Μητρόπολη 2036:Δικτατορία συνειδήσεων

Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες έλεγε μια παλιά παροιμία.
Δεν ξέρω βέβαια αν είναι για τον πατέρα μου.Τον είχανε καλέσει και άλλες φορές για κατάθεση η για να τον προειδοποιήσουν να μαζευτεί αλλά αυτή την φορά τον θέσανε υπο κράτηση.
Η κατηγορία είναι πως η ρητορική και επιχειρηματολογία του παροτρύνει σε μίσος και ρατσισμό.
Ήταν φώς-φανάρι.Η καθηγήτρια μου ήταν αυτή που τον κατέδωσε μετά απο εκείνη την συζήτηση που είχαν.Τώρα τελεί θα προφυλακιστεί μέχρι να αποφασιστεί τι θα γίνει.
Η μητέρα μου του το έλεγε.Να σταματήσει να μιλάει και να εκφράζει ανοιχτά έτσι τις ιδέες του και φυσικά να αραιώσει τις παρουσίες του στις συνάξεις των Βετεράνων.Του είχε προτείνει μέχρι και να φύγουμε όλοι μαζί απο την χώρα και να πάμε στην χώρα της.Εκείνος δεν ήθελε ούτε να το ακούει.
Πιστεύω βαθύτατα μέσα μου πως μισούσε αυτό που είχε εξελιχθεί(μεταλλαχθεί)η χώρα μας.Απλά ο εγωισμός του και η περηφάνια του δεν τον άφηναν να πάρει την απόφαση και να φύγει.Κάποιες φορές το σκεφτόταν,έδειχνε να συμφωνεί αλλά πάντα στο τέλος επικαλούταν δικαιολογίες,πολλές φορές παιδικού επιπέδου,με σκοπό να ακυρώσει οποιαδήποτε σκέψη για αποχώρηση της οικογένειας απο την πατρώα γή.
Η μητέρα μου κοντεύει να σκάσει απο το κακό της.Αν μάθουν στην δουλειά τον λόγο που δεν δύναται να πάει,είναι σχεδόν βέβαιο πως θα τον απολύσουν.Ο μισθός ο δικός της δεν φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες μας.

-Ηρακλή τα πράγματα είναι δύσκολα.Μέχρι ο πατέρα σου να ξεμπλέξει καλό είναι να προσέξουμε όσο μπορούμε με τα οικονομικά.Δεν θέλω να λείψει τίποτα ούτε σε εσένα και ούτε στην αδερφή σου αλλά για όσο κρατήσει αυτό κάποια πράγματα θα τα περιορίσουμε.
-Το καταλαβαίνω.Θα κάνω οτι μπορώ.Αλλά σκέψου.Μπορεί αύριο-μεθαύριο να τον αφήσουν.
-Μακάρι να γίνει έτσι.Αύριο θα πάω να τον δώ.Αν μου επιτρέψουν.Θα προσπαθήσω να τον λογικεύσω.

Έτσι και έγινε.Το επόμενο πρωί πήγε να τον επισκεφτεί στο κρατητήριο.Ο χρόνος που είχαν ήταν 10 λεπτά.Του πήγε μερικά τσιγάρα και διάφορα φαγώσιμα.

-Πως είσαι;
-Καλά.Φυσικά έχω υπάρξει και καλύτερα αλλά δεν βαριέσαι.Πως είναι τα παιδιά;
-Καλά είναι.Ανησυχούν για σένα.
-Πές τους οτι δεν έχουν να ανησυχούν για τίποτα.Όλα θα γίνουν όπως πρέπει.Αυτοί οι καραγκιοζαίοι να με τρομάξουν μόνο θέλουν.
-Μέχρι πότε θα συνεχιστεί αυτό;Σου το είχα πεί,στα έλεγα χρόνια τώρα.Ξέχασε οτι έγινε και κοίτα να ζήσουμε όσο καλύτερα γίνεται.Εγώ,εσύ και τα παιδιά.Ότι αγώνα είχες να δώσεις τον έδωσες.Δυστυχώς τα πράγματα πήραν άλλη τροπή δεν γίνεται τίποτα.
-Ξέρεις πόσες φορές σκέφτηκα μακάρι να μπορούσα να βλέπω τα πράγματα όπως εσύ.Μακάρι να μπορούσα να ξεχάσω τα πάντα και να πώ δεν γαμιέται.Έτσι τα βρήκα έτσι τα άφησα.Ας ζήσω την ζωή μου.Δεν μπορώ όμως.Δεν το χωνεύω.Όταν ήμουν μικρός δεν ήταν έτσι.Είχαμε πατρίδα,είχαμε όνειρα,είχαμε...Τώρα είμαστε η κωλοτρυπίδα της Ευρώπης.ΠΟΙΟΙ;ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ;ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ.
-Τρελαίνεσαι;Αλλά μπορείς να το αλλάξεις;
-Θα αλλάξει.Δεν μπορεί αυτή χώρα να συνεχίσει να ζεί έτσι ταπεινωμένη.
-Άσε την χώρα.Αυτό που πίστευες πάει πια δεν υπάρχει.Έχεις όμως εμένα και τα παιδιά.Και σε χρειαζόμαστε.Αν θές να υπηρετήσεις έναν σκοπό στον δίνω έτοιμο να τον υπηρετήσεις.
-Έχεις δίκιο γυναίκα.Όσο και αν φωνάζω,όσο και αν τρέχω δεν θα καταφέρω τίποτα αν μείνετε εσείς στον δρόμο.Αλλά ας μου πεί κάποιος απο ποιό είναι το έγκλημα που έκανα και με κρατάνε εδώ.

