Αναμνήσεις απο την ΚΝΕ:Η κλεψύδρα μετράει ανάποδα

 

Και κάπως έτσι έληξε η εποποιχαχαχαχα του Γράμμου.Μια δραστηριότητα που υποτίθεται πώς θα συνδιάζε διασκέδαση μαζί με κομματική και ιστορική επιμόρφωση,είχε τελειώσει με τον πιο τραυματικό τρόπο.Και η καθημερινότητα που με περίμενε πίσω δεν βοηθούσε.Όλα αυτά μέχρι που μετά απο σχεδόν 1,5 χρόνο, ο Ζαχαρίας έκανε ξανά την εμφάνιση του.Είχαμε χαθεί για αρκετό διάστημα.Λίγο προτού ξεκινήσω την σχέση μου με την Εύα.Λίγες μέρες αφού γυρίσαμε απο τον Γράμμο δέχτηκα ένα τηλεφώνημα του.Ήθελε να τα πούμε.Η αλήθεια είναι οτι χάρηκα πολύ που επανεμφανίστηκε.Απολάμβανα την παρέα του γιατί έδειχνε να είναι απο τους λίγους ανθρώπους που με καταλάβαινε.

Όταν λοιπόν βγήκαμε για μπύρα τον είδα αλλαγμένο.Πλέον κάπνιζε στριφτό τσιγάρο και έδειχνε αρκετά διαφορετικός απο ότι τον θυμόμουν απο την άνοιξη του 2008.Είχε εξαφανιστεί γιατί στο χωριό του είχε κάνει σχέση με μια κοπέλα που είχε δαγκώσει άσχημα μαζί της την λαμαρίνα.Και μάλιστα τόσο πολύ που είχε γράψει στα αρχίδια του την σχολή,ενώ όσο τον θυμόμουνα ήταν καλός φοιτητής.Όσον αφορά την ΚΝΕ είχε ζητήσει διαγραφή μιας και όλο αυτό για εκείνον φαινότανε πολύ πιεστικό.Οι σύντροφοι του πολυτεχνείου είχαν δείξει κατανόηση.Παρόλαυτα όμως εξακολουθούσε να στηρίζει ΚΚΕ και να συμμετέχει στις δράσεις της ΠΚΣ.

Όσον αφορά το ευαίσθητο ζήτημα της φοιτητικής μας ζωής συμφωνήσαμε και οι δύο πώς δυστυχώς δεν έδειχνε να είναι αυτό που πιστεύαμε όταν είχαμε ξεκινήσει τις σχολές μας και πρωτοκάναμε παρέα.Και όλα αυτά μόλις έχοντας τελειώσει το δεύτερο έτος.Και δεν ήταν μόνο αυτό.Στην περίπτωση μου μπορώ να πώ πώς και η ζωή στην ΚΝΕ όντας φοιτητής δυστυχώς δεν ήταν αυτό που περίμενα με μια εξαίρεση το πρώτο έτος.Όλο τον ενθουσιασμό και όλη την ενέργεια μου την είχε αντικαταστήσει η ρουτίνα,ο καταναγκασμός και η ανοχή όλων των ψυχολογικών κενών των νεοφώτιστων, συντρόφισσων κυρίως που είχαν αναδειχτεί σε στελέχη με μερικούς μήνες μόνο κνίτικης ζωής.Τα προβλήματα με την Ασημίνα ήταν πολλά.Οι απαιτήσεις και ο τρόπος που τις εξέφραζε δημιουργούσαν κακές σχέσεις μεταξύ μας,που δεν είχε περάσει απαρατήρητη απο τα υπόλοιπα στελέχη.Συγκεκριμένα ο σύντροφος Νίκος που μου είχε σπάσει τα αρχίδια στο Γράμμο,με κάλεσε για συνεργασία στην ΚΟΑ(κομματική οργάνωση Αθηνών).

Ήξερα πώς κάτι τέτοιο δεν ήταν για καλό αλλά έχοντας περιέργεια και για να ξεκαθαρίσω την θέση μου πήγα.Αφού ανέβηκα στον όροφο του συνδικαλιστικού των φοιτητών τον είδα να με περιμένει στο γραφείο της σπουδάζουσας της Φιλοσοφικής.

