Πόλεμος δια αντιπροσώπου

Όχι αυτό δεν θα είναι ένα ακόμα πολιτικό,γεωπολιτικό η φιλοσοφικής φύσεως άρθρο μου.Αυτό είναι μια μικρή πραγματική ιστορία,για το που μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη μικρότητα.Αν και δεν μου αρέσουν τα ξεκατινιάσματα και μάλιστα σε δημόσια θέα,θα αναφερθώ όσο μπορώ με τέτοιο τρόπο,ώστε να μην αποκαλύψω τα πρόσωπα που εμπλέκονται,εκτός απο τον εαυτό μου.Θα αρχίσω μια αφήγηση στο Β' Ενικό πρόσωπο,ώστε να διευκολύνει τον σκοπό μου αυτό.

Μιλάω σε εσένα.Σε εσένα που παριστάνεις τον συγγραφέα,τον σπουδαίο και τον επιτυχημένο.Κάποτε οι δρόμοι μας μπορεί να χώρισαν αλλά μιας και κάποτε με αποκαλούσες αδερφό,θα σε αποκαλέσω και εσένα έτσι.Όχι γιατί ήσουν είσαι η θα είσαι,αλλά απλά για να σου ανταπωδώσω τον χαρακτηρισμό που κάποτε δήθεν "τιμητικά" μου απέδιδες.

Άκου λοιπόν αδερφέ μου.Εγώ που μπορεί να μην κάνω την τόσο καλή και επιτυχημένη ζωή που κάνεις εσύ και που καμαρώνεις δώθε κείθε πως έχεις.Μπορεί για σένα να είμαι ένας ακόμα τεμπέλης απο τα 10.000.000 που ζούν σε αυτή την μαύρη τρύπα της Ευρώπης(που εσύ και οι όμοιοι σου την αποκαλείτε) και οι οποίοι τρώνε απο τα λεφτά που δίνεις εσύ,ως πολίτης πλέον μιας "ανεπτυγμένης" και "πολιτισμένης" χώρας που σε βοήθησε να ξεδιπλώσεις τα "ταλέντα" σου.Μπορεί ακόμα και σήμερα να πολεμάω με δαίμονες απο το παρελθόν,πολλοί εκ των οποίων με περίμεναν πρίν κάν γεννηθώ και τους οποίους ποτέ σου δεν κατάλαβες η θέλησες να καταλάβεις.Ακόμα αν θέλω να είμαι δίκαιος πολεμάω με λάθη μου παλιά,μιας και έτυχε σε εμένα να πρέπει να τιμωρηθω σαν άλλος Γιάννης Αγιάννης  στα "κάτεργα",για ένα καρβέλι ψωμί.Δεν θα σε κουράσω περισσότερο με αυτά,άλλωστε για σένα ήταν πάντα ψιλά γράμματα.

Άκου αδερφέ μου όμως,πως τα χρόνια εκείνα που κάναμε παρέα και ονειρευόμασταν έναν καλύτερο κόσμο περάσαμε καλές και κακές στιγμές.Με τα πολλά αδερφέ μου δεν μου άφησες άλλη επιλογή απο το να ξεκόψω την φιλία αυτή,η οποία δυστυχώς μετατράπηκε ως καταχρηστική είς βάρος μου.
Ναί,αδερφέ μου είπα λόγια κακά,όπως άλλωστε είπες και εσύ σε όσους ρωτούσαν τι έγινε,αλλά μετά απο σύντομο διάστημα,τα πήρα πίσω και αποφάσισα απο εκείνη την αδερφική φιλία μας,να κρατήσω μόνο τις καλές στιγμές,της φοιτητικής μας νιότης.Και έτσι πορεύτηκα.

Δεν ξέρω για σένα αδερφέ μου.Μπορείς να πείς οτι θές για μένα,όπως και άλλωστε έκανες.Έχεις κάθε δικαιώμα να το κάνεις.Δεν θα σε κατηγορίσω ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος,άσχετα αν στέκουν η όχι οι κατηγορίες που μου προσάπτεις.Αυτό όμως αδερφέ μου που δεν μπορώ να συγχωρήσω,είναι η θρασυδειλία,το χειρότερος είδος "ανθρώπινης" συμπεριφοράς.

Γιατί αδερφέ μου είναι άλλο πράγμα να με χτυπάς εσύ ο ίδιος και άλλο απο δειλία και κακεντρέχεια να χρησιμοποιείς "δορυφόρους" για να το πετυχείς,μέσω της "συγγραφικής"(ο Θεός να την κάνει οδού).Κανείς δεν θα σου έλεγε τίποτα αν προσπαθούσες εσύ ο ίδιος να γράψεις τα ψέμματα σου για μένα.Δεν σου λέω πως δεν θα ηταν κακεντρέχεια αλλά τουλάχιστον θα ηταν αντρίκιο,κάτι που στην γλώσσα σου(μητρική και μη)δεν φαίνεται να σημαίνει κάτι.

