Ελληνική αστική τάξη και αριστερά

Για όποιον έχει έστω μια μικρή τριβή με την πολιτική,σίγουρα γνωρίζει πως οι πολιτικές  δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερά(τουλάχιστον στην ριζοσπατική της μορφή)βλέπουν ως εχθρό την αστική τάξη της χώρας.Αυτό δεν είναι λάθος,καθώς στα χρόνια των μνημονίων το εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων είδαν τεράστια πτώση για να πληρωθεί η κρίση που δημιούργησαν οι "Ελληνες" αστοί,την ίδια στιγμή που οι τελευταίοι όχι μόνο δεν πλήρωσαν αλλά βγήκαν πολλές φορές και κερδισμένοι απο πάνω.

Για ποιόν λόγο λοιπόν στην εκπνοή αυτού του κοσμοιστορικού έτους αποφασίζω να γράψω αυτό το άρθρο.Θα μπορούσε κάποιος να πεί,"αφού εχθροί σου είναι οι αστοί γιατί δεν μπαίνεις στο ΚΚΕ η σε κάποιο άλλο κόμμα της αριστεράς,μπάς και ηρεμήσουμε απο σένα και το μπλόγκ σου".Η απάντηση είναι απλή.Συμφωνώ στην διατύπωση του ΚΚΕ και της αριστεράς πως οι αστοί της Ελλάδας είναι παρασιτικά στοιχεία που πρέπει να ξεφορτωθούμε αλλά απο εκεί και πέρα οι διαπιστώσεις σου με αυτούς είναι εκ διαμέτρου αντίθετες.Το γιατί θα προσπαθήσω να εξηγήσω παρακάτω.

Απο τις 11 μέχρι της 14 Απριλίου του 2013 έλαβε χώρα το ιστορικό 19ο συνέδριο του ΚΚΕ.Ιστορικό όχι μόνο γιατί ύστερα απο 23 χρόνια άλλαξε η ηγεσία στο κόμμα αλλά και για μια σειρά απο "καινοτόμες" θέσεις που διατυπώθηκαν.Μια απο αυτές η θέση 72 αναφέρει τα εξείς:

"Ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο α­νάπτυξής του, σε ενδιάμεση θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, με ισχυρές εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Η προσαρμογή της ελληνικής αγοράς στη δυτικοευρωπαϊκή ξεκίνησε με την ένταξή της στην ΕΟΚ στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Στη συνέχεια, με την ένταξή της στην ΕΕ το 1991 και ειδικότερα στην Ευρωζώνη το 2001. Με τη συμμετοχή της στις αναδιαρθρώσεις του ΝΑΤΟ και άλλων ιμπερια­λιστικών διακρατικών συμμαχιών, το ελληνικό καπιταλιστικό κράτος εντά­χθηκε πιο οργανικά στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα."

Τι μας λέει λοιπόν εδώ το ΚΚΕ;Πως η Ελλάδα που το 2013 διένυε ήδη 3 χρόνια ύφεσης και μνημονίων η Ελλάδα,με την συρρίκνωση του ΑΕΠ,την πτώση του βιοτικού επιπέδου την απώλεια κυριαρχίας μέσω της εισόδου στους ελεγκτικούς μηχανισμούς του ΔΝΤ,είχε μετατραπεί σε ιμπεριαλιστική δύναμη έστω σε ενδιάμεσο στάδιο.Έχει όμως αρκετό ενδιαφέρον να δούμε τι έλεγε για το ζήτημα αυτό μερικά χρόνια πρίν και συγκεκριμένα το 1995 στο 15ο συνέδριο που παρεπιπτώντος ηταν αυτό που βοήθησε το ΚΚΕ να έρθει κοντά και σε κόσμο των λαϊκών τάξεων που είχε πιο δεξιές καταβολές.Λέει λοιπόν στην θέση 19:

"Η Ελλάδα βρίσκεται σε ενδιάμεση, εξαρτημένη και υποδεέστερη θέση στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά της καθορίστηκαν από ιστορικούς λόγους:

Από την αργή και βασανιστική ανάπτυξη του καπιταλισμού στην Ελλάδα, κάτω από την άμεση οικονομική, πολιτική και στρατιωτική ανάμειξη των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και με όρους εξάρτησης από το ξένο κεφάλαιο. Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός στη χώρα μας αναπτύχθηκε αργότερα από ό,τι στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες και ενώ είχε ήδη διαμορφωθεί το διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, με αποτέλεσμα να στηριχτεί σε σχετικά χαμηλή υλικοτεχνική βάση. Στα μεταδικτατορικά χρόνια, όπως υπογράμμιζε το 10ο Συνέδριο, δυνάμωσε και αναπτύχθηκε ο κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός, μεγάλωσε και η εξάρτηση από το ξένο μονοπωλιακό κεφάλαιο και το διεθνή ιμπεριαλισμό."