-Καλώς τον και ας άργησε ώς συνήθως.

-Ένα τεταρτάκι σύντροφε μην το κάνεις θέμα.

-Εγώ δεν το κάνω θέμα αλλά η καθοδήγηση σου έχει εκφράσει παράπονα για την στάση σου τον τελευταίο καιρό.

-Όπως;

-Όπως να σε πέρνει τηλέφωνα και δεν το σηκώνεις ποτέ.Σου ζητάει να πάς σε δουλειές για το κόμμα και πολλές φορές αρνείσαι βρίσκοντας παιδαριώδεις προφάσεις.Τι συμβαίνει;Δεν ήσουν έτσι εσύ.

-Δεν έχει αλλάξει τίποτα σύντροφε.Όποτε και όπως μπορώ συμμετέχω σε οτιδήποτε η οργάνωση μου ζητήσει.Το κόμμα είναι η ζωή μου αλλά έχω και μια άλλη ζωή εκτός απο αυτήν της οργάνωσης.Έχω την κοπέλα μου,έχω τους φίλους μου,δεν μπορώ πάντα να είμαι σε όλα.Και όλη αυτή την πίεση της Ασημίνας δεν την αντέχω.Μου έχει σπάσει τα αρχίδια και δεν σέβεται βασικά πράγματα.

-Την Ασημίνα την αναδείξαμε σε στέλεχος παρά το γεγονός πώς ηταν καινούργια συντρόφισσα γιατί είδαμε σε αυτήν κάποιες προοπτικές που είναι αρκετά σπάνιες.Και για τον λόγο αυτό της δώσαμε να καθοδηγεί εσένα που ως παλιός και καλός σύντροφος θα μπορούσες να την βοηθήσεις να αναδειχτούν οι ικανότητες της αυτές και εκείνη με την σειρά της να βοηθήσει εσένα.

Για μια στιγμή δεν θα το κρύψω,πίστεψα πώς νόμιζε πώς απευθύνεται σε ηλίθιο.Οκ,σας έκανε,την αναδείξατε σε στέλεχος.Κανένα πρόβλημα.Εγώ που κολάω όμως στο γεγονός πώς μου την δώσατε για να την βοηθήσω.Τι ρόλο βαράω εγώ;Και απο την στιγμή που ήμουν τόσο καλός σύντροφος όπως λές γιατί δεν κάνατε εμένα στέλεχος;Φυσικά αυτό δεν το είπα ποτέ.Όχι μόνο γιατί δεν είχα έντονες φιλοδοξίες ανάδειξης σε στέλεχος της οργάνωσης αλλά και γιατί η αλήθεια είναι πώς όσο και αν κάτι τέτοιο θα με γέμιζε υπερηφάνεια πώς στην οργάνωση εκτιμάνε την αξία μου,την ίδια στιγμή με γέμιζε με φόβο γιατί θα έπρεπε να είμαι απίκο για το κόμμα πάντα.Και όσο και αν αγαπούσα το κόμμα και τον σκοπό για την ώρα εκείνη δεν ήθελα να ξοδέψω παραπάνω χρόνο απο εκείνον που ήμουν διατεθιμένος να δώσω.

-Άκουσε να δείς σύντροφε.Δεν ξέρω τι παίζει με την Ασημίνα και τι σχέση έχω εγώ ως παλιός σύντροφος.Είναι η πρώτη φορά απο τότε που είμαι στην ΚΝΕ που αισθάνομαι την οργάνωση να με πιέζει και να μην με σέβεται ως προσωπικότητα.Όποτε κάτι ήταν σημαντικό και υπήρχε ανάγκη ήμουν εκεί.Απο την συνοικία μέχρι την σπουδάζουσα.Αν η Ασημίνα δεν μπορεί να διαχειριστεί το πώς να με καθοδηγήσει,ας αναλάβει την καθοδήγηση μου κάποιος άλλος σύντροφος.

-Να ξέρεις πώς χτές το βράδυ που μίλησα μαζί της,ζήτησε να διαγραφεί απο την οργάνωση γιατί θεωρεί πώς απέτυχε στο να σε καθοδηγήσει σωστά.

