Ο βομβαρδισμός της Δρέσδης:Το συμμαχικό ολοκαύτωμα

    

Νύχτα 13ης πρός 14η Φεβρουαρίου 1945.Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος πλησιάζει στο τέλος του και μαζί με αυτόν και το χιλιόχρονο Γ'Ραϊχ που οραματιζόντουσαν οι ναζί.Πάνω απο τους αιθέρες της Γερμανίας πετάνε 1.400 βρετανικά βομβαρδιστικά Avro Lancaster και αμερικανικά Β-17,γεμάτα το θανατηφόρο φορτίο τους.Στόχος του δεν είναι  κάποιες στρατιωτικές εγκαταστάσεις,αεροδρόμια και πολεμικές βιομηχανίες της Γερμανίας.Στόχος τους μια ιστορική πόλη στον Έλβα που λόγο της ομορφιάς της και των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς που είχε την αποκαλούσαν "Βενετία του Έλβα".

Η πόλη αυτή ηταν η Δρέσδη.Στην πόλη εκείνη δεν υπήρχε η παραμικρή πολεμική βιομηχανία η κάποια σημαντική στρατιωτική μονάδα της Wermacht η των SS.H Δρέσδη υπήρξε μια πόλη που μέχρι τότε είχε αποφύγει την καταστροφή που είχαν γνωρίσει πολλά αστικά κέντρα της Γερμανίας για αυτόν ακριβώς τον λόγο.Επρόκειτο για μια ανοχύρωτη πόλη,στην οποία είχαν βρεί καταφύγιο δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες απο τις περιοχές της ανατολικής Γερμανίας που μαίνονταν μάχες μεταξύ των γερμανικών δυνάμεων με τον προελαύνοντα Κόκκινο Στρατό.Είχε στηθεί μερικές μέρες πρίν και ένα λούνα πάρκ για τα παιδιά,ώστε να ξεχαστούν λίγο απο τα δεινά και τις στερήσεις του πολέμου.Όλα έμοιαζαν πως παρά τα προβλήματα,τα βασανά τους σε λίγο θα τελείωναν.Η Γερμανία ήταν πασιφανές πως είχε ηττηθεί και το τέλος της ηταν κοντά.Η πόλη αυτή που είχε γλυτώσει απο τις καταστροφές του πολέμου θα έμενε αλώβητη και θα ξεκινούσε με το τέλος του πολέμου την επιστροφή στην ειρηνική πραγματικότητα.Δυστυχώς η άποψη αυτή διαψεύστηκε με τον πιο τραγικό τρόπο.

Τα βομβαρδιστικά επιτέθηκαν σε δύο φάσεις αδειάζοντας πάνω απο την πόλη 3.500 εμπρηστικές βόμβες και νάρκες άερος.Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της καταστροφής που προξένησαν αμερικάνικες πηγές αναφέρουν πως τα βρετανικά αεροπλάνα έριψαν 2.659,3 τόνους εκρηκτικού υλικού ενώ τα αμερικάνικα 4.441,9.