Τι μας λέει εδώ το ΚΚΕ;Πως η θέση της Ελλάδας στον διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα είναι εξαρτώμενη και στην ουσία καθαρά μεταπρατικού χαρακτήρα.Αναπτύσει κιόλας τους λόγους που ισχυεί αυτό.Πως λοιπόν μια θέση ορθή που διατήρησε το ΚΚΕ για 18 χρόνια αποφάσισε το 2013 να την αλλάξει την στιγμή μάλιστα που η Ελλάδα είχε ακόμα περισσότερο υποβιβαστεί και ο βαθμός εξάρτισης είχε γίνει δισανάλογα μεγαλύτερος,ώστε να την χαρτακτηρίσει ενδιάμεσα ιμπεριαλιστική;Δεν θα με απασχολήσει το ζήτημα αυτό αλλά είχα την υποχρέωσει να το αναφέρω ως ένα παράδοξο που παρατηρείται πέρα απο το ΚΚΕ και σε άλλα κόμματα και οργανώσεις της αριστεράς.

Για να γίνει λοιπόν μια χώρα ιμπεριαλιστική πρέπει να ασκεί επιθετική εξωτερική πολιτική με στρατιωτικά και οικονομικά μέσα.Εν έτη λοιπόν 2010 και ύστερα ποιά πολιτική ακολουθεί που να αποδεικνύει τον παραπάνω συλλογισμό;Επιτέθηκε σε καμία χώρα για να εκμεταλευτεί τους πόρους της;Διεξήγαγε οικονομικό πόλεμο σε άλλη χώρα;Εκμεταλεύτηκε πολεμικές συγκρούσεις για να βγάλει κέρδη;Η μήπως τελικά η Ελλάδα και η αστική της τάξη είναι ανίκανοι παντελώς όχι μόνο να ασκήσουν ιμπεριαλιστική πολιτική αλλά και να προστατέψουν αποτελεσματικά την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.Απόδειξη των παραπάνω πέραν απο την διεθνή οικονομική και πολιτική κατάρρευση τους στάτους της Ελλάδας βλέπουμε και την εξωτερική της πολιτική που χαρακτηρίζεται απο έντονη ηττοπάθεια,υποχωρητικότητα και φοβικά σύνδρομα.Κάτι τέτοιο θα ηταν λογικό σε μεγάλο βαθμό αν η χώρα μας είχε απέναντι της έναν γίγαντα όπως η Κίνα η η Ρωσία που το έλλειμα ισχυός θα ηταν δυσανάλογο κατά πολύ εις βάρος μας.Απέναντι μας όμως έχουμε μια νέα ιμπεριαλιστική χώρα την Τουρκία που αν και ισχυρή αρκετά στρατιωτικά,πληθησμιακά και υλικοτεχνικά δεν καθιστά την αποτροπή της κάτι το αδιανόητο.Την στιγμή μάλιστα που διαθέτουμε δισανάλογα μεγάλες Ένοπλες Δυνάμεις σε σχέση με την οικονομική μας κατάσταση και τις πληθυσμιακές μας αναλογίες.Τι λοιπόν είναι αυτό που εμποδίζει την Ελλάδα να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις τουρκικές επεκτατικές βλέψεις;Είναι έλλειμα δύναμεις η μήπως κάτι άλλο;

Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό πρέπει να δούμε καθαρά την ιστορική πορεία του ελληνικού αστικού κόσμου απο την ίδρυση του ελληνικού κράτους το 1830 μέχρι τς μέρες μας.Σε ένα μελλοντικό άρθρο θα προσπαθήσω να παρουσιάσω την εξέλιξη αυτή εντατικά με κάθε λεπτομέρεια,εδώ όμως θα αναφερθώ επιγραμματικά σε αυτήν.Απο τις πρώτες μέρες του μικρού ελληνικού κρατιδίου ηταν φανερό πως το μέλλον της Ελλάδας ως κράτους ηταν προδιεγραμμένο.Κλεισμένο στα μικρά σύνορα του Αμβρακιού-Παγασητικού με τα νησιά των Κυκλάδων,το κράτος αυτό ηταν καταδικασμένο να παραμείνει υποανάπτυκτο λόγω έλλειψης 1)μεγάλων εκτάσεων καλλιεργήσιμης γής,2)μικρού πληθυσμού,3)έλλειψης πρώτων υλών,4)μη δυνατότητας ενσωμάτωσης των Ελλήνων αστών που ζούσαν σε άλλες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και σε άλλα βαλκανικά κρατίδια και 5)απουσίας ικανοποιητικής έκτασης που θα προσέδιδε κύρος και αυτοπεποίησης στην Ελλάδα.Για τον λόγο αυτό οι Έλληνες αστοί της εποχής δια στόματος του ραδιούργου Ιωάννη Κωλέττη,ανέπτυξαν την νέα εθνική ιδέα που θα έπρεπε να έχουν οι Έλληνες,την ιδέα της επέκτασης του ελληνικού βασιλείου και της απελευθέρωσης των αλύτρωτων Ελλήνων αδερφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που ηταν πολλάπλάσιοι αυτών που ζούσαν στα όρια της ελεύθερης Ελλάδας.Για τον λόγο αυτό απο το 1830 μέχρι το 1920 οι προσπάθειες των Ελλήνων αστών συνδέονταν άμεσα με την ανάγκη για ενσωμάτωση των εδαφών στα οποία κατοικούσαν Έλληνες αστοί και στα οποία είχαν τις ανθηρές παραγωγικές τους μονάδες.Απόδειξη αυτού το γεγονός πως δεν ηταν λίγες οι φορές που χρηματοδότησαν τον εκσυγχρονισμού των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας η αντάρτικες εθνοαπελευθερωτικές εξεγέρσεις σε Κρήτη και Μακεδονία.Τα ευεργετικά αποτελέσματα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913 έφεραν σημαντικά κέρδη για την άρχουσα τάξη.Ενσωματώθηκαν εδάφη με μεγαλύτερη αγροτική αξία,σημαντικό βιοτεχνικό και βιομηχανικό υπόβαθρο όπως η Θεσσαλονική και η Καβάλα καθώς και στρατηγικά σημεία με πρώτο και καλύτερο το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και φυσικά την νήσο Κρήτη.Η Ελλάδα για πρώτη φορά απο το 1830 με την δύναμη των όπλων κατάφερε να διπλασιάσει την έκταση της,ενώ πλέον ηταν ανοιχτό το ενδεχόμενο για μεγαλύτερη επέκταση σε περιοχές της Θράκης και της Ιωνίας.Το ενδεχόμενο αυτό θα έκανε πράξη την Μεγάλη Ιδέα το κυριάρχο αίσθημα που επικρατούσε στην Ελλάδα απο τον απλό φτωχό εργάτη και αγρότη μέχρι φυσικά και τον Έλληνα κοσμοπολίτη αστό.Φυσικά το γεγονός αυτό εμπεριείχε μια μεγάλη αντίθεση.Τα λαϊκά στρώματα την έβλεπαν ως μια ιστορική δικαίωση για την απελευθέρωση των υπόδουλων ομοεθνών τους και την επανασύσταση της ελληνικής κυριαρχίας σε ιστορικά ελληνικά εδάφη,ενώ οι αστοί έβλεπαν λιγότερο ρομαντικά την επέκταση αυτή,ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να επενδύσουν σε περιοχές που θα ανήκαν επίσημα στην Ελλάδα και απο τα οποία θα αποκτούσαν μεγαλύτερα κέρδη.