Αλλά δεν θα επεκταθώ άλλο αδερφέ μου σε αυτά.Ο καθένας άλλωστε μέσα του ξέρει καλά τι αξίζει,στην ουσία μόνος αυτός ξέρει.

Αλλά αδερφέ μου να ξεπέσεις τόσο πολύ η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα ποτέ.Ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς τα χρόνια που πέρασαν.Και εντάξει θέλησες δια αντιπροσώπου να με διαβάλεις.Δεν βρήκες έστω κάποιον με ένα (πολύ)υποτυπώδες συγγραφικό ταλέντο.Τόσο ξέπεσες που βρήκες άλλον ένα ποιητή/λιβελογράφο της πεντάρας να κάνει αυτή την δουλειά;Η μήπως πέρνεις ως σημείο αναφοράς το δικό σου "ταλέντο" για αυτό και η επιλογή αυτή;

Κρίμα αδερφέ μου,πολύ κρίμα δεν κάνεις κακό μόνο σε εμένα,αλλά και στους "φίλους" που με αυτά που κάνουν δεν εκθέτουν μόνο εσένα αλλά και τον εαυτό τους.

Και άκου και αυτό αδερφέ μου.Με το να με διαβάλεις δια αντιπροσώπου χρόνια ολόκληρα,μετά το πέρας της "φιλίας" μας,μάλλον αφήνεις να εννοηθεί,πως η "επιτυχία" σου που διαδίδεις στους γύρω σου δεν σε έχει κάνει ευτυχισμένο.Αν πράγματι τόσο πολύ φτιαγμένος έγινες γιατί ασχολείσαι μαζί μου;Και μάλιστα την στιγμή που δεν σου έδωσα αφορμή;Κάτι δεν πάει καλά.Μάλλον κάτι σε πονάει ακόμα απο έναν απο τους 10.000.000 που αποκαλείς χαραμοφαϊδες.Το τι είναι αυτό,δεν θα το ψάξω,δεν είναι δική μου δουλειά αδερφέ μου,άλλωστε τι θα γίνουν οι ψυχίατροι κλέφτες;Όμως μαντεύω τι είναι αυτό που σε πονάει και ακόμα βασανίζεσαι μαζί μου.

Και αυτό αδερφέ μου,είναι πως πολλά έπαθα στην ζωή μου,αλλά την τιμή και την αξιοπρέπεια δεν μου την έθιξε κανείς.Είμαι με το κεφάλι ψιλά και αντικρύζω τον ήλιο και την κοινωνία.Και ο Θεός να μου δίνει δύναμη να συνεχίσω ανάλογα.Γιατί τι να το κάνω να είμαι "επιτυχημένος" και να χέζω και να κατουράω,εκεί που κάποτε έγλυφα;Να βρίζω μια χώρα,που με όλα τα χάλια της με μόρφωσε και μου έδωσε όλα τα πρόνομια που μου αναλογούσαν.Μια χώρα που όσο ήσουν εδώ είχες όνειρα εδαφικής επέκτασης της,(όντας μισός δικός μας) και όταν έφυγες την διέβαλες παντού.

Ακριβώς αδερφέ μου δεν υπήρξα σαν και εσένα,ευκαιριατζής κοινώς οπορτούνα,όπως πάντοτε εσύ ήσουν.Και δεν είδα τους ανθρώπους ως υποψήφια θύματα για να τα απομυζίσω υλικά,αλλά και συναισθηματικά.Ίσως μάλλον για αυτό δεν μπόρεσα να γίνω "πετυχημένος" σαν και εσένα.

Αλλά αδερφέ μου μεταξύ μας,να την χέσω τέτοια επιτυχημενιά.

Αυτά τα ολίγα πολλά είχα να σου πώ αδερφέ μου.Ελπίζω να αναλογιστείς τα όσα έγραψα και να καταλάβεις πως αυτό δεν οδηγεί πουθενά και χαμένος μόνο εσύ θα βγείς αν συνεχίσεις να το τραβάς.
Παρόλα αυτά σου εύχομαι ολόψυχα υγεία,ευτυχία πρόοδο και ο νεός χρόνος να σου φέρει και καλύτερα μυαλά.

Μάριος "Μάθιου"Ιωσηφίδης

Υ:Γ:Και όσοι κατάλαβαν κατάλαβαν...