Το επισκεπτήριο έληξε.Η μητέρα μου γύρισε πίσω σε καλύτερη διάθεση.Μάλλον γιατί πίστεψε πως ο πατέρας μου λογικεύτηκε.Ρώτησε έναν αξιωματικό για πόσο θα τον έχουν.Κατά πάσα πιθανότητα θα τον βγάλουν μέσα στην εβδομάδα αλλά θα πρέπει να εμφανίζεται μια φορά κάθε επτά μέρες στο τμήμα να δηλώνει παρών μέχρι την δίκη.Αν και σε αντίθεση με τον πατέρα μου ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα πολιτικά,παρά μόνο το ποδόσφαιρο,η μηχανική και τα κορίτσια μου κακοφαίνοταν που ο πατέρας μου ήταν υπό κράτηση χωρίς να πειράξει κανέναν.Μόνο και μόνο για τις ιδέες που είχε.Και στο κάτω κάτω που είναι το κακό.Μπορεί οι ιδέες του να είναι παρωχημένες και συντηρητικές αλλά με βάση την δημοκρατία που μας μαθαίνουν στο σχολείο,έχει κάθε δικαίωμα ο οποιοσδήποτε να εκφέρει ότι άποψη θέλει,απο την στιγμή που δεν θέλει να κάνει κακό σε κάποιον άλλο άνθρωπο.Δεν μπορώ να καταλάβω.
Την επόμενη μέρα μας επισκέφτηκε η αστυνομία.Μαζί τους είχαν και έναν ξένο.Προφανώς θα ήταν κάποιος αξιωματικός της ομοσπονδιακής αστυνομίας.Έκαναν άνω κάτω το σπίτι με σκοπό να βρούν κάτι που θα μπορούσε να ενοχοποιήσει τον πατέρα μου.Για κακή τους τύχη,το μόνο που βρήκαν ήταν η στολή του πατέρα μου,το παράσημο.διάφορες εφημερίδες και περιοδικά και μερικά μετάλλια και στολές απο κάποιες χώρες που επίσης δεν υπήρχαν πια.Ο πατέρας μου ήταν συλλέκτης.Είχε μια μανία να συλλέγει στρατιωτικό υλικό απο διάφορες χώρες.Είχε πολλά πράγματα απο την ΕΣΣΔ και την χιτλερική Γερμανία.Τα τελευταία 'σουβενίρ'ήταν δώρο στα χέρια των αστυνομικών.Το πρόβλημα είναι πως υπήρχαν και μάλιστα περισσότερα τέτοια απο την ΕΣΣΔ.Αν τα τελευταία δεν υπήρχαν τότε η υπόθεση ήταν εύκολη για αυτούς.Είχαν στα χέρια τους έναν Φασίστα!Το πρόβλημα είναι πως με τα σοβιετικά παράσημα και τις στολές τι θα πούν στους ανωτέρους τους;