-Δηλαδή στην πρώτη αποτυχία το βάζουμε στα πόδια;

-Για αυτό τον λόγο δεν θέλω να αλλάξει η καθοδήγηση.Θέλω εγώ απλά εσύ να δείξεις μεγαλύτερο πνεύμα συνεργασίας.Και με τον τρόπο αυτό και οι δυό σας θα βελτιωθείτε και θα προσφέρετε καλύτερα στην οργάνωση.

Άσχετα αν το τελευταίο το είδα σαν ωμό ψυχολογικό εκβιασμό(όχι οτι δεν ήτανε) για κάποιο παράλογο λόγο συμφώνησα με τον Νίκο.

-Οκ θα αναλάβω την πρωτοβουλία να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας.Με τον όρο εκείνη να σταματήσει τα 100 τηλέφωνα σε μια ώρα.Αν δεν το σηκώσω σημαίνει πώς δεν το βλέπω,δεν το ακούω και αν το βλέπω και το ακουω,σημαίνει πώς για κάποιο λόγο δεν μπορώ να μιλήσω.Μπορώ όμως αφού δώ την μια αυτή κλίση να πάρω πίσω τηλέφωνο και να συνενοηθούμε.Αυτό.

-Θα της το πώ.

Και κάπως έτσι λοιπόν έχοντας μπεί για τα καλά στην καλοκαιρινή περίοδο,άφησα την ΚΟΑ και ήμουν ελεύθερος να κάνω τις καλοκαιρινές μου διακοπές.Ποιές διακοπές όμως;Δεν είχα χρήματα για κάτι τέτοιο.Και να είχα δεν είχα ανθρώπους να κανονίσω κάτι.Ο Ζαχαρίας θα κατέβαινε στο χωριό του στην κοπελιά για το υπόλοιπο καλοκαίρι,ο Αντρέας θα έμενα σπίτι,δεν τον ένοιαζε,το ίδιο και ο Αποστολής,ενώ Χάρης και Πάβελ είχαν ήδη ετοιμάσει τα σχέδια τους με άλλες παρέες.Μέχρι να φύγει ο Ζαχαρίας,κάθε βράδυ πηγαίναμε με τα πόδια πλατεία Νέας Σμύρνης και αράζαμε στη γωνία με μπύρες απο περίπτερο και κόβαμε κίνηση τον κόσμο.Καθόλου παραγωγικό αλλά ήταν οτι καλύτερο μπορούσαμε να κάνουμε με λίγα λεφτά.Και κάπως έτσι φτάνουμε μέσα με τέλη Ιουλίου του 2009.

Ο Ζαχαρίας φεύγει τελικά για το χωριό του,μια εβδομάδα πρίν είχε φύγει η Εύα για την Πάτρα και πλέον ήμουν μόνος μου σαπίζοντας σπίτι στην καλοκαιρινή Αθήνα.

Μέχρι που ένα απόγευμα γύρω στις 18:00 χτυπάει το τηλέφωνο μου.Ήταν ο Χάρης που έλεγε πώς είχε κανονιστεί συντροφικό μάζεμα στο Τηνιακό που θα ηταν αυτός,ο Πάβελ,ο Μηνάς και κάτι συντρόφισσες απο το Φιλολογικό.Η πρόσκληση αυτή μου θύμισε παλιότερες εποχές 1-1,5 χρόνο πρίν που υπήρχε έντονο το στοιχείο της συντροφικότητας μεταξύ μας και εκτός οργάνωσης.Φυσικά και δέχτηκα να βγώ.Είχαν πεί για γύρω στις 21:00.Κάπου στις 20:00 δέχομαι τηλεφώνημα απο έναν ξένο αριθμό.Απο περιέργεια το σήκωσα.Ήταν η ξαδέρφη μου απο την Σουηδία που είχα να δώ 2 χρόνια και η οποία ήθελε να έρθει σπίτι να μείνει μαζί μου και αύριο μαζί με την θεία να πάμε μαζί στο χωριό.Δεν το σκέφτηκα πολύ,της είπα πώς μπορεί να μείνει αλλά ετοιμαζόμουνα να βγώ έξω.Οπότε αναγκαστικά έπρεπε να έρθει μαζί μου.Δεν είχε πρόβλημα.Με τον Χάρη είχαμε δώσει ραντεβού στον σταθμό μετρό συντάγματος για να πάμε μαζί μέχρι το Τηνιακό.Οι υπόλοιποι είχαν ήδη καθήσει.