Η κατάσταση αυτή άλλαξε αμετάκλητα με τα τραγικά γεγονότα της καταστροφής του 1922.Πιο πρίν είχαν αναπτυχθεί αντιθέσεις ενδοαστικές για το αν έπρεπε η Ελλάδα να συνταχθεί στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο με την Αντάντ η τις Κεντρικές δυνάμεις,αντιθέσεις που οδήγησαν στον εθνικό διχασμό του 1915.Η μερίδα των αστών που ηταν φιλοβρετανική/φιλογαλλική συντάχθηκε γύρω απο τον Ελευθέριο Βενιζέλο και η μικρότερη φιλογερμανική γύρω απο τον Βασιλιά Κωνσταντίνο.Τα αποτελέσματα του διχασμού αυτού θα είναι και μια απο τις αιτίες που έφεραν την εθνική τραγωδία του 1922.Απο εκεί και έπειτα όμως βλέπουμε μια νέα τάση να επικρατεί στους Έλληνες αστούς.Δεν τους ενδιαφέρει η επέκταση της χώρας αλλά η παγίωση των κερδών που είχαν απο την προσθήκη των νέων εδαφών.Η διάθεση αυτή της αστικής τάξης θα παραμείνει καθόλη την διάρκεια του Μεσοπολέμου αυτή,ενώ παρουσιάζει μεγαλύτερα σημάδια εξάρτισης απέναντι στην βρετανία απο αυτά που είχε πρίν απο την καταστροφή.Μην ξεχνάμε πως την περίοδο εκείνη ελόχευε ο μπολσεβικικός κίνδυνος για τους αστούς,οπότε είχαν άλλα θέματα να εστιάσουν.

Την οριστική της αλλαγή όμως η αστική τάξη της Ελλάδας θα την κάνει με αφορμή τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την κατοχή απο τις χώρες του Άξονα.

Στην περίπτωση αυτή βλέπουμε τους αστούς να μην έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα με την κατάκτηση της πατρίδας αλλά περισσότερο με το ποιός απο αυτούς θα είναι σε προνομιακότερη στις συνομιλίες με τις δυνάμεις κατοχής.Την ίδια στιγμή στην γερμανική κατοχική ζώνη αναδύεται μια νέα αστική τάξη,όχι αριστοκρατικής φύσεως όπως οι προηγούμενες.Πρόκειται για τους τυχοδιώκτες και οπορτουνιστές που βρήκαν ευκαιρία να κάνουν την δυστυχία που βίωναν οι συμαπτριώτες τους την περίοδο σε προοπτική για ανεξέλεκτο πλουτισμό.Άλλοι μαυραγορίτες,άλλοι συνεργάτες των Γερμανών που εκμεταλεύτηκαν την σχέση τους αυτή για να αποκτήσουν παράνομα πλούτο,άρχισε να αναδύεται μια νέα αστική τάξη,που η επιβίωση της εξαρτότανε άμεσα απο τις σχέσεις που θα είχε με τις δυνάμεις κατοχής.Οι νέα λοιπόν αστική τάξη που αναδύθηκε απο την τραγωδία της κατοχής έμελε να παίξει σημαντικό ρόλο μεταπολεμικά στην Ελλάδα.

Με την αποχώρηση των δυνάμεων του Άξονα,οι δωσίλογοι αστοί όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν για τις προδοτικές σχέσεις με τις δυνάμεις κατοχής και τα εγκλήματα τους εις βάρος των υπόλοιπων Ελλήνων για να πλουτίσουν αλλά πέρασαν απο την κολυμπήθρα του Σιλωάμ,για να είναι σε θέση να αποτελέσουν τους συνεργάτες και τοποτηρητές των Βρετανών και στην συνέχεια των Αμερικακών στην Ελλάδα,εν μέσω εμφυλίου και αναχαίτισης του κομμουνιστικού κινδύνου.

Η Ελλάδα λοιπόν ίσως και να ηταν η μοναδική χώρα που οι συνεργάτες των Γερμανών(αστοί και όχι μόνο)δεν τιμωρήθηκαν ως προδότες αλλά αντίθετα δεν ηταν λίγες οι φορές που τιμήθηκαν σαν εθνικοί ήρωες!!!!

Παράλληλα με τις νέες αυτές εξελίξεις έχουμε μεγαλύτερη εξάρτιση τους απο τους Αμερικανοβρετανούς.Το σχέδιο Μάρσαλ και η βοήθεια που έλαβε απο αυτό η Ελλάδα προσέδεσαν οριστικά την Ελλάδα ως εξαρτημένη μικρή δύναμη στο Ατλαντικό άρμα.Η κατάσταση αυτή στην ουσία συνεχίζεται ως σήμερα με μια μεγάλη διαφορά.Την δεκαετία του 1990 εξαιτίας της πτώσης του γραφειοκρατικού σοσιαλισμού στις χώρες του ανατολικού συνασπισμού ηταν μια χρησή ευκαιρία για την αστική τάξη της Ελλάδας να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της.Τα χαμηλά εργατικά χέρια των γειτονικών χωρών και οι ευκαιρίες που παρουσίαζε η αναρχία που επικρατούσε στις χώρες αυτές,είχε ως αποτέλεσμα οι αστοί της Ελλάδας να κλείσουν τις επιχειρήσεις που είχαν στην Ελλάδα και να τις μεταφέρουν στην ΠΓΔΜ,στην Βουλγαρία και στην Ρουμανία,αφήνοντας χιλιάδες Έλληνες χωρίς εργασία και ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου της πλήρους αποβιομηχανοποιήσης της Ελλάδας σε συνδιασμό φυσικά με την περεταίρω εξάρτιση που δημιουργούσε η πρόσδεση στην ΕΟΚ και μετέπειρα Ε.Ε.