-Πιάσαμε έναν φασίστα.Βρήκαμε σπίτι του κάτι σιδηρούς σταυρούς.
-Μπράβο παιδιά.Καλή δουλειά.Να τελειώνουμε με δαύτους.
-Υπάρχει ένα πρόβλημα κύριε διοικητά.
-Τι πρόβλημα παιδί μου;
-Μαζί με τα ναζιστικά μετάλλια,βρήκαμε και κάτι σοβιετικά.Μαζί και ένα σοβιετικό δίκωχο και ένα πηλίκιο.
-Δηλαδή θές να μου πείς πως δεν μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε φασίστα.
-Θα μπορέσουμε μόνο αν βρούμε έναν τρόπο να δικαιολογήσουμε γιατί είχε μαζί του και σοβιετικό υλικό.
-Αν πούμε πως ηταν Φασίστας αλλά είχε και μια συμπάθεια στον Κομμουνισμό;Ηταν μπερδεμενος ρε παιδί μου.
-Δεν θα μας πάρει κανείς στα σοβαρά.
-Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ναζοκομμουνιστής;
-Θα γίνουμε ρεζίλι κύριε διοικητά.
-Έχεις δίκιο.Δεν πάει να γαμηθεί ο μαλάκας και η σαβούρα που έχει μαζέψει;

Αυτός είναι ένας διάλογος φανταστικός που έκανα στο μυαλό μου,όσο τους έβλεπα να ψάχνουν το γραφείο του πατέρα μου.

-Όλα εντάξει!Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο.Εσύ έλα εδω!
-Τι θέλετε;
-Πόσο χρονών είσαι;
-14
-Σου έχει πεί ο πατέρας σου γιατί κρατάει αυτά τα ενθύμια εδω;
-Είναι λάτρης της ιστορίας.Του αρέσουν τα παλιά κειμήλια.
-Να πείς του πατέρα σου οτι κανονικά απαγορεύεται η κατοχή τέτοιων αντικειμένων.
Ο κομουνισμός και ο ναζισμός είναι δίδυμα αδερφάκια.Σφαγές,δολοφονίες και κακό έφεραν στην ανθρωπότητα.Δεν σου μάθανε στο σχολείο τι γιορτάζουμε κάθε 23 Αυγούστου;
-Η πανευρωπαϊκή μέρα κατά του ολοκληρωτισμού.
-Μπράβο και ξέρεις γιατί επιλέχτηκε αυτή η μέρα;
-Γιατί;
-Γιατί 23 Αυγούστου 1939 η ΕΣΣΔ και οι χιτλερικοί υπέγραψαν συμμαχία για να επιτεθούν στον ελεύθερο κόσμο.Δεν τα βρηκανε όμως στην μοιρασιά και τελικά πολέμησαν ο ένας τον άλλο.
-Αυτό δεν το ήξερα.Αλλά που είναι το κακό να έχει κανείς τέτοια αντικείμενα.Δεν σημαίνει πως το να έχει κάποιος αυτά τα αντικείμενα πως ασπαζεται την ιδεολογία που αυτά αντιπροσωπεύουν.
-Δεν διαφωνώ.Αλλά εξήγησε το εσύ αυτό στο δικαστήριο μπορείς;Όπως και να έχει να πείς στον πατέρα σου με την πρώτη ευκαιρία να τα ξεφορτωθεί όλα αυτά.Εμείς δεν έχουμε σκοπό να αναφέρουμε την ύπαρξη τους.Κάποιοι άλλοι συνάδλφοι όμως μπορεί και να κάνουν περίεργους συνειρμούς άμα τα βρούν.

Αυτό είπαν και έφυγαν.Το σπίτι είχε μεταβληθεί σε ένα χάος.Παντού χαρτιά,βιβλία και άλλα αντικείμενα στο πάτωμα.Η μικρή μου αδερφή ηταν φοβισμένη.Δεν είχε συνηθίσει να μπαίνουν άνθρωποι και να μας κάνουν άνω κάτω το σπίτι.Η μητέρα μου αισθανόταν ανακουφισμένη.Σίγουρα σκεφτόταν πως αφού δεν βρήκαν κάτι εναντίον του δεν μπορούν να τον κρατάνε.Το ίδιο πίστευα και εγώ.Σίγουρα δεν έχουν κάτι χειροπιαστό για να τον κρατάνε.
Πέρασε μια μέρα,ακολούθησαν άλλες δύο.Τελικά την τέταρτη τον αφήσαν.Οι όροι όπως ακριβώς τους είχαμε φανταστεί.Απαγόρευση εξόδου απο την χώρα,ενημέρωση για οποιαδήποτε μετακίνηση εκτός ζώνης και φυσικά παρουσία κάθε εβδομάδας στο τμήμα μέχρι να γίνει η δίκη.
Δεν φάνηκε ιδιαίτερα καταβεβλημένος απο την φυλακή.Μάλλον το είδε σαν μια θετική εμπειρία.
Το μόνο ίσως που τον φόβισε είναι το τι θα γίνει με εμάς έτσι και τον κρατούσαν παραπάνω.Αποφάσισε πως καλό ήταν να πάρει τηλέφωνο στη δουλειά να ειδοποιήσει πως η παρεξήγηση λύθηκε και πως μπορεί να επιστρέψει στα καθήκοντα του.Ο προϊστάμενος του φάνηκε χαρούμενος πως ο πατέρας μου θα επέστρεψε στην εργασία του.Το έκλεισαν σε φιλικό τόνο και μετά όλοι μαζί μαζευτήκαμε στο σαλόνι οικογενειακός για να δούμε καμιά ταινία.
Μάλλον τα δύσκολα πέρασαν σκέφτηκα.Λογικά και ο πατέρας θα μαζευτεί λίγο.
Όλα έδειχναν πως όλα ήταν όπως πρίν.Και ίσως καλύτερα.Είχαμε καιρό να μαζευτούμε όλοι μαζί σαν οικογένεια και να κάνουμε κάτι όλοι μαζί.Άλλες φορές θα δουλεύει ο πατέρας η θα είναι κλεισμένος με τις ώρες στο γραφείο του,άλλες φορές θα δουλεύει η μητέρα.Σήμερα όμως ήμασταν όλοι μαζί.