Αφού λοιπόν συναντηθήκαμε πήραμε το μετρό,φτάσαμε σε κάποια στάση(δεν θυμάμαι)και περπατήσαμε μέχρι το Τηνιακό.Εκεί μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη.Σε ένα πολύ μεγάλο τραπέζι καθόντουσαν καμιά 10 συντρόφισσες απο το Φιλολογικό,ο Μηνάς,Ο Πάβελ και η κοπέλα του και ένας σύντροφος απο τον Πειραία,που ηταν γνωστός για τις ιστορίες για αγρίους που έλεγε.Γενικά μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα που μάλλον ήταν η τελευταία φορά που θυμάμαι να είναι μια ποιοτική συνάντηση/εξοδος που να θύμιζε παλιές εποχές και κάποιου είδους δέσιμο συντροφικότητας μεταξύ μας.

Την επόμενη μέρα η θεία μου ήρθε πρωί και μας πήρε για να πάμε στο χωριό.Την πρώτη εβδομάδα σε γενικές γραμμές παλεύοταν,μετά αρχίσαν τα κλασσικά εικονογραφημένα...Τσακωμοί με τους γονείς μου,για την σχολή,την συμπεριφορά μου και φυσικά για τα πολιτικά.Απο την μεριά μου γκρίνιες για τις κούφιες υποσχέσεις,για τις παρεμβάσεις στη ζωή μου και φυσικά για την διακοπή της χρηματοδότησης κάθε φορά που είχαμε κάποια διαφωνία η αντίστοιχα σκηνικά.Κάπως έτσι κύλισε ένας μήνας.Ιδιαίτερα τραυματικός θα έλεγα.

Μετά απο αυτά τέλη Αυγούστου επέστρεψα στην Αθήνα.Η Ασημίνα γνωρίζοντας την περίοδο που θα επέστρεφα,μου τηλεφώνησε πώς θα έπρεπε να βοηθήσω στο στήσιμο του Φεστιβάλ μας που θα γινότανε ώς συνήθως στην Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια.Αφού συναντηθήκαμε για να μου δώσει εισητήρια για το φεστιβάλ και φυσικά να μου γκρινιάξει(με πιό ήπιο τρόπο) για διάφορα ζητήματα που δεν θυμάμαι,ξεκινήσαμε τις προετοιμασίες.

Την επόμενη θα πήγαινα για να βοηθήσω.Απο την ΟΒ μας θα ήμουν εγώ και ο σύντροφος Σούδας.Αυτό δεν ήταν το πραγματικό του όνομα αλλά τον είχαμε βγάλει έτσι στην οργάνωση γιατί μας τα είχε κάνει τσουρέκια με την Σούδα,τι έκανε στη Σούδα,πώς τα περνούσε στη Σούδα και φυσικά τις γκόμενες που είχε πηδήξει στη Σούδα.Φυσικά όλα τα παραπανώ στην πλειοψηφία τους ήταν φαντασιοπληξίες και ιστορίες για αγρίους.Απλά ο πατέρας του που ηταν αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού ήταν για κάποια χρόνια αποσπασμένος εκεί και ως παιδί στρατιωτικού ζούσε στην βάση.Μάλιστα οι ιστορίες του για το πώς πρίν οργανωθεί,έφερνε μυστικά τον Ριζοσπάστη στη βάση και πώς τον διάβαζε κρυφά όταν δεν τον έβλεπε κανείς,είχαν κάνει θραύση σε όλη την οργάνωση της Φιλοσοφικής.