Κλείνοντας την ιστορική αναδρομή θα ήθελα να προσθέσω τις απόψεις του Πώλ Πόρτερ του Αμερικανού Πρέσβη που εστάλθηκε απο τις ΗΠΑ ως τοποτηρητής της Αμερικανικής επέμβασης στην Ελλάδα.Τι έγραφε λοιπόν ο Πόρτερ για τους Έλληνες αστούς;

"Εδώ δεν υφίσταται κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ' αυτού υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα.

Υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία εις το βιοτικόν έπίπεδον και τα εισοδήματα ανά την Ελλάδα. Οι κερδίζοντες, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι κερδο­σκόποι και οι μαυραγορίται, διάγουν έν πλούτω και χλιδή, το πρόβλημα δε αυτό ουδεμία κυβέρνησις το αντιμετώπισεν αποτελεσματικώς. Εν τω μεταξύ αι λαϊκαί μάζαι περνούν μιαν αθλίαν ζωή. Οι κερδίζοντες είναι σχετικώς ολίγοι τον αριθμόν και ο συνολικός πλούτος των, περιερχόμενος εις τό σύνολον του πληθυσμού θα έπέφερεν ελάχιστην βελτίωσιν των γενικών συνθηκών διαβιώ­σεως. Αλλ' ο πολυτελής τρόπος ζωής των εν μέσω της πτώχειας συντείνει εις το να εξοργίζη τας μάζας και να υπογραμμίζη την δυστυχίαν των πτωχών.

"Η δημόσια διοίκηση είναι υπερβολικά εκτεταμένη. Οι χαμηλοί μισθοί προσαυξάνονται βάσει ενός εντελώς συγκεχυμένου συστήματος επιδομάτων, χάριν των οποίων τινές δημόσιοι υπάλληλοι κερδίζουν μέχρι και τέσσερις φορές περισσότερο από τον βασικό μισθό τους.

Υπάρχει εις την χώραν σημαντικόν ποσοστόν συγκεκαλυμμένης ανεργί­ας, δεδομένου ότι τα 20% του πληθυσμού χρησιμοποιούνται υπό του κράτους ή εξαρτώνται εξ αυτού. Τα χαμηλότατα επίπεδα ζωής των δημοσίων υπαλ­λήλων, των συνταξιούχων και των άλλων μισθοβιώτων αποτελούν ένα σημαντικό παράγοντα, ο οποίος συμβάλλει εις την πολιτικήν και κοινωνικήν έντασιν που χαρακτηρίζει σήμερον την Ελλάδα.

Ουδέν μέτρον ελήφθη από της απελευθερώσεως δια να δοθή χρήσιμος εργασία εις τους δυναμένους να εργασθούν από το ευρύ αυτό στρώμα του πληθυσμού.

... Δύο και ήμισυ έτη μετά την άπελευθέρωσιν η Ελλάς ευρίσκεται εις μί­αν κατάστασιν νεκρώσεως παρά την ούσιαστικήν έξωτερικήν βοήθειαν και την αρμοδίαν εξωτερικήν καθοδήγησιν. Εις ολόκληρον την χώρα, απ΄ άκρου εις άκρη, κυριαρχεί μία γκρίζα ανυπεράσπιστη, βαθιά έλλειψη πίστης για το μέλλον - μία έλλειψη πίστης που οδηγεί σε πλήρη απραξία προς το παρόν. Οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα και τον φόβο, οι επιχειρηματίαι δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχαι δεν αποθηκεύουν προμήθειες.