Οι μέρες περνούσαν.Τα πάντα φαίνονταν πως ακολουθούσαν έναν ήρεμο ρυθμό.Ο πατέρας στην δουλειά,η μαμά το ίδιο και εγώ και η αδερφή μου σχολείο.Μια μέρα στο σχολείο σε ένα διάλειμμα,η καθηγήτρια 'δημοκρατικής και διαπολιτισμικής αγωγής' με πλησίασε.

-Ηρακλή.Ξέρω πως είσαι θυμωμένος αλλά θέλω να ξέρεις δεν κατήγγειλα εγώ τον πατέρα σου για ρητορική μίσους.
-Και ποιός το έκανε;
-Δεν ξέρω.Κάποιος συνάδελφος,κάποιος περαστικός.Άκουσε με.Δεν πιστεύω πως μπορεί να αλλάξει ο κόσμος με απειλές,παρά μόνο να καταφέρουμε να πείσουμε ανθρώπους σαν τον πατέρα σου να αλλάξουν μυαλά και να ακολουθήσουν την αλλαγή.Βάλτα κάτω και δές το.Τότε,τα χρόνια που επικαλείται ο πατέρας σου και τα θυμάται με νοσταλγία τι ήμασταν;Μια μικρή χώρα,ανυπόληπτη και μια κοινωνία κλειστή και οπισθοδρομική.Τώρα πλέον ανήκουμε σε κάτι μεγαλύτερο.Είμαστε πολίτες της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.Μιας χώρας με 400.000.000 πληθυσμό.Μιας χώρας που περιέχει τόσους πολιτισμούς,τόσες γλώσσες,τόσες θρησκείες,ήθη και έθιμα.Μιας μεγάλης πολύχρωμης χώρας που οι άνθρωποι ζούν ελεύθεροι και δεν υπάρχει κανείς που να καταπιέζεται.Υπάρχουν δικαιώματα για όλους!!!Δεν είναι υπέροχο αυτό;
-Αν είναι έτσι όπως τα λέτε γιατί συνέλαβαν τον πατέρα μου;
-Κοίταξε καμιά φορά κάποιοι υπερβάλουν λίγο.Αλλά είδες μερικές μέρες μετά τον άφησαν.
-Μα δεν χρειαζότανε να τον συλλάβουν και ούτε να τον φυλακίσουν γιατί πολύ απλά δεν έκανε τίποτα.
-Εκείνος δεν έκανε.Αλλά κάποιος με παρόμοιες απόψεις μπορεί να κάνει.Τέλος πάντων Ηρακλή αυτό που θέλω να σου πώ είναι οτι βλέπω πως έχει λαμπρό μέλλον.Έχεις την δυνατότητα να πετύχεις ότι θές και όπου θές.Θα τα καταφέρεις άμα ακολουθήσεις διαφορετικό δρόμο απο τον πατέρα σου.Να το θυμάσαι αυτό.Ότι θές εγώ θα σε βοηθήσω.

