Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο

Και κάπως έτσι σε διάστημα μόλις 3 μηνών παρουσιάζεται μια απότομη αλλαγή,στην 2,5 χρόνων κνίτικη ζωή μου.Απο εκεί που η ενασχόληση με το κόμμα ήταν κάτι που έκανα με όρεξη και θέρμη,πολλά πράγματα είχα αρχίσει να τα βλέπω πλέον σαν αγγαρείες,ως και μη χρηστικά. Απο άποψη προσήλωσης στα ιδανικά του κόμματος και στην ιδεολογία,δεν υπήρχε κάποια αλλαγή.Ήμουν σταθερά προσηλωμένος και πιστός στα ιδανικά που είχα γαλουχηθεί. Οι διαφωνίες μου είχαν να κάνουν με την χρησιμότητα η όχι κάποιων πραγμάτων και φυσικά η αφόρητη πίεση που μου ασκούσε η 'νεοφώτιστη' καθοδήγηση μου.Σε καμία όμως περίπτωση δεν είχα σκοπό,ούτε κάν σκεφτόμουν να φύγω απο την οργάνωση.Απλά θεωρούσα πως έπρεπε η οργάνωση να αλλάξει κάποια θέματα τακτικής και φυσικά να κατανοήσει πως έχει να κάνει με ανθρώπους και όχι με ρομπότ.Πίστευα πως όλα αυτά ήταν αποτελέσματα μικρών παρανοήσεων και παρεξηγήσεων και με την έλευση του επόμενου έτους και της τριβής με καινούργιους φοιτητές θα βρίσκαμε ξανά των ρυθμό μας...

Αναμφίβολα μια απο τις μεγαλύτερες τερατογενέσεις στην σύγχρονη ελληνική ιστορία και κοινωνία είναι αυτή του μικροαστού.Η μεγάλη αστικοποιήση που έλαβε χώρα απο το 1922 αρχικά και εντάθηκε απο το τέλος του εμφυλίου και έπειτα,ήταν οι αιτίες που διόγκωσαν το φαινόμενο αυτό. Δεν νομίζω πως χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για να παρουσιάσουμε αυτό τον τύπο ανθρώπου. Άτομο με συνήθως μέτρια μόρφωση,ικανότητα,εμφάνιση,επιδερμικά συναισθήματα,φιλίες,σχέσεις και πεποιθήσεις.Παρόλαυτα με υπέρμετρο εγωισμό και φιλοδοξίες.Όνειρο ζωής,να ανέλθει σε ανώτερη κοινωνική τάξη.Για τον σκοπό αυτό αφιερώνει όλη του την ζωή(συνήθως αποτυγχάνοντας να εκπληρώσει τον στόχο του αυτό). Αυτός σε γενικές γραμμές είναι ο κλασσικός τύπος μικροαστού με δεξιές και κεντρώες καταβολές.Είναι ο τύπος ανθρώπου που σε μεγάλο βαθμό φέρει ευθύνη για τα δεινά και την κατάσταση της πατρίδας μας.Θα αναρωτιόταν κανείς μπορεί να υπάρξει κάτι χειρότερο απο τον δεξιό/κεντρώο τύπο μικροαστού;Και όμως θα μπορούσε.Όπως...