... Σημαντικά ποσά ξένου συναλλάγματος εσπαταλήθησαν κατά τό πα­ρελθόν έτος [1946] εις εϊσαγωγάς ειδών πολυτελείας, εις πώλησιν χρυσών λιρών από το κράτος και εις πράξεις επί του νομίσματος εις την μαύρην άγοράν.

.....Απ' ό, τι μπόρεσα να διαπιστώσω, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμιάν άλλη πολι­τική πρακτική από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος... [.......] στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη διαιώνιση των προνομιών μίας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα.

Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσο τα οι­κονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυ­μούν να διατηρήσουν άθικτο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί, με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στον έλεγχο συναλλάγματος, γιατί αυτό θα τους εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις τράπεζες του Καΐρου και της Αργεντινής. Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να βοηθήσουν στην αναστήλωση της εθνικής οικονομίας.

Τα συμφέροντα των εφοπλιστών προστατεύονται επίσης με σκανδαλώδη τρόπο. Η ελληνική εμπορική ναυτιλία ανθεί στην εποχή μας και οι εφοπλιστές κερδίζουν τεράστια ποσά, αλλά το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος δεν απο­κομίζει κανένα όφελος απ' αυτό. Οι μισθοί των ναυτικών γυρίζουν στην Ελ­λάδα, αλλά οι εφοπλιστές ασφαλίζουν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους στις ξένες χώρες.

Κάθε επιχείρηση θα έπρεπε να πληρώνει μια σημαντική εισφορά στο κρά­τος, κάτω από την προστασία του οποίου λειτουργεί. Αυτό ισχύει κατά κύριο λόγο για την περίπτωση των εφοπλιστών, που τα μεγαλύτερα κέρδη τους προέρχονται από τα «Λίμπερτι», τα οποία τους παραχώρησε η αμερικανική Ναυτική Αποστολή με την εγγύηση του ελληνικού κράτους.

Η ομάδα πίεσης της καλής κοινωνίας - οι κομψοί κοσμοπολίτες που έχουν την έδρα τους στις Κάννες, στο Σαιν Μόριτς και στην αθηναϊκή πλατεία Κολωνακίου - θα ενεργοποιηθεί. Οι περισσότεροι απ' αυτούς είναι άνθρωποι πολύ γοητευτικοί, που μιλάνε πολύ καλά τ' αγγλικά. Είναι πάντοτε πρόθυμοι, όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν την αμερικανική αποστολή για τα δικά τους συμφέροντα. Θυμάμαι ακόμα ένα από τα πιο επίσημα γεύματα ενός από τους σημαντι­κότερους τραπεζίτες, που με είχε καλέσει στη βίλα του των Αθηνών. Είχε τρεις σερβιτόρους με λιβρέα, μια ποικιλία απ' τα πιο φίνα κρασιά και φα­γητά διάφορα, περίφημα γαρνιρισμένα. Κατά τη διάρκεια του γεύματος, ένας από τους αντιπροσώπους της κλίκας που ανέφερα άρχισε να εξυμνεί τις ομορφιές της ζωής κοντά στη θάλασσα, καθώς και τις χαρές των αρι­στοκρατικών σπορ.

Η αντίθεση ανάμεσα στο γεύμα αυτό και στα παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα στους δρόμους της Αθήνας είναι πραγματικά τρομερή..."

Στο παραπάνω απόσπασμα ο Αμερικανός αστός Πώλ Πόρτερ φαίνεται να ανησυχεί περισσότερο για την κατάσταση στην Ελλάδα απο τους Έλληνες αστούς.Περιγράφει όμως πολύ γλαφηρά την νέα κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική αστική τάξη.Όχι μόνο δεν νοιάζεται για την χώρα αλλά είναι τόσο απασχολημένη με τις αδιφάγες ορέξεις της για περισσότερο κέρδος,που μια χρονιά(1947)που ο εμφύλιος πόλεμος είναι στο ζενίθ του και που όλα παίζονται για την πολιτική,οικονομίκη αλλά και βιολογική επιβίωση των αστών,εκείνοι όχι μόνο δεν πέρνουν μέτρα για να αναχαιτήσουν τις συνθήκες που ευνοούσαν την διάδοση του κομμουνισμού αλλά συμπεριφέρονται λές και ζούνε σε μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα απο αυτήν που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα.Όπως μας έδειξε η ιστορία αυτή η συμπεριφορά της αστικής τάξης συνεχίζεται αμείωτη μέχρι σήμερα.