Το αποτέλεσμα ηταν να καταστραφεί ολοσχερώς η να υποστεί τεράστιες ζημιές το 88% της πόλης και το 90% του ιστορικού κέντρου.Τεράστια μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς όπως ο καθεδρικός ναός της πόλης,η όπερα Semperoper,το παλάτι Zwinger καταστράφηκαν ολοσχερώς και μαζί τεράστιοι καλλιτεχνικοί και πνευματικοί θησαυροί.Mαζί φυσικά με τέτοιες ανυπολόγιστες υλικές ζημιές το κόστος σε ανθρώπινες απώλειες εξίσου τρομακτικό.Λόγω της πύρηνης θύελλας που δημιουργήθηκε απο τις εμπρηστικές βόμβες πολλά πτώματα απανθρακώθηκαν ολοσχερώς,ενώ πτώματα η τμήματα απο αυτά συνέχισαν να ανακαλύπτονται μέχρι και το 1966.Κάποιοι Γερμανοί ιστορικοί το 2010 κατέληξαν πως ο αριθμός των νεκρών κυμαίνεται μεταξύ 18.000 με 25.000.Κάποιοι άλλοι θεωρούν πως ο αριθμός είναι μεγαλύτερος,καθώς 100.000 πρόσφυγες είχαν συγκεντρωθεί πρόσφατα στην πόλη,οπότε όσοι απο αυτούς δολοφονήθηκαν απο τους βομβαρδισμούς δεν υπήρχε κανείς να τους αναζητήσει μιας και δεν ηταν ντόπιοι.Επίσης μαρτυρίες της εποχής συνηγορούν πως ο αριθμός υπήρξε μεγαλύτερος.Περίπου 35.000 άτομα θεωρήθηκαν αγνοούμενα μετά τους βομβαρδισμούς αυτούς,με τους 10.000 μεταπολεμικά να ανακαλύπτονται ζωντανοί.Αν λάβουμε λοιπόν υπόψιν μας τα πτώματα που βρέθηκαν και τους αγνοούμενους είναι εμφανές πως ο αριθμός είναι αρκετά μεγαλύτερος απο τον αριθμό που δίνουν οι ιστορικοί.Σε καμία όμως περίπτωση δεν είναι 200.000 που οι Γερμανοί δήλωναν αμέσως μετά το συμβάν για καθαρά λόγους προπαγάνδας.

Το άρθρο αυτό δεν το έγραψα για να αναφέρω ένα απο τα πολλά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έχουν συμβεί κατα καιρούς στην ανθρώπινη ιστορία.Το έγραψα γιατί σε αντίθεση με άλλα τέτοια εγκλήματα αυτό έμεινε στην αφάνια,μιας και τα θύματα τους ανήκαν στους κακούς της ιστορίας του Β'ΠΠ και για τον λόγο αυτό δεν προβάλονται όπως προβάλονται άλλα εγκλήματα όπως το Ολοκαύτωμα των Εβραίων,το έγραψα για τους λόγους που έγινε και φυσικά το έγραψα για να δείξω την σιχαμερή φύση των αγγλοσαξόνων ιμπεριαλιστών που όχι μόνο υπήρξαν ισάξιοι αλλά ξεπέρασαν πολλές φορές κατά πολύ τους ναζί ομόλογους τους.

Ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή.Ο βομβαρδισμός αυτός έγινε με καθαρά πολιτικά και όχι στρατιωτικά κριτήρια.Σκοπός των Αγγλοαμερικάνων ηταν να 1)να καθυστερήσουν την σοβιετική προέλαση εντός της Γερμανίας,αφήνοντας τους να διαχειριστούν ένα ανθρωπιστικό και συγκοινωνιακό χάος,2)να τους δείξουν τι είναι ικανοί να κάνουν σε περίπτωση που οι σοβιετικοί συνέχιζαν την προέλαση τους,3)καταστρέψαν όχι τυχαία με γερμανική πόλη που εξέφραζε το γερμανικό πνεύμα και πολιτισμό με καθαρά εκδικητικά και κατασταλτικά κριτήρια.Και το έκαναν μάλιστα όχι το 1943 η το 1944 που θα μπορούσαν να το κάνουν όταν έγερνε η πλάστιγκα υπέρ των συμμάχων αλλά το 1945 όταν ήταν σίγουροι πως οι Γερμανοί δεν θα μπορούσαν να απαντήσουν σε τέτοιο κτύπημα.

Σα να μην έφτανε αυτό με το τέλος του ψυχρού πολέμου μερικοί αναθεωρητές ιστορικοί στρατευμένοι φυσικά στις ιμπεριαλιστικές αγγλοσαξωνικές επιδιώξεις απαντούν στην κριτική που ασκείται για το έγκλημα της Δρέσδης,πως ο βομβαρδισμός έγινε επειδή τον ζητήσαν οι Σοβιετικοί!!!!!Πέραν απο το γεγονός πως αυτό δεν αποδεικνύεται απο πουθενά αλλά αποτελεί μαρτυρία κάποιου διερμηνέα που δήλωσε πως ηταν παρών στην συμφωνία της Γιάλτας,δεν βγάζει κανένα νόημα καθώς οι Σοβιετικοί απείχαν ελάχιστα απο την πόλη και ηταν θέμα ημερών να την καταλάβουν,το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν,σίγουρα θα ηταν να καθυστερήσουν την προέλαση τους λόγω των καταστροφών του οδικού δικτύου και των υποδομών,να έχουν να περιθάλψουν τους επιζώντες και φυσικά να θέλουν μια πανέμορφη πόλη με τόσους θησαυρούς που απείχε μια ανάσα απο το να την κατελάβουν κατεστραμένη.