Με τον Σούδα λοιπόν και κάποιους άλλους συντρόφους απο οργανώσεις άλλων τμημάτων της ΦΛΣ,ξεκινήσαμε να στήνουμε.Το πρόβλημα με τον Σούδα είναι πώς ενώ δεν ήταν κακό παιδί μπορούσε να γίνει τρομερά μαλάκας.Και αυτό γιατί εκτός απο ένα σημείο που οι ιστορίες του κουράζανε,είχε το κακό να μην βουτάει την γλώσσα του στο στόμα πρίν μιλήσει.Απόδειξη αυτού ο παρακάτω διάλογος μας...

-Πώς τα πάτε με την Εύα;

-Καλά είμαστε,δόξα τω Θεώ!

-Εσείς πρέπει να έχετε συμπληρώσει ένα χρόνο μαζί τουλάχιστον.

-Ναί έναν χρόνο και τέσσερις μήνες.

-Αυτά είναι!!!Ωραίο κομμάτι η Εύα,να ξέρεις πώς όταν χωρίσετε ο πρώτος που θα της σκίσει τον πάτο θα είμαι εγώ....

Αυτή κεραμύδα μου ήρθε απρόσμενα.Ήξερα οτι ο τύπος ήτανε οτι να ναί αλλά αυτό είχε ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια μου.Αν και για 5 δευτερόλεπτα σκοτείνιασα γιατί δεν ήξερα πώς να αντιδράσω,στη συνέχεια επακολούθησε έκρηξη μου...

-ΚΑΛΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣ;ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ;

-Ντάξει ρε Μαριάκο μια μαλακία να περάσει η ώρα είπα πώς κάνεις έτσι;

-ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΕΔΩΣΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΛΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑ;

-Ντάξει συγγνώμη με παρεξήγησε.....

-ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΝΩ ΜΠΑΟΥΛΟ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΕΟΝΟΣ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ.

-Χαλάρωσε ρε Μαριάκο αν είναι για τέτοια μικρά πράγματα να δέρνεις τον κόσμο,θα πρέπει να κοιτάξεις τα νεύρα σου..

Δεν απάντησα,σηκώθηκα και έφυγα γιατί όσο τον άκουγα,το έκανε χειρότερο και με δυσκολία κρατούσα την υπομονή μου.Οι σύντροφοι που ήταν μπροστά και είδαν και άκουσαν το σκηνικό δεν είπαν τίποτα αλλά με τον τρόπο που με κοιτούσαν καταλάβαινα πώς απορούσαν όχι μόνο με την μαλακία του αλλά και το γεγονός πώς κρατήθηκα και δεν του όρμησα.Στην περίπτωση αυτή δεν το μετανοιώνω.Αν και ο Σούδας είχε το κακό να είναι παπατζής και να μην σκέφτεται πρίν μιλήσει,σε γενικές γραμμές ηταν κομπλέ τύπος.Μάλιστα ακόμα και σήμερα έχουμε επαφές,στις οποίες του θυμίζω το σκηνικό αυτό και με αρκετή δόση μνησικακίας και μεταξύ σοβαρού και αστείου του υπενθυμίζω πόσο τυχερός ήταν που έχει σήμερα ολόκληρη την οδοντοστοιχία του.

Το ζήτημα έληξε εκεί.Όλοι μας λοιπόν περιμέναμε το event της χρονιάς που δεν ήταν άλλο απο το Φεστιβάλ.Μια ωραία πρωϊα όμως η κυβέρνηση της ΝΔ και ο πρωθυπουγός Κωνσταντίνος Καραμανλής,πήραν την απόφαση κάτω απο το βάρος της κακής οικονομικής κατάστασης και της πίεσης απο το ΠΑΣΟΚ να προκηρύξει εκλογές.Και δεν ήταν μόνο αυτό.Μια δυό μέρες αργότερα,δέχτηκα τηλεφώνημα απο την Ασημίνα.

-Καλημέρα,πούλησες εισητήρια για το Φεστιβάλ;

-Όχι ακόμα αλλά ξέρεις πώς θα έρθουν 100% απο μένα ο Αποστόλης,ο Λάζαρος,ο Ζαχαρίας που είναι φίλος μου απο το πολυτεχνείο και φυσικά η Εύα.

-Το Φεστιβάλ ακυρώθηκε.Πρέπει να ρίξουμε το βάρος μας στις εκλογές.