Γιατί λοιπόν έκανα την μεγάλη αυτή ιστορική αναδρομή;Και τι σχέση έχει με αυτή η σύγχρονη αριστερά;Θα παραθέσω αποσπάσματα απο διάφορα αριστερά κόμματα όσον αφορά το πως βλέπουν την αυξημένη τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο.Έχουμε και λέμε:

"Οι επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης προωθούνται μεταξύ των άλλων και μέσω μιας μονομερούς και αστήριχτης προσπάθειας ανακήρυξης ΑΟΖ, στηριγμένης σε έναν αντιδραστικό και επικίνδυνο άξονα με τους χασάπηδες του Ισραήλ και τους φασίστες της Αιγύπτου, με παραγνώριση των δικαιωμάτων των άλλων λαών και κρατών στην περιοχή (συμπεριλαμβανομένου του Παλαιστινιακού), με τις πλάτες και την στήριξη των ΗΠΑ-ΕΕ.

Έχει απαντηθεί πολύ αναλυτικά και τεκμηριωμένα τι ακριβώς συμβαίνει με την ανακήρυξη των ΑΟΖ και δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να το καταλάβει κανείς, αν τουλάχιστον βγάλει τα «εθνικά γυαλιά του»."

To παραπάνω είναι άρθρο του ΝΑΡ(Νέο Αριστερό Ρεύμα)με αφορμή τα ελληνοτουρκικά και ασκεί κριτική στο ΚΚΕ γιατί οι θέσεις του είναι μάλλον εθνικιστικές!!!!Το άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ:

https://narnet.gr/articles/%CE%B1%CE%BF%CE%B6-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BA%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B1%CF%81

Αλλά για να δούμε πόσο "εθνικιστικό"είναι το ΚΚΕ:

"Τα δύο ΚΚ σημειώνουν πως οι σχέσεις των δύο χωρών περιπλέκονται από τον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας, για το ποια θα αναδειχθεί σε «κόμβο» Ενέργειας και διαμετακομιστικό «κέντρο», και τη σφοδρή διαπάλη τους για το μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου της περιοχής. Πρόκειται για μέρος της συνολικότερης σύγκρουσης ανάμεσα σε αστικές τάξεις, μονοπώλια και ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, που ήδη έχει αιματοκυλήσει τους λαούς της Συρίας, της Λιβύης, και απειλεί με ανάφλεξη και την περιοχή του Περσικού Κόλπου. Αυτά τα συμφέροντα που συγκρούονται δεν έχουν καμιά σχέση με τα συμφέροντα των λαών!"

Το παραπάνω είναι απόσπασμα απο την κοινή ανακοίνωση ΚΚΕ και ΤΚP(τουρκικό κομμουνιστικό κόμμα)στις 25 Ιουλίου του 2020 και μπορείτε να το βρείτε ολόκληρο εδώ:https://www.rizospastis.gr/story.do?id=10875087

Τι μας λέει λοιπόν το ΚΚΕ.Ενώ σε ολόκληρη την ανακοίνωση λέει πολύ σωστά πράγματα στο απόσπασμα αυτό μοιράζει τις ευθύνες για την υπάρχουσα κατάσταση μεταξύ των αστικών τάξεων της Ελλάδας και της Τουρκίας.Θα μπορούσε να είχε δίκαιο αν το αιγαίο ηταν μια περιοχή σαν το Κασμίρ που διεκδικείται απο δύο διαφορετικά κράτη(Ινδία,Πακιστάν)στην πραγματικότητα όμως δεν ανήκει σε κανένα απο τα δύο,η αν πρόκειται για ζώνη που δεν έχει διευθετηθεί το καθεστώς της απο κάποια διεθνή συνθήκη.Ισχυεί όμως κάτι τέτοιο στην περίπτωση του Αιγαίου;Φυσικά και όχι.Στην περίπτωση αυτή έχουμε μονομερείς και αυθαίρετες τουρκικές διεκδικήσεις,ενώ η ελληνική αστική τάξη στην καλύτερη περίπτωση επιδεικνύει παθητική στάση στις επιβολές αυτές,αναμένοντας μέσω του πολιτικού προσωπικού που την εκπροσωπεί,την διαμεσολάβιση των μεγάλων δυνάμεων για να σταματήσει ο τουρκικός εκφοβισμός.