Σίγουρα υπήρχαν πολλοί που θα θέλανε αυτή την εξέλιξη και σίγουρα αυτοί δεν ηταν οι Σοβιετικοί οι οποίοι επανελημένα μεταπολεμικά ζητήσαν να καταδικαστεί το έγκλημα αυτό,ενώ και η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας σε ετήσια βάση τιμούσε τα θύματα του ολοκαυτώματος αυτού απο τα βάρβαρα ιπτάμενη στίφοι του αγγλοσαξωνικού ιμπεριαλισμού.Σήμερα η Γερμανική κυβέρνηση ελάχιστα κάνει για να τιμήσει την μέρα αυτή.Δεν συμφέρει άλλωστε το κρατικό μόρφωμα που δημιουργήθηκε κατ εικόνα και καθ ομοίωση των Αμερικάνων μετά το 1945 να στραφεί εναντίον των δημιουργών του.Η ΛΔ Γερμανίας δεν υπάρχει πια για να υπενθυμίζει το έγκλημα που διαπράχτηκε στο έδαφος της και που με τόσο κόπο με τους λιγοστούς της πόρους κατάφερε να ανοικοδομήσει σε τέτοιο βαθμό που αν κάποιος σήμερα επισκεφτεί την πόλη,θα την βρεί σχεδόν έτσι όπως ηταν πρίν τον βομβαρδισμό, λές και αυτός δεν έγινε ποτέ.Η επέτειος αυτή είναι μια εσκεμένα ξεχασμένη επέτειος που δεν βολεύει τα παγκόσμια κυβερνητικά και πολιτικά ιερατεία.Και σαν να μην έφτανε αυτό σε διατεταγμένη υπηρεσία πάντα,κάποια ομάδα της γερμανικής νατοϊκής αριστεράς με την ονομασία "αντιγερμανοί"(νομίζατε μόνο στην Ελλάδα έχουμε τέτοια (σάπια)φρούτα;),διοργανώνουν πορεία όχι με σκοπό να τιμήσουν τα θύματα και την μνήμη τους αλλά για να ευχαριστήσουν τον Βρετανό Πτέραρχο Άρθουρ Χάρρις που υπήρξε ο σχεδιαστής του μακελείου εκείνου.Μια απόδειξη πως ομάδες όπως αυτή αποτελούν πάντα τους πιο καθυστερημένους χρήσιμους ηλίθιους του Ιμπεριαλισμού.Όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι,οι άνθρωποι που αγαπάνε την ειρήνη και τον πολιτισμό θα πρέπει να θυμούνται και να τιμούν την μέρα αυτή που ο ιμπεριαλισμός απέδειξε πως μπροστά στις επιδιώξεις του δεν σέβεται αμάχους και στοιχεία εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς.Δεν ξεχνάμε λοιπόν την Δρέσδη!!!

Νεκρή μητέρα με το μωρό δύο απο τα θύματα του ολοκαυτώματος της Δρέσδης

Απομεινάρια ανθρώπων συγκεντρώνονται με σκοπό να αποτεφρωθούν.
Οι επιζώντες δεν επαρκούσαν για να θάψουν όλα τα θύματα

Οι ξεφτυλισμένοι πραιτωριανοί της νατοϊκής αριστεράς πανηγυρίζουν τα αποτελέσματα του βομβαρδισμού.Το εύλογο ερώτημα είναι ποιά η διαφορά τους με τους νεοναζί που πανηγυρίζουν για το ολοκαύτωμα.Η εύλογη απάντηση είναι πως και οι δύο έχουν το ίδιο αφεντικό.