-Και όσοι αγόρασαν ήδη εισητήρια τι θα γίνει;

-Θα είναι η συνεισφορά τους στον εκλογικό αγώνα του κόμματος.

Αυτό δεν μου άρεσε καθόλου.Οκ κατανοώ δεν μπορεί να γίνει το Φεστιβάλ.Αλλά κανείς δεν ρώτησε όλους όσους πήρανε εισητήρια αν θα ήθελαν να τα δώσουν για την εκστρατεία του κόμματος.Απο την άλλη....Τι να κάνεις;Να ψάχνεις έναν έναν που αγόρασε εισητήρια να του δώσεις τα λεφτά πίσω;Και αυτό είναι μανίκι.Άποψη μου είναι πώς το καλύτερο που είχε να γίνει ήταν αντί να γίνει το Φεστιβάλ τρείς μέρες ώς συνήθως,να γίνει μόνο μια για τον κόσμο που είχε ήδη εισητήρια.Η συνταγή αυτή είχε γίνει και το 2007,που είχαμε πρόωρες εκλογές και μάλιστα ήταν αρκετά πετυχημένη.Δεν μπορούσαν να καταλάβω γιατί δεν κάναμε το ίδιο και τώρα.

Στην ΟΒ που έγινε μας ενημέρωσαν πώς θα πηγαίναμε για άλλη μια φορά να βοηθήσουμε στο Παγκράτι.Κανένα πρόβλημα μιας και το μέρος εκεί μας ήτανε πια οικείο.

Την περίοδο που αναμέναμε τις εκλογές,έσκασε μύτη και το καινούργιο έτος στη σχολή.Ανάμεσα στα άτομα που φάνηκαν πολύ θετικά απο τους πρωτοετής να ενταχθούν στην ΚΝΕ ήταν η Ξένια και ο Αλέξανδρος.Τους είχαν απο κοντά πολύ οι σύντροφοι απο το δεύτερο έτος.Εγώ είχα φτάσει πλέον τρίτο έτος.Πώς έφτασα ούτε που το κατάλαβα,όπως δεν καταλάβαινα τι δουλειά είχα σε μια σχολή που την είχα φορτώσει στον κόκορα και καταβάθος την μισούσα;

Την περίοδο εκείμνη προσπαθούσαμε να βγαίνουμε για καφέ με κόσμο με σκοπό να εξασφαλίσουμε ψήφους για το κόμμα.Επικεντρωθήκαμε πολύ στον Εύαγγελο.Έβαζε συνεχώς θέματα μιας και ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του αναρχικό και πώς αν είχε σε κάποιο κόμμα συμπάθεια,το κόμμα αυτό ηταν ο ΣΥΡΙΖΑ.Καμιά φορά πηγαίναμε για καφέ εγώ με τον Αποστόλη,τον Χάρη,τον Πάβελ και την Στεφανία.Μπορώ να πώ πώς ήμασταν μια ωραία παρέα νεαρών ατόμων.Καμιά φορά ερχότανε και ο Λάζαρος αν δεν είχε κάποια ακόμα απο τις πολλές οικογενειακές υποχρεώσεις,που του στερούσαν την δυνατότητα να περνάει αρκετό χρόνο μαζί μας.Μια μέρα που αράζαμε στην Rock Caffee,εγώ,ο Λάζαρος και η Στεφανία,έσκασε μύτη ο Σούδας.Με το που μας είδε κάθησε στο τραπέζι μας και προσπαθούσε να εντυπωσιάσει την μοναδική γυναίκα της παρέας.Ξεκίνησε για τα μεγάλα του ’σεξουαλικά’ κατορθώματα.Ιστορίες να έχεις όρεξη(και αντοχή)να ακούς.Αλλά δεν βαριέσαι;Ήμασταν όλοι χαρούμενοι.Αυτός γιατί είχε κοινό να πεί τις ψευτιές του και εμείς γιατί κοιτούσαμε ο ένας τον άλλο με συνομωτικό τρόπο και προσπαθούσαμε να μην γελάσουμε.

