό γιατί η καθυστέρηση της εισβολής υπήρξε αποτέλεσμα της εμπλοκής της Γερμανίας στα Βαλκάνια.Η εκστρατεία αυτή έληξε επίσημα στις 30 Μαϊου 1941 με την πτώση της Κρήτης.Τα σχέδια των Γερμανών ηταν να γίνει η εισβολή τέλη Απριλίου-αρχές Μαϊου.Μιλάμε λοιπόν για 2 μήνες καθυστέρηση.Καθυστέρηση που υπήρξε ολέθρια καθώς η Wermacht χωρίς τον απαραίτητο χειμερινό ιματισμό που χρειάζοταν για να αναταπεξέλθει στη Ρωσία,πιάστηκε ανέτοιμη και σε συνδιασμό με την λυσαλώδη άμυνα των σκληροτράχυλων Σιβηριανών μονάδων του Κόκκινου Στρατού τελικά ηττήθηκε λίγα χιλιόμετρα πρίν την κατάληψη του Νο1 Αντικειμενικού της Σκοπού.Την πρωτεύουσα του εχθρού!!!!Με λίγα λόγια είναι εύκολο να αποδείξω πως η καθυστέρηση αυτή δεν είναι ένας μύθος.Το έχουν παραδεχτεί άλλωστε πρωταγωνιστές απο όλες τις αντιμαχόμενες μεριές.Πρώτα απο όλα απο τους ίδιους τους Σοβιετικούς:

Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Μόσχας πρώτος απο όλους μίλησε για την συνεισφορά της Ελλάδας στη Μεγάλη Νίκη.

"Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."

Ο αρχιτέκτονας των μεγάλων Σοβιετικών επιτυχιών στο Στάλινγκραντ Γκεόργυ Ζούκωφ,όσον αφορά την Ελλάδα είχε δηλώσει τα εξής:

"Εάν οι Ρώσοι κατόρθωσαν να προβάλλουν αντίσταση στην είσοδο της Μόσχας για να σταματήσουν και να αποτρέψουν το γερμανικό χείμαρρο, το οφείλουν στους Έλληνες, οι οποίοι καθυστέρησαν τις γερμανικές μεραρχίες, την ώρα που θα μπορούσαν να μας κάνουν να γονατίσουμε."

Αλλά και ο ίδιος ο Στάλιν είχε κάνει πολλές παρόμοιες δηλώσεις στο ίδιο μοτίβο με τα παραπάνω.Μια απο αυτές είναι η ακόλουθη:

“Λυπάμαι διότι γηράσκω καί δέν θά ζήσω επί μακρόν διά νά ευγνωμονώ τόν Ελληνικόν Λαόν, τού οποίου ή αντίστασις έκρινε τόν 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον.”

 

Θα μπορούσα να καταγράψω πολλές άλλες ρήσεις εχθρών και φίλων αλλά το θεωρώ περιττό.Η Ελλάδα της κρίσης,των μνημονιών,της φτώχειας και του μη βιώσιμου 'χρέους' μπορεί να περηφανεύεται πως έπαιξε μικρό αλλά κομβικό ρόλο στην τελική έκβαση του μεγάλου αυτού παραλογισμού.

Για το λόγο αυτό θεωρώ απαραίτητο και επιτακτικό να καθιερωθεί η 9η Μαϊου ως επίσημη γιορτή και αργία της Ελλάδας,μαζί με την 28η Οκτωβρίου φυσικά.Κάποιοι που θα ξένιζαν με αυτό,θεωρώντας την ξένη γιορτή αρκεί να τους υπενθυμίσω το τι μέλλον περίμενε την χώρα μας σε περίπτωση νίκης των δυνάμεων του Άξονα.Με την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη στους Βούλγαρους,τα Επτάνησα και τα νησιά του Αιγαίου στους Ιταλούς,την Θεσπρωτία στους Τσάμηδες Αλβανούς και ίσως και την απόσχιση ενός μικρού μέρους της Θεσσαλίας και της Ηπείρου για την δημιουργία ανεξάρτητου κράτους για κάποιους Ρουμανίζοντες Βλάχους,το μέλλον μας δεν θα φάνταζε και πολύ ευοίωνο.

 

 

Ένας απο τους βετεράνους του Σοβιετικού Στρατού φωτογραφίζεται με τα παράσημα του

 

 

 

Η σημαία της ΕΣΣΔ στην γερμανική καγκελαρία.Η φωτογραφία που ταυτίστηκε με το τέλος του Β'ΠΠ όσο καμία άλλη

 

 

 

 

 

 

**Τέλος θέλω να επισημάνω πως δεν ανέφερα την 9η Μαϊου ως μέρα της αντιφασιστικής νίκης,όπως πολλοί την χαρακτηρίζουν και το έκανα για καθαρά ιστορικούς λόγους.Φασισμός υπήρξε το κοινωνικό,πολιτικό και οικονομικό σύστημα που γενήθηκε στην Ιταλία του Μουσολίνι.Επίσημα λοιπόν υπήρξε μόνο εκεί.Την εισβολή όμως στην ΕΣΣΔ την έκαναν οι Γερμανοί και όχι οι Ιταλοί(αν και συμμετείχαν με μικρές δυνάμεις). Οι  Γερμανοί είχαν Εθνικό Σοσιαλισμό.Ένα σύστημα με αρκετές ομοιότητες με τον Φασισμό,αλλά αρκετά διαφορετικό σε πολλές άλλες πτυχές.Μια απο αυτές είναι πως ο Φασισμός,αν και αυταρχικό και καταπιεστικό σύστημα δεν υπήρξε ιδεολογία ρατσιστική,ούτε οραματίζοταν μαζικές εξολοθρεύσεις 'κατώτερων' λαών.Επίσης άλλες οι συνθήκες που δημιούργησαν τον Φασισμό στην Ιταλία και άλλες τον Εθνικό Σοσιαλισμό στη Γερμανία.