Τελικά είχε δίκιο ο πατέρας μου.Είναι καριόλα.Αφού τον ρουφιάνεψε στις αρχές κάνει τώρα τον Κινέζο.Και μάλιστα μου το παίζει και φίλη.Ρε μπάς και έχει δίκιο ο πατέρας με αυτα που λέει;
Απο μικρό με μάθαιναν για ειρήνη,δικαιοσύνη και δικαιώματα.Το δικαίωμα να εκφράζεσαι και να πιστεύεις σε οτι θέλεις.Αυτό δεν έκανε και εκείνος;Και όμως αυτοί το μπαγλαρώσαν άνευ λόγου και αιτίας.Νομίζω πως μάλλον μας κοροϊδεύουν.Δεν βαριέσαι όμως.Σημασία έχει να είμαστε εμείς καλά.Δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.Είδα και τον πατέρα μου.Δύο πόλεμοι,τόσα χρόνια αγώνες και τι κατάφερε;Δεν λές πάλι καλά που τον έχουμε μαζί μας και δεν τον έχουν κλεισμένο πουθενά;Εγώ το μόνο που θέλω είναι να τελειώσω το σχολείο και να γίνω μηχανικός.Λατρεύω τις μηχανές και ότι έχει σχέση με μηχανήματα.Να έχω τον δικό μου χώρο και να βγάζω καλά λεφτά.Να με βλέπει ο πατέρας μου και να αισθάνεται περήφανος για μένα,όπως αισθάνομαι και εγώ για εκείνον και ας μην συμφωνώ με πολλές απο τις ιδέες του.

Οι μέρες περνούσαν.Είχε επανέλθει η πρότερη ρουτίνα.Το μόνο που άλλαξε ήταν η συμπεριφορά λίγο του πατέρα μου.Όταν γύρναγε στο σπίτι κοιτούσε συνεχώς έξω απο το παράθυρο και με μανία έκλεινε τις κουρτίνες.Επίσης τύχαινε να δεχόμαστε περίεργες επισκέψεις τουλάχιστον δυό φορές της εβδομάδα δεχόμασταν πλανόδιους πολιτές.Καμιά φορά πουλούσαν μαγειρικά σκεύη,άλλες φορές παλιά βιβλία,άλλες φορές εργαλεία.Όποτε ερχόντουσαν πηγαίναν στο γραφείο του πατέρα μου και κλειδωνόντουσαν εκεί για αρκετά λεπτά,καμιά φορά και για πάνω απο μια ώρα.Δεν ξέρω τι λένε.Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως μετά απο τις επισκέψεις τους αυτές,παρατηρώ στον πατέρα μου,περίεργες εναλλαγές συναισθημάτων.Άλλες φορές τυχαίνει να είναι πολύ χαρούμενος μετά τις επισκέψεις αυτές,άλλες φορές δείχνει οργισμένος και ταραγμένος.Δεν ξέρω ποιοί είναι αυτοί οι άνθρωποι,τι θέλουνε και τι συζητάνε μαζί του.Αυτό που με ενδιαφέρει είναι πως για την ώρα ζούμε χωρίς προβλήματα.Μόνο η μητέρα μου δείχνει ανήσυχη για τις επισκέψεις αυτές.Αλλά δεν μας λέει τίποτα.

Όσο περνάει ο καιρός,τόσο αυξάνονται και οι ώρες που ο πατέρας μου αφιερώνει στο γραφείο του.Όποτε τυχαίνει να μπώ μέσα βλέπω ακαταστασία,σωρούς απο βιβλία και σημειώσεις και ένα μεγάλο τετράδιο με χειρόγραφες σημειώσεις του.Ήξερα πως ήταν αναχρονιστικός τύπος αλλά να κάθεται να παιδεύεται με στυλό και χαρτούρα,ενώ θα μπορούσε να τα γράψει στο πληκρολόγιο.
Ώρες ώρες δεν μπορώ να τον καταλάβω.Μια νύχτα και ενώ ετοιμαζόμασταν να κοιμηθούμε,δεχτήκαμε μια απρόσμενη επίσκεψη.Δεν ήταν οι 'πλανόδιοι'.Ήταν ένας αστυνομικός και μια γυναίκα.Αμέσως πήγαν στο γραφείο του πατέρα μου και κλείστηκαν εκεί.Μετά απο μερικά λεπτά βγήκαν έξω.Όταν έφυγαν ο πατέρας μου μας ανακοίνωσε πως θα πρέπει να λείψει για μερικές μέρες.Θα έφευγε την επόμενη εβδομάδα και μας είπε πως δεν χρειάζεται να ανησυχούμε.
Δεν ήταν όμως εύκολο.Γιατί αποφάσισε να φύγει και για που δεν μας είπε.Και το χειρότερο φαίνεται πως η απόφαση του αυτή συνδέεται με την επίσκεψη που δέχτηκε απο αυτούς τους κυβερνητικούς.
Αλλά τι δουλειά είχε μαζί τους;Τι τον θέλανε;Το πράγμα αρχίζει να γίνεται ολοένα και πιο περίεργο.