-Στεφανούλα,τα δάκτυλα αυτά που βλέπεις μπορούν να κάνουν μαγικά.Τουλάχιστον έτσι μου λένε όσες τα χρησιμοποιήσα.

-ΑΑΑ κατάλαβα κάνεις ταχυδακτυλουργικά για να βγάζεις χαρτζιλίκι.

Φυσικά με την ειρωνική απάντηση αυτή όλοι πεθάναμε στα γέλια(και ο Σούδας μαζί).

Η μέρα πρίν τις εκλογές έφτασε.Για πολλοστή φορά θα μαζεύομασταν εγώ και ο Πάβελ στο σπίτι του Χάρη για να είμαστε κοντά στο εκλογικό μας κέντρο.Για άλλη μια φορά καφρίλα χωρίς έλεος και φυσικά για άλλη μια φορά με ελάχιστο ως καθόλου ύπνο.

Έτσι λοιπόν χαράματα κινήσαμε να πάμε για το καθήκον που μας είχε αναθέσει το κόμμα.Για άλλη μια φορά εφορευτική επιτροπή δεν υπήρχε και έπρεπε το καθήκον να το κάνουμε εμείς και όσοι εκπρόσωποι άλλων κομμάτων υπήρχαν εκεί.Κλασσικά γυρώ στις 12 ήρθε η περίφημη σακούλα με ένα σάντουιτς+μπουκάλι νερό+σεϊκερ νές καφέ μιας χρήσης και φυσικά ο Ριζοσπάστης.Στους εκλογικούς αντιπροσώπους των άλλων κομμάτων θυμάμαι έντονα έναν ηλικιωμένο κύριο του ΠΑΣΟΚ.Μετά απο μερικές κουβέντες που έκανα μαζί του ήταν απο τους τύπους που δεν γούσταρα καθόλου.Εξυπνάκιας,ψευτοδιαβασμένος,δήθεν,γενικά μύριζε απο πάνω μέχρι κάτω μεταπολιτευτίλα+το γεγονός πώς με είπε υπέρβαρο(μεταξύ μας δεν είχε άδικο).Η αλήθεια είναι πώς μην βρίσκοντας κάποια ευχαρίστηση την περίοδο εκείνη το είχα ρίξει στο φαϊ.Στα σουβλατζίδικα της Παπάγου στο Ζωγράφου με ξέρανε όλοι με το μικρό μου....

Κάπου λοιπόν στις 14:00-15:00 κάποιος/α σύντροφος μου(δυστυχώς δεν θυμάμαι)μου είπε πώς αν ήθελα μπορούσα να πάω στον δήμο που είχα τα εκλογικά μου δικαιώματα.Αυτή την φορά δεν κάθησα σε κανένα παγκάκι για να κοιμηθώ,για κάποιο λόγο είχα πολλή υπερένταση.Μάλιστα φορούσα και το χαρακτηριστικό αυτοκόλητο εκλογικού αντιπροσώπου του ΚΚΕ.Στην στάση του Τράμ στην πλατεία Νέας Σμύρνης,ένας άγνωστος άντρας μου ευχήθηκε καλή επιτυχία.Στη συνέχεια μου είπε πώς είχε παράπονα απο το κόμμα και πώς πρέπει να κόψουμε τις μαλακίες.Μάλιστα μου είπε πώς τα ίδια λέει και στην Κανέλλη.Αφού τον ευχαρίστησα συνέχισα για το σχολείο που είχα τα εκλογικά μου δικαιώματα.Αναρωτιόμουν άραγε αυτός ήξερε πράγματι την Κανέλλη η ήταν απλά άλλος ένας παπατζής,ένας Σούδας σε 30 χρόνια απο τώρα ας πούμε;Ποτέ δεν θα μάθω.