Στο ίδιο μήκος κύματος μια ακόμα ανακοίνωση για τα ελληνοτουρκικά του χοτζικού ΚΚΕ-μ-λ αυτή την φορά ώστε να αναδείξω το ιδεολόγημα αυτό που επικρατεί είναι κυριάρχο στην ελληνική αριστερά,ακόμα και σε σχετικά συνεπείς δυνάμεις.

"Η πρόσφατη συμφωνία της Τουρκίας και της Λιβύης για τον καθορισμό της μεταξύ τους Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο της γενικευμένης όξυνσης όλων των αντιθέσεων και ανταγωνισμών στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου. Έρχεται σαν συνέχεια και σαν συνέπεια των κινήσεων της ελληνικής άρχουσας τάξης και του πολιτικού της προσωπικού με την συγκρότηση αξόνων με Ισραήλ και Αίγυπτο για αποκλεισμό της Τουρκίας."

Ανακοίνωση του ΚΚΕ μ-λ για την συμφωνία ορισμού ΑΟΖ ανάμεσα σε Τουρκία-Λιβυή 10 Δεκεμβρίου 2019

http://www.kkeml.gr/tag/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%20%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82

Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά της αδυναμίας ιστορικών σχηματισμών της αριστεράς με κάποια επιρροή (άλλων περισσότερο και άλλων λιγότερο)να ξεφύγουν απο τον ιδεολογικό και στρατηγικό αυτισμό που τους επιβάλεται απο την δογματικού τύπου ερμηνεία του καπιταλισμού και των μαρξιστικών-λενινιστικών αρχών,πάνω στο ζήτημα του καπιταλισμού στην Ελλάδα και του Ιμπεριαλισμού.Την στιγμή που η χώρα μας μετά απο απανωτά μνημόνια υποταγής και εξαθλίωσης έχει καταστεί ένα προτεκτοράτο αν όχι αποικία,την στιγμή που ολοένα και περισσότερες παραγωγικές μονάδες περνάνε στον έλεγχο κεφαλαιοκρατών ξένων χωρών όπως λιμάνια,αεροδρόμια,συγκοινωνίες,εκτάσεις,τα κόμματα αυτά μιλάνε για εξέλιξη της Ελλάδας απο εξαρτώμενη σε ενδιάμεση ιμπεριαλιστική χώρα.Ο εξωφρενικός αυτός ισχυρισμός έρχεται την στιγμή που η Ελλάδα ολοένα και περισσότερο αποδέχεται οδυνηρούς συμβιβασμούς στα εθνικά της ζητήματα(Κυπριακό,συμφωνία των Πρεσπών,ελληνοτουρκικά),που εγκυμονούν μεγάλους κινδύνους όχι μόνο για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας αλλά και για την ίδια την επιβίωση της Ελλάδας.

Γινεταί πλέον ξεκάθαρο πως λόγο της στάσης τους αυτής,η επιρροή τους σε μεγάλα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων είναι μικρή και όπως φαίνεται συρρικνώνεται ολοένα και περισσότερο.Την ίδια στιγμή γίνεται ξεκάθαρο πως πρέπει να αναδυθούν νέες αντικαπιταλιστικές πατριωτικές δυνάμεις που θα καλύψουν το κενό τους και θα θέσουν τις βάσεις για την δημιουργία ενός εθνικού μετώπου σωτηρίας απέναντι στις δύσκολες ώρες που ζεί η πατρίδα μας.

πηγές:

α)Θέσεις της Κ.Ε του ΚΚΕ για το 19ο συνέδριο 11-14 Απριλίου 2013

https://www.kke.gr/article/THeseis-tis-KE-toy-KKE-sto-19o-Synedrio/

β)Σχέδιο προγράμματος ΚΚΕ 15ο συνέδριο 26 Μαϊου 1996

https://www.kke.gr/article/Sxedio-Programmatos/

γ)Πολυμέρης Βόγλης, «Ο Paul Porter και η Αμερικανική οικονομική αποστολή στην Ελλάδα (18 Ιανουαρίου-22 Μαρτίου 1947», Μνήμων, 27 (2005)

δ)ΑΟΖ-Ελληνοτουρκικά: Κριτική της κριτικής του ΚΚΕ στις θέσεις του ΝΑΡ

ε)Ανακοίνωση του ΚΚΕ μ-λ για την συμφωνία ορισμού ΑΟΖ ανάμεσα σε Τουρκία-Λιβυή 10 Δεκεμβρίου 2019