Γύρω στις 17:00 ήμουν πίσω στο Παγκράτι.Αναμονή μέχρι της 19:00 που θα έκλειναν οι κάλπες.Το ΠΑΣΟΚ αναμενόταν να είναι ο νικητής της εκλογικής αναμέτρησης εκείνης.Ο πρόεδρος του Γεώργος Παπανδρέου είχε κάνει την εκστρατεία του με το σύνθημα  πώς ‘λεφτά υπάρχουν‘.Φυσικά απο εμάς κανείς δεν πίστευε στις υποτιθέμενες καλές προθέσεις του αλλά δεν ίσχυε το ίδιο και για τον υπόλοιπο κόσμο.Μερικά λεπτά απο το κλείσιμο της κάλπης ξεκινήσαμε την καταμέτρηση.Λόγω του οτι το Παγκράτι αποτελούσε (και αποτελεί) κάστρο της ΝΔ ,στο τμήμα μου τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ ήταν μεν περισσότερα αλλά όχι με μεγάλη διαφορά απο αυτά της ΝΔ.Κατά την διάρκεια της καταμέτρησης τα τηλέφωνα των υπολοίπων αντιπροσώπων απο τα άλλα κόμματα κτυπούσαν συνέχεια μεταφέροντας την εικόνα των exit polls,τα οποία έδειχναν θρίαμβο του ΠΑΣΟΚ.Φυσικά αυτό έκανε τον αντιπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ,πολύ χαρούμενο.

Η καταμέτρηση τελείωσε.Στο τμήμα μου το ΚΚΕ ήταν τέταρτο κόμμα,μετά το ΠΑΣΟΚ,την ΝΔ και τον ΛΑΟΣ!!!!Την στιγμή που τελειώσαμε με πήρε ο Αντρέας να μου πεί,πώς τα κόμματα μας τον είχαν πιεί.Ψήφισε ΝΔ.Αυτό με έκανε έξαλλο αλλά δεν θέλησα να του το εκφράσω και απλώς βρήκα πρόφαση να του κλείσω το τηλέφωνο.Στη συνέχεια μαζί με τους άλλους συντρόφους που είχαν τελειώσει και αυτοί την καταμέτρηση τους στα δικά τους τμήματα,πήγαμε στην ΚΟΒ Παγκρατίου να παρακολουθήσουμε τα αποτελέσματα απο την τηλεόραση.Εκεί πλέον αντικρίσαμε τον θρίαμβο του ΠΑΣΟΚ με 44% έναντι 33% της ΝΔ και τα δικά μας μειωμένα ποσοστά απο το 8,2% δύο χρόνια πρίν στο 7,5%.Η συναισθηματική φόρτιση ήταν τόσο έντονη που μόνο που δεν έβαλα τα κλάματα.Πώς είναι δυνατόν μετά απο τόσους αγώνες που δίναμε καθημερινά,το ποσοστό μας αντί να ανεβεί είχε πέσει;Είχαμε πάλι σουβλάκια αλλά δεν άγγιξα τίποτα.Δεν είχα καμία όρεξη.Στη συνέχεια πήγα μαζί με τον Χάρη σπίτι του που ήταν 10 λεπτά με τα πόδια.Εκεί έδωσα ένα απίστευτο ρεσιτάλ γκρίνιας και μιζέριας  τέτοιο που μετά απο 45 λεπτά ο Χάρης με έναν λεπτό τρόπο έμμεσα με έδιωξε.

Είχα ακόμα υπερένταση.Για αυτό θέλησα να περπατήσω απο το κέντρο μέχρι το Παγκράτι εκείνη την Φθινοπωρινή βραδιά της 4ης πρός 5ης Οκτωβρίου.Εκεί έγινα μάρτυρας μιας σκηνής που δεν θα ξεχάσω ποτέ.Στον δρόμο μου απο το Παγκράτι μέχρι το Κέντρο,αυτοκινητοπομπή πρασινοφρουρών με σημαίες και κορναρίσματα,πανηγύριζε έξαλα για την μεγάλη νίκη τους κόμματος τους.Την  σκηνή εκείνη έβλεπα ούτε με χαρά,ούτε με λύπη αλλά με μεγάλη περιέργεια για το τι θα μας ξημερώσει με την κυβερνητική αυτή αλλαγή.Χωρίς να το ξέρω η κλεψύδρα μετρούσε ανάποδα όχι μόνο για εμένα και την σχέση μου με την οργάνωση,την ζωή μου αλλά και την ίδια μου την Χώρα.Ήταν κάπου μετά τα μεσάνυχτα,5 Οκτωβρίου του 2009.....